Ντέμης Ρούσσος, H "Πλουσια" Ζωή Του Σε Λίγες Γραμμές.

  Ντέμης Ρούσσος, ένα όνομα που άφησε το στίγμα του στην ποπ μουσική, ειδικότερα στη δεκαετία του 1970. Με "πλούσια" μελωδική και αισθησιακή φωνή που σχεδόν ποτέ δεν σε άφηνε ασυγκίνητο. Το κανονικό του όνομα ήταν Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, και ήταν γιος του εύπορου μηχανικού Γιώργου Ρούσσου και της Όλγας. Μετά τα γεγονότα επί εποχής Νάσερ, όπου πολλοί Έλληνες εγκατέλειψαν την Αίγυπτο, ήρθαν στην Αθήνα το 1961 έχοντας χάσει όλη την περιουσία τους.

  Από εκεί και πέρα όμως η ανάμειξη του στα μουσικά δρώμενα πρώτα με τους "Idols", "We Five" και μετά με τους "Aphrodite's Child". Με τους "Aphrodite's Child" αρχίσει και απογείωση του. Ήταν η πιο καθοριστική στιγμή στην μουσική του σταδιοδρομία, μιας και από τότε αρχίζει ο "ανήφορος " που πήρε για το δρόμο των επιτυχιών. Αποτέλεσμα ήταν να έχει πουλήσει πάνω από 60.000.000 δίσκους σε όλο τον κόσμο.

  Επιτυχίες του πολλές, μερικές από αυτές: "My Friend The Wind", "Lovely Lady Of Arcadia", "Goodbye My Love Goodbye", "We Pretend", "Forever And Ever", "From Souvenirs To Souvenirs", "My Only Fascination", "Velvet Mornings", αλλά και πολλές άλλες ακόμη επιτυχίες.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό ήταν ότι είχε διασκευάσει και πολλά Ελληνικά τραγούδια.

Περισσότερα όμως για την ζωή του πατήστε εδώ

Έφυγε Απο Τη Ζωή Ο Ντέμης Ρούσσος

  Έφυγε από την ζωή τα ξημερώματα της Κυριακης 25/01/2015 σε ηλικία 68 ετών, ο τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος. Νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο "Υγεία" στην Αθήνα.

  Ήταν περισσότερο γνωστός για προσωπικές του επιτυχίες στη δεκαετία του 1970 και του '80, "Forever And Ever", "My Friend The Wind", "From Souvenirs To Souvenirs", κ.α.

  Ο Ντέμης Ρούσσος ήταν διάσημος για τα ρούχα του, αλλά και την μουσική του

  Η Νάνα Μούσχουρη απόδωσε έναν φόρο τιμής μιλώντας στο γαλλικό ραδιόφωνο RTL: «Είχε μια υπέροχη φωνή, ταξίδεψε στον κόσμο ... αγαπούσε αυτό που έκανε. "Ήταν ένας καλλιτέχνης, ένας φίλος. Ελπίζω να είναι σε έναν καλύτερο κόσμο."

Οι γονείς του Γεώργιος και Όλγα ήταν Έλληνες της Αιγύπτου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια. Έχασαν τα πάντα και ήρθαν στην Ελλάδα με τις αναταραχές του Σουέζ. Η μητέρα του, Όλγα, ήταν γνωστή καλλιτέχνης με το ψευδώνυμο Νέλλη Μασλούμ.

Μετά από την εγκατάστασή του στην Ελλάδα, συμμετείχε σε διάφορα μουσικά συγκροτήματα αρχίζοντας με τους "The Idols" σε ηλικία 17 χρόνων. Εκεί θα συναντήσει και τον μετέπειτα φίλο του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Αργότερα πήγε στους We Five με χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία.

Κατόπιν βρισκεται στους "Aphrodite's Child" μαζι με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου όπου κυκλοφορουν τρεις δίσκους και γνωριζουν μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη, ειδικότερα στην Γαλλία στα τέλη της δεκαετίας του 1960.

  Την δεκαετία του 1970 κάνει σόλο σταδιοδρομία και γνωρίζει τεράστια στην Ευρώπη, και ειδικότερα Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Γαλλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο αλλά και Αγγλία. Ειδικά το 1975 κερδισε όλα τα βραβεια σαν καλυτερος τραγουδιστης, καλύτερο σινγκλ, καλύτερος δίσκος.

  Το 1978 αποφάσιζει να κρατήσει ένα χαμηλότερο προφίλ και μετακόμισε στο Malibu Beach στις ΗΠΑ.

  Ο Ντέμης Ρούσσος έχει πουλήσει πάνω απο 60 εκατομύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο.

  Στις 14 Ιουνίου 1985, ο Ντέμης Ρούσσος επιβιβάστηκε στην πτήση 847 της TWA από Αθήνα προς Ρώμη -και βρέθηκε στο έλεος της Χεζμπολάχ μαχητική ομάδα, οι οποίοι κατέλαβαν το αεροπλάνο.

'Οταν τον αναγνώρισαν του κάνανε πάρτυ γεννεθλείων(!!!!). «Μου έδωσαν μια τούρτα γενεθλίων και μου έδωσαν μια κιθάρα, για να τραγουδήσω», είπε.

  Τον Σεπτέμβριο του 2013, παρασημοφορήθηκε από την Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, σε τελετή που παρατέθηκε στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα.

"Ντέμης Ρούσσος - From Souvenirs To Souvenirs"

Απεβίωσε Ο Edgar Willmar Froese, Ιδρυτής Των Tangerine Dream.

  Ο Edgar Willmar Froese γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1944 στο  Τιλσίτ, της Ανατολικής Πρωσίας στη Γερμανία. Μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε στο Δυτικό Βερολίνο και πήρε μαθήματα πιάνου στα 12 του, ενώ άρχισε να παίζει κιθάρα στα 15. Κατόπιν η αγάπη του για την τέχνη, τον σπρώχνει να γραφτεί στην Ακαδημία των Τεχνών στο Δυτικό Βερολίνο για να σπουδάσει ζωγραφική και γλυπτική. Το 1965 δημιούργησε μια μπάντα που ονομάζεται "The Ones", η οποία έπαιξε ψυχεδελικό ροκ αλλά και R&B. Η συνάντηση που θα φέρει και την μεγάλη επιρροή στην μουσική του, ήταν όταν στην Ισπανία θα προσκληθούν να παίξουν στη βίλα του Σαλβαδόρ Νταλί, στο Cadaqués. Από τότε θα επιδιώξει πιο πειραματικές κατευθύνσεις ση μουσική του. Οι "The Ones" διαλύθηκε το 1967, έχοντας κυκλοφορήσει μόνο ένα single το ("Lady Greengrass" / "Love of Mine").
  Μετά την επιστροφή του στο Βερολίνο, το 1967, δημιουργεί τους "Tangerine Dream". Το 1970 κυκλοφορει ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο "Electronic Meditation", ενω ο τελευταίος στούντιο δίσκος του ήταν το "Chandra - The Phantom Ferry Part II", το 2014.
  Ο γιός του απο τον πρώτο του γάμο του, Jerome Froese ήταν μέλος του Tangerine Dream από το 1990 έως το 2006.
  Είχε δηλώσει χορτοφάγος, μη καπνιστής και ότι δεν πήρε ποτέ ναρκωτικά.
  Ο Edgar Froese πέθανε ξαφνικά στη Βιέννη, την Τρίτη στις 20 Ιανουαρίου του 2015 από πνευμονική εμβολή.

Michael Schenker'S Temple Of Rock - Spirit On A Mission, Νέος Δίσκος Στις 23 Μαρτίου 2015

  Άλλη μια δισκογραφική παρουσία για το συγκρότημα του Michael Schenker, που έχει τίτλο "Michael Schenker's Temple Of Rock - Spirit On A Mission" και θα κυκλοφορήσει στις 23 Μαρτίου 2015. Η μουσική έχει γραφτεί από τον ίδιο, ενώ οι στίχοι από τον Doogie White.        Επίσης σε 5 τραγούδια συμμετέχει στη σύνθεση και ο Wayne Findlay. Η παραγωγή του δίσκου έγινε από τους Michael Voss και Michael Schenker. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο Kidroom Studios στο Münster, στη Γερμανία, εκεί όπου ηχογραφήθηκε και ο δίσκος του 2013 το"Bridge The Gap". Θα περιέχει 12 τραγούδια ενώ το "Searching For Freedom", (το οποίο είναι ορχηστρικό) είναι bonus track που θα υπάρχει στην deluxe edition, αλλά και στο βινύλιο.
  Ο Michael Schenker είπε ότι το αγαπημένο τραγουδι του από τον δίσκο είναι το "Live And Let Live" μιας κι τα έχει όλα!! Επίσης είπε ότι ξεχωρίσει και τα 'Vigilante Man', 'Something Of The Night', 'Saviour Machine','Rock City', 'Bullet Proof', 'Restless Heart', ενω για τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου είπε οτι τα κατέχει το "άγγιγμα" απο την μουσική των "70ς".

  Το συγκρότημα αποτελείται από τους:
  Herman Rarebell τύμπανα, Francis Buchholz (πρώην μέλη των Scorpions), Doogie White φωνητικά (πρώην μέλος των Rainbow), Wayne Findlay κιθάρα/πλήκτρα.

Τα τραγούδια του Δίσκου είναι τα εξής:

01. Live And Let Live
02. Communion*
03. Vigilante Man
04. Rock City
05. Saviour Machine*
06. Something Of The Night
07. All Our Yesterdays
08. Bulletproof*
09. Let The Devil Scream*
10. Good Times
11. Restless Heart
12. Wicked*
13. Searching For Freedom (instrumental) (bonus track στην deluxe edition και στην vinyl edition)

Τα τραγούδια είναι γραμμένα από:

Μουσική - Michael Schenker
Στίχοι - Doogie White

* Μουσική και Στίχοι από Michael Schenker, Doogie White, Wayne Findlay

Michael Schenker's Temple Of Rock - Vigilante Man

Tony Iommi, Η Μάχη Του Με Τον Καρκίνο

  Ο κιθαρίστας των Black Sabbath, Tony Iommi ανακάλυψε το 2012 ότι καρκίνο στους λεμφαδένες. Ενώ βρισκότανε στη Νέα Υόρκη για την προωθηση του βιβλίο του, βρήκε ένα καρούμπαλο στη βουβωνική περιοχή, το οποίο πόναγε. Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν ο προστάτης του πάλι, αλλά ο Ozzy Osbourne του είπε να πάει να το κοιτάξει.
  Αμέσως άρχισε τις θεραπείς για την καταπολέμηση της ασθένειας. Εκείνη την περίοδο, όπως ειχε πει σε καποιες συνεντευξεις του, ήταν πολύ δύσκολη και ψυχολογία του ήταν χάλια. Σκεφτότανε οτι αυτό σημαίνει θάνατος, ότι ηθελε ακόμη να ζησει για αρκετά χρόνια και να κάνει και πολλά πράγματα ακόμη που σκεφτότανε. Όταν αρχισε ο οργανισμός του να αντιδράει θετικάόμως, και αφού πήρε και τη συμφωνη γνωμη των ιατρων ότι μπορει να δουλέψει πάλι αλλά με μέτρο, η ψυχολογία του άρχισε πάλι να ανεβαίνει.
  Απο τότε μέχρι σήμερα έχει "καταφέρει" να βγαλει νέο δίσκο με τους Black Sabbath το "13", αλλά και ένα ζωντανό ηχογραφημένο δίσκο με τίτλο "Live....Gathered In The Masses", απο μια μικρή περιοδεία που κάνανε.
  Σε μια πρόσφατη συνέντευξη του αυτό που δήλωσε ήταν οτι πραγματικά δεν γνωρίζει πόσο καιρός ζωής υπάρχει ακόμη για μένα. Ίσψς είναι από 1 χρόνο, έως 10 χρόνια.
--Εμεις του ευχόμαστε ολόψυχα να νικήσει την αρρώστεια του, και να ζήσει σαν τα ψηλά βουνά

"Black Sabbath - God Is Dead"

Uli Jon Roth - Scorpions Revisited, Διπλός Δίσκος Με Διασκευασμένα Τραγούδια Των Scorpions Από τον Ίδιο.

  Ο πρώην κιθαρίστας των Scorpions Uli Jon Roth, θα κυκλοφορήσει ένα νέο διπλό άλμπουμ, με τίτλο "Scorpions Revisited" στις 10 Μαρτίου μέσω της UDR.
  Το άλμπουμ θα περιέχει 19 τραγούδια των Scorpions, δοσμένα όμως με το δικό του στυλ.
  Το 2013, βρήκε τον Uli Jon Roth να έχει ενδιαφέρον για τις πρώτες ημέρες του με τους Scorpions, συμπεριλαμβανομένης τους δίσκους "Fly to the Rainbow", "In Trance", "Virgin Killer" και "Taken By Force". Ως αποτέλεσμα, ο κιθαρίστας ξόδεψε ένα έτος, για να δώσει όλο του το είναι σε νέες εκτελέσεις βγαλμένες από την ψυχή του, για τα αγαπημένα του τραγούδια από τους Scorpions.
  Τα πρώτα αποτελέσματα μπορούν να βρεθούν στον δίσκο Scorpions Revisited, όπου  ηχογραφήθηκε στο Ανόβερο της Γερμανίας.

"Το υλικό για αυτό το CD ηχογραφήθηκε πέρυσι στην ίδια αίθουσα στο Ανόβερο που χρησιμοποιήθηκε για τις πρόβες με τους Scorpions το 1973-1978," λέει ο Uli Jon Roth. «Μαζί με καταπληκτικούς και πολύ ταλαντούχους νέους μουσικούς, διάλεξα τα αγαπημένα μου τραγούδια, από την πρώιμη περίοδο των Scorpions, μερικά από τα οποία γράφτηκαν στην ίδια αίθουσα. Υπήρξε  μια πολύ συναισθηματική κατάσταση  για λίγες μέρες, και είμαι πολύ ευχαριστημένος με τα αποτελέσματα σε περισσότερους από έναν τρόπους. Η ιδέα ήταν να παραμείνω αληθινός στο αρχικό πνεύμα της μουσικής, ενώ επίσης, βάζοντας ένα νέο τόνο κάθε φορά. Πιστεύω ότι πραγματικά πετύχαμε σε αυτό και είμαι πολύ ενθουσιασμένος για αυτό το έργο. Ήταν ένα έντονο ταξίδι στο παρελθόν και νομίζω ότι καταφέραμε πραγματικά να φέρουμε τα τραγούδια πίσω στη ζωή με νέο ύφος."
 Οι μουσικοί του Uli Jon Roth για το νέο του άλμπουμ είναι οι εξής:
Nathan James (φωνητικά), Jamie Little (τύμπανα), Ule W. Ritgen (μπάσο), Niklas Turmann (κιθάρα, φωνητικά), Corvin Bahn (πλήκτρα, φωνητικά) και ο David Klosinski (κιθάρα).
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του ulijonroth.
Η έκδοση θα περιέχει ένα DVD και ένα ντοκιμαντέρ.Επίσης προσωπικές φωτογραφίες από behind-the-scenes Super-8 footage, οι όποιες  έγιναν κατά τις περιοδείες με τους Scorpions την περιοδο 1973-1978.

Τα τραγούδια του δίσκου είναι τα εξής:

CD1:
01. The Sails Of Charon
02. Longing For Fire
03. Crying Days
04. Virgin Killer
05. In Trance
06. Sun In My Hand
07. Yellow Raven
08. Polar Nights
09. Dark Lady

CD2:
01. Catch Your Train
02. Evening Wind
03. All Night Long
04. We’ll Burn In The Sky
05. Pictured Life
06. Hell Cat
07. Life’s Like A River
08. Drifting Sun
09. Rainbow Dream Prelude
10. Fly To The Rainbow

Supertramp - Crime Of The Century 40th Anniversary Edition

  Ο τρίτος δίσκος των "Supertramp Crime Of The Century" είχε κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο  1974, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει  ο χορός των επιτυχιών για το συγκρότημα. Η επανακυκλοφορία του, που έγινε στις 8 Δεκεμβρίου του 2014, βρίσκει το Βρετανικό συγκρότημα να γιορτάζει έτσι το πέρασμα 40 χρόνων από τότε.
  Μην ξεχνάμε ότι στον δίσκο αυτό υπάρχουν οι μεγάλες επιτυχίες τους, όπως τα  "School", "Bloody Well Right", "Dreamer" αλλά και το ομότιτλο κομμάτι.
  Η επανέκδοση περιέχει περιέχει το CD, που έχει γίνει remastered από τον Ray Staff, μαζί με μια live ηχογράφηση από την εμφάνιση του συγκροτήματος στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου, που έγινε τον Μάρτιο του 1975. Η μίξη του δίσκου έχει γίνει από τα master tapes από τον Ken Scott.
  H επανακυκλοφορία θα διατίθεται στις εξής εκδόσεις.

• -Απλό CD
• -Διπλό CD με 24σέλιδο booklet με φωτογραφίες και συνεντεύξεις
• -Βινύλιο 180 γραμμαρίων
• -Ψηφιακό download
• -Box Set με βινύλια, με 8σέλιδο booklet σε μέγεθος λευκώματος, 2 κάρτες μεγέθους 10x8 και κωδικό για να γίνει download.

CD1: 

1 School (Remastered)
2 Bloody Well Right (Remastered)
3 Hide In Your Shell (Remastered)
4 Asylum (Remastered)
5 Dreamer (Remastered)
6 Rudy (Remastered)
7 If Everyone Was Listening (Remastered)
8 Crime Of The Century (Remastered)

CD2: 

9 School (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
10 Bloody Well Right (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
11 Hide In Your Shell (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
12 Asylum (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
13 Sister Moonshine (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
14 Just A Normal Day (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
15 Another Man's Woman (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
16 Lady (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
17 A - You're Adorable (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
18 Dreamer (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
19 Rudy (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
20 If Everyone Was Listening (Live At Hammersmith Odeon / 1975)
21 Crime Of The Century (Live At Hammersmith Odeon / 1975)

"Live In '84 - Back To The Bone", Νέος Ζωντανός Ηχογραφημένος Δίσκος Από τους Whitesnake.

  Για τον εορτασμό των 30 χρόνων από την κυκλοφορία του δίσκου "Slide It In", η Frontiers Music θα κυκλοφορήσει στις 7 Νοεμβρίου στην Ευρώπη και 11 Νοεμβρίου στην Βόρεια Αμερική, το CD/DVD "Live In '84 - Back To The Bone". Ο δίσκος αυτός ηχογραφήθηκε την εποχή της περιοδείας για το άλμπουμ "Slide It In", όπου συμμετείχε η καλύτερη σύνθεση των Whitesnake, με τον Cozy Powell (τύμπανα), τον John Sykes (κιθάρα), τον Neil Murray (μπάσο), τον Jon Lord (πλήκτρα), τον Mel Galley (κιθάρα) και φυσικά τον David Coverdale. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο πρώτο cd του άλμπουμ, υπάρχουν 4 τραγούδια από την τελευταία εμφάνιση του Jon Lord με τους Whitesnake.

 Να θυμίσουμε εδώ, ότι από αυτήν την τρομερή σύνθεση, τρία μέλη τους δεν υπάρχουν πια. Πρόκειται για τον Cozy Powell, τον Mel Galley και τον Jon Lord.

Μπορεί να έχουν φύγει από κοντά μας αλλά δεν έχουν ξεχαστεί..

Whitesnake - Live In '84 - Back To The Bone

CD (only available in combo edition):

01. Gambler

02. Guilty Of Love

03. Love Ain't No Stranger

04. Slow An' Easy

05. Walking In The Shadow Of The Blues

06. Ready An' Willing

07. Guitar Solo

08. Crying In The Rain

09. Soldier Of Fortune

10. Love Ain't No Stranger

11. Ready An' Willing

12. Slow An' Easy

Bonus Tracks - Jon Lord's Final Performance With WHITESNAKE (Medley)

13. Gambler (featuring Jon Lord)

14. Guilty Of Love (featuring Jon Lord)

15. Love Ain't No Stranger (featuring Jon Lord)

16. Ready An' Willing (featuring Jon Lord)

DVD:

01. Gambler

02. Guilty of Love

03. Love Ain't No Stranger

04. Ready An' Willing

05. Slow An' Easy

06. Crying In The Rain

07. Guitar Solo

08. Soldier Of Fortune

09. Drum Solo

10. Ain't No Love In The Heart Of The City

11. Don't Break My Heart Again

Bonus Tracks - Jon Lord's Final Performance with WHITESNAKE (Medley)

12. Gambler (featuring Jon Lord)

13. Guilty Of Love (featuring Jon Lord)

14. Love Ain't No Stranger (featuring Jon Lord)

15. Ready an' Willing (featuring Jon Lord)

DVD Bonus Gallery 

"Slide It In Slide Show"

Rated X, Νέο Συγκρότημα, Από Παλιά Μέλη Των Deep Purple, Vanilla Fudge, Whitesnake.

 Και το όνομα αυτού, Rated X.
 Το νέο αυτό Hard Rock συγκρότημα αποτελείται από παλιά και έμπειρα μέλη. Το αποτελούν οι Carmine Appice (τύμπανα), με θητεία Vanilla Fudge Blue Murder αλλά και σε πολλά ακόμη, Joe Lynn Turner (φωνητικά), γνωστός και μη εξαιρετέος από Deep Purple Rainbow,

Karl Cochran (κιθάρα) από Ace Frehley, και Tony Franklin (μπάσο) γνωστός από τη θητεία του στους The Firm, Blue Murder, Whitesnake.
 Ο πρώτο τους δίσκος που φέρει και το όνομα του συγκροτήματος, πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 11 Νοεμβρίου μέσω της Frontiers Records.

  Για περισσότερες πληροφορίες δείτε στο EPK (electronic press kit).

 Τα τραγούδια του δίσκου είναι τα εξής:

1. Get Back My Crown

2. This Is Who I Am

3. Fire And Ice

4. I Don't Cry No More

5. Lhasa

6. Devil In Disguise

7. You Are The Music      

8. Peace Of Mind     

9. Maybe Tonight   

10. On The Way To Paradise   

11. Our Love Is Not Over               

12. Stranger In Us All 

Lemmy, Δεν Μετανιώνω, Όλα τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα.

  Σε συνέντευξη που έδωσε ο Lemmy στο Αμερικανικό κανάλι VH1 είπε πολλά πράγματα για την για την υγεία του, το μέλλον αλλά και το παρελθόν της μπάντας.
  Ο 68χρονων Lemmy (για την ακρίβεια τον Δεκέμβριο γίνεται), είπε τα εξής:
 «Μπορεί ουσιαστικά να μην έχω αναρρώσει πλήρως από τα προβλήματα της υγείας μου, αλλά η υγεία μου καλυτερεύει. Έκοψα σχεδόν τελείως το κάπνισμα. Κάνω 1 με 2 τσιγάρα την ημέρα, και σταματάω εκεί. Το ίδιο έκανα και στο ποτό. Σταμάτησα να πίνω Jack Daniels. Πλέον τώρα πίνω μόνο βότκα που όπως λένε πως είναι καλύτερο. Δεν μετανιώνω για τίποτα στην καριέρα μου, ούτε και στον τρόπο που έζησα. Οι μετάνοιες δεν έχουν νόημα. Είναι πολύ αργά για μετάνοιες. Δεν έχει νόημα να εύχεσαι να μπορούσες να το αλλάξεις αφού το έχεις κάνει. Υπάρχουν κάποια πράγματα που θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά, αλλά τίποτα που θα έκανε μεγάλη διαφορά. Όλα τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν πολλοί που να μπορούν να το πουν αυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι πάνε σε μια δουλειά που μισούν όλη τη ζωή τους. Δεν μπορώ να το φανταστώ, είναι απαίσιο. Είμαι γεμάτος ευγνωμοσύνη για τις ευκαιρίες που είχαμε αλλά και τα ρίσκα που πήραμε. Είμαι χαρούμενος με τον τρόπο που έχουν έρθει τα πράγματα. Μ’ αρέσει να σκέφτομαι πως έχω κάνει ανθρώπους χαρούμενους σε όλο τον κόσμο. Είμαι ειλικρινής προς τον εαυτό μου και ευθύς με τους ανθρώπους».
  Για την μετακόμισή του στο Λος Άντζελες το 1990, δήλωσε:
 «Άλλαξε τη μοίρα του συγκροτήματος στην Μεγάλη Βρετανία. Όλη η μουσική βιομηχανία είναι εκεί. Ακόμα και το γεγονός ότι στην Μεγάλη Βρετανία πίστεψαν πως είμαστε αμερικανική μπάντα, μας έφερε ευνοϊκά αποτελέσματα. Είναι λίγο περίεργο βέβαια αυτό, αλλά πίσω στην πατρίδα, δεν πηγαίναμε καλά.»
  Για τη χειρότερη εμπειρία του συναυλία είπε:
 «Μία φορά έπεσα μέσα σε μια τρύπα στη σκηνή. Παλιά φόραγα μια ζώνη με σφαίρες. Ήταν χρώμιο και έλιωσα δύο από τις Fucking σφαίρες με το γοφό μου.  Μόλις βγήκαμε στη σκηνή, από το τρίτο κομμάτι και μετά, δε μπορούσα να κουνηθώ από τη μέση και κάτω. Αλλά, πρέπει να συνεχίσεις, μιας και σε παρακολουθεί ένα κοινό από 3-4.000 άνθρωποι που έχουν πληρώσει για να σε δουν. Αν μπορείς, δεν τους αφήνεις έτσι ξεκρέμαστους. Οποιαδήποτε φορά ακυρώσαμε κάτι, δεν μπορούσαμε σωματικά να το κάνουμε.»
  Σε ερώτηση  για  το θέμα του θανάτου, απάντησε:
«Ο θάνατος θα έλθει, έτσι δεν είναι? Το αντιλαμβάνεσαι όταν φτάσεις στην ηλικία μου. Δεν ανησυχώ για αυτό. Είμαι έτοιμος κι όταν φύγω, θέλω να φύγω κάνοντας αυτό που κάνω καλύτερα. Αν πέθαινα αύριο, δε θα παραπονιόμουνα. Ήταν ωραία.»

Deluxe Επανέκδοση Του "Reckless" του Bryan Adams

Στις 3 Νοεμβρίου του 2014 θα κυκλοφορήσει η deluxe έκδοση του κλασικού και πετυχημένου δίσκου του Καναδού Bryan Adams, "Reckless". Πρόκειται για τον εορτασμό των 30 χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία του, που είχε γίνει το 1985. Θα περιέχει 2 cd και dvd/blu-ray. Το cd του άλμπουμ εκτός των 10 γνωστών τραγουδιών, θα περιέχει και 6 ακυκλοφόρητα (μεταξύ αυτών και το ομώνυμο που δεν είχε συμπεριληφθεί στην κυκλοφορία του). Το δεύτερο cd θα περιέχει τη ζωντανή εμφάνισή του στο Hammersmith Odeon τον Απρίλιο του 1985, το dvd θα περιέχει όλα τα video-clips του Bryan Adams από το δίσκο. Το Blu-Ray θα είναι σε ήχο 5.1 mix. H έκδοση θα συνοδεύεται από βιβλίο με φωτογραφίες, που εκτός των άλλων θα περιέχει και μια συζήτηση μεταξύ του Bryan Adams και του συνεργάτη του Jim Vallance και μια συνέντευξη τεχνικού υφους από τον mastering engineer Bob Ludwig. Το Reckless θα κυκλοφορήσει και σε διπλό βινύλιο.

CD: 1

1. One Night Love Affair

2. She’s Only Happy When She’s Dancin’

3. Run To You

4. Heaven

5. Somebody

6. Summer Of ’69

7. Kids Wanna Rock

8. It’s Only Love

9. Long Gone

10. Ain’t Gonna Cry

11. Let Me Down Easy (Bonus Track, Previously Unreleased) 03:40

12. Teacher, Teacher (Bonus Track, Unreleased) 03:47

13. The Boy’s Night Out (Bonus Track, Previously Unreleased) 03:52

14. Play To Win (Bonus Track, Previously Unreleased) 03:28

15. Too Hot To Handle (Bonus Track, Previously Unreleased) 04:01

16. Reckless (Bonus Track, Previously Unreleased) 04:00

CD: 2 / Live At Hammersmith Odeon

1. The Only One (live)

2. It’s Only Love (live)

3. Kids Wanna Rock (live)

4. Long Gone (live)

5. Cuts Like a Knife (live)

6. Lonely Nights (live)

7. Tonight (live)

8. This Time (live)

9. The Best Was Yet To Come (live)

10. Heaven (live)

11. Run To You (live)

12. Somebody (live)

13. Straight From The Heart (live)

14. Summer of ’69 (live)

DVD (Super Deluxe Only)

Run To You (Intro)

This Time (Video)

Summer Of ’69 (Video)

Somebody (Video)

Kids Wanna Rock (Video)

Heaven (Video)

Run To You (Video)

One Night Love Affair

Bonus video

It’s Only Love

BLU-RAY Audio

Stereo Mix (2014 Remaster)

5.1 Mix

Πέθανε Ο Μπασίστας John "Gus" Gustafson, Μέλος Των "Ian Gillan Band", "Roxy Music" και "Quatermass"

    Σε ηλικία 72 ετών έφυγε από τη ζωή  ο John "Gus" Gustafson επίσης γνωστός και ως Johnny Gustafson. Ο John Gustafson ήταν γνωστός σαν μέλος των συγκροτημάτων "The Big Three", "Ian Gillan Band", "Roxy Music" αλλά και στους "Quatermass" που τους σχημάτισε το 1969 μαζί με τους Mick Underwood και Pete Robinson. Επίσης σαν session μουσικός συνεργάστηκε  με τους Steve Hackett, Ian Hunter, Rick Wakeman και Jerry Lee Lewis. Ήταν Άγγλος γεννημένος στο Λίβερπουλ στις 8 Αυγούστου 1942, ενώ πέθανε στις 12 Σεπτεμβρίου 2014.
Με τον Ian Gillan γνωρίστηκε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του Jesus Christ Superstar, όπου υποδήθηκε τον Σίμωνα τον Ζηλωτή. Με τους Roxy Music έπαιξε στα άλμπουμ Stranded, Country Life, Siren και στο Viva ενώ με τους Ian Gillan Band έπαιξε στα άλμπουμ Child In Time, Scarabus, Clear Air Turbulence, Live at Budokan, The Rockfield Mixes και Live at Rainbow.
  Την αποκάλυψη των δυσάρεστων νέων έκανε ένα άλλο μέλος από τους Quatermass, ο Bernie Torme. Τα αιτία θανάτου δεν είναι γνωστά μέχρι στιγμής.
  Να σημειώσουμε ότι ένα τραγούδι των Quatermass, με τίτλο "Black Sheep Of The Family" το κάνανε διασκευή οι Rainbow στον πρώτο τους δίσκο.

Παραμένει Για Δύο Χρόνια Ακόμη Στην Φυλακή Ο Δολαφόνος Του John Lennon, Mark Chapman

  Ο John Lennon μέλος των Beatles εάν ζούσε σήμερα, θα ήταν 72 ετών. Δυστυχώς όμως το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου του 1980, ο Mark Chapman πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον John Lennon  έξω από την οικία του (στο ιστορικό κτίριο Dakota της Νέας Υόρκης), ενώ επέστρεφε στο σπίτι του μαζί με την σύζυγο του, Υοko Ono. Ο Mark Chapman είχε προσεγγίσει τον Λένον νωρίτερα την ίδια ημέρα, κατά την αναχώρησή του από το σπίτι του, αποσπώντας μάλιστα ένα αυτόγραφο του πάνα στον δίσκο "Double Fantasy". Τον πυροβόλησε πισώπλατα, συνολικά τέσσερις φορές. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Όλες προκάλεσαν εσωτερική αιμοραγία, ενώ η θανάσιμη σφαίρα διαπέρασε την αορτή του.

Mark Chapman

 Ο Mark Chapman καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Λένον ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.

Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, ο 59χρονος σήμερα  Mark Chapman που έχει καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης από 20 χρόνια έως ισόβια, ζήτησε την αποφυλάκιση του, για όγδοη συνεχή χρονιά. Φοβούμενοι ότι θα διαπράξει και άλλα εγκλήματα, τα μέλη του Εφετείου απέρριψαν το αίτημα του Mark Chapman  που θα συνεχίσει να εκτίει την ποινή του   για δύο ακόμα χρόνια.

  Στην νέα συνεδρίαση του Εφετείου, αναφέρθηκε το γεγονός ότι ο Mark Chapman είχε ζητήσει  μόλις   λίγες ώρες πριν δολοφονήσει τον Lennon- ένα αυτόγραφο από τον τραγουδιστή.  «Το θύμα σας έδειξε καλοσύνη, νωρίτερα την ίδια μέρα, και οι ενέργειες σας συνέτριψαν συναισθηματικά την οικογένεια και τον κόσμο που αγαπούσε το θύμα» είπε η τριμελής επιτροπή, απευθυνόμενη στον Mark Chapman.

John Lennon

Η χήρα του John Lennon, Υοko Ono, εξέφρασε στο Εφετείο την αντίθεση της, να αφεθεί ελεύθερος ο Mark Chapman  γιατί όπως είπε φοβάται για την σωματική ακεραιότητα των δύο γιων της αλλά και για τη δική της. Επίσης, πιστεύει ότι ίσως ο Mark Chapman κινδυνέψει από τους θαυμαστές του John Lennon που θα θελήσουν να ζητήσουν εκδίκηση για τον άδικο θάνατο του.

  Η αίτησης αποφυλάκισης  υποβλήθηκε την Τετάρτη, όταν τα μέλη της επιτροπής υπέβαλαν μέσω τηλεδιάσκεψης ερωτήσεις στον  59χρονο Mark Chapman  ο οποίος απαντούσε από το κελί του στη φυλακή υψηλής ασφαλείας  στο Allden της Ν. Υόρκης.

  Τώρα ο Mark Chapman πρέπει να περιμένει μέχρι τον Αύγουστο του 2016 για να εξεταστει εκ νέου  το αίτημα του για αποφυλάκιση.

Επανέκδωση Των “The Cry Of Love” Και “Rainbow Bridge” Του Jimi Hendrix, Στις 16 Σεπτεμβρίου 2014.

  Η ταινία "All Is By My Side" που αναφερεται στην ζωή του Jimi Hendrix, είχε σαν αποτέλεσμα όχι μονο να ερθει στην επιφάνεια ο μεγάλος Jimi Hendrix, αλλά και να κυκλοφορήσουν και οι

επανεκδόσεις στους δίσκους του, με τίτλο “The Cry Of Love” και “Rainbow Bridge”. Αυτά είναι δύο μεταθανάτια άλμπουμ του Jimi Hendrix που κυκλοφόρησαν το 1971. Η ημερομηνία κυκλοφορίας τους έχει ορισθεί η 16 Σεπτεμβρίου. ΘΑ κυκλοφορήσουν σε CD, βινύλιο και ψηφιακή μορφή, ενω θα περιέχεται και πλούσιο ένθετο.
  Το "The Cry Of Love" κυκλοφόρησε το 1971 σε μίξη αλλά επιμέλεια του Eddie Kramer και του ντράμερ Mitch Mitchell. Τα περισσότερα τραγούδια ηχογραφήθηκαν από τον Δεκεμβρίου του 1969 μέχρι το καλοκαίρι του 1970, στο Electric Lady Studios της New York και αρχικά η πρόθεση ήταν να κυκλοφορήσει σε διπλό βινύλιο. Τελικά τα κομμάτια που έμειναν έξω από τη μονή έκδοση του βινυλίου, κυκλοφόρησαν στη συλλογή First Rays of the New Rising Sun. 

  Το "Rainbow Bridge" έτυχε κι αυτό της επιμέλειας των Eddie Kramer και Mitch Mitchell επίσης το 1971 στα Electric Lady Studios. Και αυτά τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν από τον Δεκέμβρίο του 1969 και το καλοκαίρι του 1970. Σε αυτόν τον δίσκο υπάρχει και ένα τραγούδι με ζωντανη ηχογράφηση με τίτλο "Hear My Train A Comin’”. Στις νέες εκδόσεις των δύο αυτών δίσκων του Jimi Hendrix, το remastering ανέλαβε ο Bernie Grundman, ο άνθρωπος πίσω από τον ήχο κορυφαίων δίσκων όπως το “Thriller” του Michael Jackson και το “Purple Rain” του Prince, πού δούλεψε πάνω στα αρχικά masters των δύο άλμπουμ του Hendrix ώστε να βγει το καλύτερο αποτέλεσμα.

‘The Cry of Love’ 

‘Freedom’

‘Drifting’

‘Ezy Ryder’

‘Night Bird Flying’

‘My Friend’

‘Straight Ahead’

‘Astro Man’

‘Angel’

‘In From the Storm’

‘Belly Button Window’

‘Rainbow Bridge’ 

‘Dolly Dagger’

‘Earth Blues’

‘Pali Gap’

‘Room Full of Mirrors’

‘Star Spangled Banner (studio version)’

‘Look Over Yonder’

‘Hear My Train A Comin’ (live)’

‘Hey Baby (New Rising Sun)’

Ian Paice, "Δεν Είμαι Πια Φίλος Με Τον Ritchie Blackmore"

Ritchie Blackmore - Ian Paice

  Δυστυχώς όταν και ο Ian Paice κάνει τέτοιες δηλώσεις, τότε κάθε ελπίδα για να ξαναενωθούν οι τιτανοτεράτιοι Deep Purpleμε την πιο αγαπημένη από τους οπαδους τους σύνθεση, είναι πλέον μια ουτοπία.

  Συγκεκριμένα ο Ian Paice σε συνέντευξη του στο TeamRock Radio, είπε τα εξής: "δεν διατηρώ επαφή με τον Ritchie Blackmore και δεν ξέρω αν είμαστε ακόμη φίλοι, δεν το πιστεύω. Δεν μου έχει δείξει εδώ και χρόνια κάτι που να μού δείχνει ότι είναι ο άνθρωπος που ήξερα. Είναι πολύ δυσάρεστο και δεν έπρεπε να συμβαίνει αυτό. Μπορεί και μακάρι να κάνω λάθος. Αν με ακούει ο Ritchie Blackmore, θέλω να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει "τι είναι αυτά που λες;"...αλλά δεν πρόκειται να συμβεί αυτό, δεν ειμαι πάνω από το ακουστικό του τηλεφώνου."

  Άρα λοιπόν, μετά και από αυτές τις δηλώσεις, όλοι εμείς οι απανταχού οπαδοί των τιτανοτεραστίων Deep Purple, για να δούμε πάλι την επανένωση της θρυλικής πεντάδας ώστε να παίξουν πάλι μαζί, είναι σχεδόν όνειρο απατηλό...

Ο Ian Gillan Απαντά Για Το Ενδεχόμενο Να Παίξουν Οί Deep Purple Μαζί Με Τον Ritchie Blackmore.

  Αυτά τα  παιδιά τελικά μάλλον δεν θα μεγαλώσουν ποτέ. Μιλάμε για τον Ritchie Blackmore και τον Ian Gillan. Σε συνέντευξή που έδωσε σε πολωνικό έντυπο, ο πρώην κιθαρίστας των Deep Purple, Ritchie Blackmore, είπε ότι θα μπορούσε να παίξει για λίγες εμφανίσεις με τους Deep Purple!! Η είδηση ήλθε σαν κεραυνός, αφού τα τελευταία χρόνια όχι μόνο έχει αρνηθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο αλλά στις συνεντεύξεις του απέφευγε να μιλάει για τους Deep Purple. Ο Ian Gillan τώρα, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Rolling Stone, απέκλεισε το γεγονός,  ότι οι Deep Purple θα ξαναπάιξουν με τον Ritchie Blackmore. 

 Ο Ian Gillan είπε συγκεκριμένα: "Είμαστε οι ζωντανοί Deep Purple, αυτοί που ακόμη συνεχίζουν να παίζουν. Η  σημερινή σύνθεση είναι η μακροβιότερη στην ιστορία του συγκροτήματος και θα ήταν ανήθικο και προσβλητικό για τον Steve Morse να φέρουμε τον Ritchie να παίξει μαζί μας έστω και για μία συναυλία. Μην με παρεξηγείται...στο παρελθόν και εγώ φέρθηκαν άσχημα. Ο Ritchie έφυγε και εμείς συνεχίσαμε. Αν είχε μείνει, είμαι σίγουρος ότι θα λύναμε τις διαφορές μας....είμαστε άλλωστε πολύ μεγάλοι για αυτά. Ούτε αυτός ούτε εγώ έχουμε πρόβλημα πια και τον τελευταίο καιρό μιλάμε! 
 Να θυμίσουμε εδώ ότι το 2012 ο Ritchie Blackmore είχε δηλώσει ότι αν οι Deep Purple μπουν στο Hall Of Fame δεν ενδιαφέρεται να παίξει μαζί τους, ενώ δεν πήγε και στην συναυλία που έγινε στο Royal Albert Hall στη μνήμη του Τεράστιου Jon Lord. (Απαράδεκτο αυτό)

10 Άγνωστες Ιστορίες Από Την Ζωή Του Bob Marley

Στη χώρα μας, τον Μπομπ Μάρλεϊ τον έχουμε συνδέσει κυρίως με το καλοκαίρι, την παραλία και τα κοκτέιλ! Ο κορυφαίος καλλιτέχνης της ρέγκε όμως, μαζί με το αθάνατο μουσικό του έργο, άφησε ως κληρονομιά και μερικά σπουδαία μηνύματα, πολιτικά και μη. Όπως και μερικές παράξενες ιστορίες.

GARY MOORE - 'Live At Bush Hall 2007", Νέος Δίσκος Με Ζωντανή Ηχογράφηση.

 H Eagle Records ανακοίνωσε την κυκλοφορία του δίσκου του Gary  Moore με ζωντανή ηχογράφηση, "Live At Bush Hall 2007", στις 23 Σεπτεμβρίου. Αξιοσημείωτο είναι ότι στον δίσκο υπάρχουν τραγούδια που για πρώτη φορά ακούγονται ζωντανά.

Η ηχογράφησή του έγινε στο Bush Hall του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 2007, ενώ αρχικά είχε παιχτεί στο Planet Rock radio. Στον δίσκο ακούγονται εκτός από τις κλασικές επιτυχίες "Don't Believe A Word", "Walking By Myself", "Still Got The Blues", και τα "Eyesight To The Blind", "I Had A Dream" από το άλμπουμ του "Close As You Get" κ.α.
 Οι μουσικοί που παίζουν στον δίσκο είναι:

Gary Moore - guitar, vocals, Pete Rees - bass, Vic Martin - keyboards, Brian Downey - drums

 Τα τραγούδια του δίσκου είναι:

01. If The Devil Made Whiskey
02. Thirty Days
03. Trouble At Home
04. Hard Times
05. Eyesight To The Blind
06. I Had A Dream
07. Too Tired
08. Gary's Blues 1
09. Don't Believe A Word
10. Still Got The Blues
11. Walking By Myself
12. The Blues Is Alright
13. Sundown
14. Parisienne Walkways*
* bonus track for the Japanese version only!

Πέθανε Ο Rod D’Arth, Ο Ντράμερ Του Rory Gallagher Από το 1972 έως Το 1978.

 Στα 64 του χρόνια πέρασε στην γειτονιά των αγγέλων ο πρώην ντράμερ του συγκροτήματος του Rory Gallagher, Rod D’Arth. Γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1950 και πέθανε στις 1 Αυγούστου του 2014. Το κανονικό του όνομα ήταν Roderick Morris Buckenham και ήταν από την Ουαλία. Το 1972 πήρε την θέση του ντράμερ Wilgar Campbell, στο συγκρότημα του Rory Gallagher. Μαζί βγάλανε τους εξής δίσκους. Blueprint (1973), Tattoo (1973), Irish Tour '74 (1974), Against the Grain (1975), Calling Card (1976). Όταν έφυγε από το συγκρότημα του Rory Gallagher, έπαιξε με τους Downliners Sect και μετά μετακόμισε στην Αμερική.
Όταν επέστρεψε έκανε παραγωγή στο άλμπουμ των Road Erect, ενώ ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα παρ’ ολίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Έχασε όμως το ένα μάτι του, χτύπησε το κεφάλι του ενώ έπεσε και σε κώμα. Επανήλθε με δυσκολία, ενώ υποχρεώθηκε να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία για θεραπεία. Η μακροχρόνια θεραπεία του, αλλά και η απουσία του από τη δημοσιότητα και τη μουσική, είχε σαν αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει η φήμη ότι είχε πεθάνει και αυτός. Κάτι  που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο όταν έλλειψε από την κηδεία του Rory Gallagher. Η εμφάνισή του όμως στο μνημόσυνο του Rory Gallagher, διάλυσε αυτή την φήμη.  Η αιτία θανάτου του οφείλεται σε μετεγχειρητικές επιπλοκές, ενώ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του.
 Ο μπασίστας του Rory Gallagher, Gerry Mc Avoy είχε δηλώσει: "Ήταν ο πιο undrummer-like drummer που έχω παίξει μαζί. Η τεχνική του ήταν τόσο περίεργη, που έβγαζε μια νέα διάσταση στον ήχο του Rory Gallagher".

Deep Purple Και Steve Morse, 20 Χρόνια Μαζί Μουσικής Πορείας.

  Κλείνοντας πάνω από 45 χρόνια σχεδόν αδιάκοπης μουσικής παρουσίας οι τιτανοτεράστιοι Deep Purple, ετοιμάζονται  για την κυκλοφορία του νέου δίσκου τους. Εκτός αυτού, ο κιθαρίστας τους Steve Morse κλείνει μαζί τους είκοσι χρόνια. Μία θέση που ήταν πολύ δύσκολη να την αναλάβει κάποιος, μιας και έπρεπε να σηκώσει το βάρος της αντικατάστασης του μεγάλου Ritchie Blackmore, η σφραγίδα του οποίου είναι ανεξίτηλη όσα χρόνια και αν περάσουν. Ο Steve Morse όχι κατάφερε να δώσει ένα δικό του στίγμα αλλά και να μείνει στο συγκρότημα για 20 συναπτά έτη!!!!, κάτι που ο μεγάλος Ritchie Blackmore δεν κατάφερε.

 Ας ρίξουμε μια ματιά στην μέχρι τώρα πορεία του, και κατόπιν αναλυτικά με τους Deep Purple

Κατ’ αρχήν, ήταν από τους ιδρυτές του ροκ συγκροτήματος Dixie Dregs, αλλά και μέλος των Kansas   όπου μαζί τους κυκλοφόρησε δύο δίσκους τους "Power" 1986 και "In the Spirit of Things" 1988. Με   τους Deep Purple κυκλοφόρησε πέντε δίσκους μέχρι τώρα, τους "Purpendicular" 1996, "Abandon" 1998, "Bananas" 2003, "Rapture of the Deep" 2005 και "Now What?!" 2013, 

Steve Morse

 Υπάρχουν δύο απόψεις για τον ερχομό του  Steve Morse στους Deep Purple. Με βάση τον Ian Gillan, μαζεύτηκαν με τον Roger Glover, Jon Lord και ο Ian Paice το 1994, για να αποφασίσουν ποιος θα αναλάβει τα καθήκοντα του κιθαρίστα στους Deep Purple. Έτσι λοιπόν έγραψε ο καθένας σε ένα κομμάτι χαρτί πέντε ονόματα που θα ήθελε στο συγκρότημα. Όταν είδαν τα αποτελέσματα, παρατήρησαν πως το μόνο κοινό όνομα ήταν του Steve Morse. Η αλήθεια βέβαια απέχει λίγο από την όμορφη αυτή ιστορία, μιας και σύμφωνα με τον Roger Glover, ήταν για την ακρίβεια απλώς ο ίδιος που μία μέρα κοιτούσε τους δίσκους του, όταν το μάτι του έπεσε σε ένα από τα άλμπουμ των instrumental / jazz / progressive / southern Dixie Dregs: «Αυτό είναι! Ο Steve Morse!», σκέφτηκε ο Glover και πρότεινε στον Morse να βρεθούν από κοντά, ώστε να συζητήσουν το ενδεχόμενο να αποτελέσει το νέο μέλος των Deep Purple. O Glover, συναντήθηκε με τον Morse μετά το καλοκαίρι του 1994 και του πρότεινε να κάνουν μία δοκιμαστική περιοδεία στο Μεξικό, εκείνο το Νοέμβριο. Το μόνο πράγμα που ρώτησε ο Morse σχετικά με τους Purple ήταν: «Υπάρχει dress code;».

 Τώρα αν κοιτάξεις λίγο πιο πίσω, και με τον Tommy Bolin όταν ήρθε στους Deep Purple, πάλι δύο απόψεις υπάρχουν!!!. Κάτι συμβαίνει τελικά με τους κιθαρίστες στους Deep Purple. Ο David Coverdale, έχει δηλώσει πως ήταν ο ίδιος που τον έφερε στους Deep Purple, ενώ αντιθέτως ο Bolin δήλωσε πως στη μπάντα τον συνέστησε ο... τεράστιος Ritchie Blackmore!!!.

  Ο πρώτος δίσκος που βγήκε με τίτλο "Purpendicular" κυκλοφόρησε το 1996. Για πολλούς  θεωρείται από τους κορυφαίους δίσκους του συγκροτήματος, αλλά και ο καλύτερος μέχρι στιγμής με τον Steve Morse. Ο δίσκος έχει νέα στοιχεία, που τον κάνουν να σου μένει στο μυαλό και να τον ευχαρηστιέσαι όσες φορές και να τον ακούσεις. Οι υποσχέσεις που αφήνει για μια καλή συνέχεια είναι πολλές. Το "Sometimes I Feel Like Screaming" είναι απίστευτο, και μπήκε στη λίστα με τα τραγούδια που πρέπει να ακούς απο τους Deep Purple, ανεξάρτητα με ποια σύνθεση τους προτιμάς. 

Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1998 κυκλοφορεί το "Abandon". Ένας δίσκος που είναι πιο "σκληρός" στο άκουσμα του από το "Purpendicular", αλλά μάλλον πέρασε και δεν "ακούμπησε"!!!!. Ο δίσκος βέβαια δεν είναι κακός, αλλά κατι του λείπει για να είναι πολύ καλός. Για άλλη μια φορά ο ηχος της κιθάρας δεν θυμίζει τίποτα από Ritchie Blackmore. Ο Steve Morse έχει καταφέρει να έχει την δικιά ταυτότητα. Στα slow τραγούδια εξακολουθεί ο Steve Morse να βγάζει το "αίσθημα" στην κιθάρα του, Μία ιδιότητα του, που φαίνεται να την έχει σε υψηλό βαθμό.

Από εκεί και πέρα οι Deep Purple αρχίζουν συνεχόμενες περιοδείες, με αποτέλεσμα τον επόμενο δίσκο τους να τον κυκλοφορήσουν το 2003. Πέντε χρόνια χρειάστηκαν για να κυκλοφορήσει ο δίσκος με το χειρότερο εξώφυλλο στην ιστορία του συγκροτήματος. Οι κριτικές που πήρε το εξώφυλλο ήταν όλες κακές. Στα τραγούδια τώρα, παρόλο που ο Ian Gillan είχε δηλώσει τρία χρόνια νωρίτερα ότι με αυτόν τον δίσκο θα κάνανε το "μπάμ", δυστυχώς για άλλη μία φορά ο δίσκος είναι απλά καλός, χωρίς να είναι όμως η μεγάλη έκρηξη που περιμέναμε οι απανταχού οπαδοί τους, με κάποιες συνθέσεις να είναι πάρα πολύ καλές, όπως το "Walk On", "Haunted". Για άλλη μία φορά ο Steve Morse είναι εκφραστικότατος σε slow τραγούδια, χωρίς να υστερεί και στα υπόλοιπα όμως. Γενικά ο δίσκος είναι καλύτερος από τον προηγούμενο, με τον Steve Morse να έχει καθιερωθεί πλέον. Ίσως με άλλο εξώφυλλο ο δίσκος να είχε πιο καλή τύχη!!!

Οι περιοδείες συνεχίζονται σε μεγάλο βαθμό, με μια αλλαγή ακόμη στην σύνθεση τους, αυτή του Don Airey στην θέση του "συνταξιούχου" Jon Lord.

 Σειρά έχει δύο χρόνια αργότερα το "Rapture Of The Deep Purple" που κυκλοφόρησε το 2005. Ο δίσκος κινείται στα βήματα του προηγούμενου. καλές συνθέσεις χωρίς όμως και εδώ να σου μείνει κάτι έντονο στο μυαλό. Με τον Steve Morse πια, έχουν αλλάξει πια στυλ. Οι εποχές με το "βίαιο" και "καυτό" χαρντ ροκ, έχουν περάσει πια χωρίς επιστροφή. Παρόλα αυτά οι γερόλυκοι δεν σταματάνε να γράφουν καλή μουσική, όταν οι περισσότεροι από αυτούς είναι πάνω από 60 χρονών. Κάποιες συνθέσεις θυμίζουν τις παλιές εποχές όπως το "Money Talks". Φυσικά δεν λείπουν και οι αργές συνθέσεις με τον Steve Morse να ξεχωρίζει.

 Ένα από τα "καλά" της αποχώρησης του Ritchie Blackmore, είναι ότι το συγκρότημα πλέον γράφει, αλλά και παίζει slow τραγούδια στις συναυλίες τους. Κάτι που όπως είχε δηλώσει ο μεγάλος Ritchie Blackmore δεν του άρεσε καθόλου!!!!!

 Αφού περάσανε οχτώ ολόκληρα χρόνια οι Deep Purple κυκλοφορούν τον δίσκο "Now What?!" το 2013. Δύο τραγούδια από αυτόν τον δίσκο, τα "Uncommon Man" και "Above And Beyond" είναι αφιερωμένα στο Jon Lord όπου είχε πεθάνει το 2012. Ίσως η καλύτερη δουλειά τους μετά το "Purpendicular". Το "All The Time In The World", μία νέα καταπληκτική μπαλάντα αλλά και το "Vincent Price" αφιερωμένο στον φίλο του αλλά και μαιτρ σττις ταινίες τρόμου  Vincent Price, ξεχωρίζουν αμέσως. Γενικά ο δίσκος έχει αρκετά θέματα να ακούσει κανείς από jazz, rock and roll, hard rock, prog. metal, ότι τραβάει η ψυχή σου!!!!. Ο Steve Morse είναι στα καλύτερα του εδώ με αποτέλεσμα και οι συνθέσεις να είναι καλύτερες!!!! Ένας δίσκος που θυμίζει τις παλιές καλές ημέρες..

 Σε λίγο καιρό οι τιτανοτεράστιοι  Deep Purple, ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν νέο δίσκο ελπίζουμε να μην μας απογοητεύσουν και να κρατήσουν την σημαία ψηλά για άλλη μία φορά. Άλλωστε τις δυνατότητες τις έχουνε!!!

Don Airey, Steve Morse, Ian Gillan, Ian Paice, Roger Glover

 Στο τέλος του αφιερώματος να προσθέσουμε και τι έχει πει ο Ritchie Blackmore για τον  Steve Morse.

Απαντώντας σε μια ερώτηση δημοσιογράφου αν είχε ακούσει κάποια κριτική από τον Ritchie Blackmore, Ο Steve Mprse είπε: "δεν έχει τύχει να βρεθώ ποτέ με τον Ritchie Blackmore, ενώ  ό,τι σχόλια έχω ακούσει είναι αρκετά συγκρατημένα, όπως καλά παίζει και κάνει διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν ξέρω αν ταιριάζει με τους Deep Purple».

 Επίσης είπε ότι ο Ritchie  Blackmore είναι αναντικατάστατος ως προς το παίξιμο του, και ότι ο στόχος μου δεν είναι να τον μιμηθώ, αλλά να δώσω τα δικά μου στοιχεία στον ήχο του συγκροτήματος.

 Υ.Γ Μετά από αυτή την δήλωση σε συμπαθούμε περισσότερο!!!