Deep Purple Και Steve Morse, 20 Χρόνια Μαζί Μουσικής Πορείας.

  Κλείνοντας πάνω από 45 χρόνια σχεδόν αδιάκοπης μουσικής παρουσίας οι τιτανοτεράστιοι Deep Purple, ετοιμάζονται  για την κυκλοφορία του νέου δίσκου τους. Εκτός αυτού, ο κιθαρίστας τους Steve Morse κλείνει μαζί τους είκοσι χρόνια. Μία θέση που ήταν πολύ δύσκολη να την αναλάβει κάποιος, μιας και έπρεπε να σηκώσει το βάρος της αντικατάστασης του μεγάλου Ritchie Blackmore, η σφραγίδα του οποίου είναι ανεξίτηλη όσα χρόνια και αν περάσουν. Ο Steve Morse όχι κατάφερε να δώσει ένα δικό του στίγμα αλλά και να μείνει στο συγκρότημα για 20 συναπτά έτη!!!!, κάτι που ο μεγάλος Ritchie Blackmore δεν κατάφερε.

 Ας ρίξουμε μια ματιά στην μέχρι τώρα πορεία του, και κατόπιν αναλυτικά με τους Deep Purple

Κατ’ αρχήν, ήταν από τους ιδρυτές του ροκ συγκροτήματος Dixie Dregs, αλλά και μέλος των Kansas   όπου μαζί τους κυκλοφόρησε δύο δίσκους τους "Power" 1986 και "In the Spirit of Things" 1988. Με   τους Deep Purple κυκλοφόρησε πέντε δίσκους μέχρι τώρα, τους "Purpendicular" 1996, "Abandon" 1998, "Bananas" 2003, "Rapture of the Deep" 2005 και "Now What?!" 2013, 

Steve Morse

 Υπάρχουν δύο απόψεις για τον ερχομό του  Steve Morse στους Deep Purple. Με βάση τον Ian Gillan, μαζεύτηκαν με τον Roger Glover, Jon Lord και ο Ian Paice το 1994, για να αποφασίσουν ποιος θα αναλάβει τα καθήκοντα του κιθαρίστα στους Deep Purple. Έτσι λοιπόν έγραψε ο καθένας σε ένα κομμάτι χαρτί πέντε ονόματα που θα ήθελε στο συγκρότημα. Όταν είδαν τα αποτελέσματα, παρατήρησαν πως το μόνο κοινό όνομα ήταν του Steve Morse. Η αλήθεια βέβαια απέχει λίγο από την όμορφη αυτή ιστορία, μιας και σύμφωνα με τον Roger Glover, ήταν για την ακρίβεια απλώς ο ίδιος που μία μέρα κοιτούσε τους δίσκους του, όταν το μάτι του έπεσε σε ένα από τα άλμπουμ των instrumental / jazz / progressive / southern Dixie Dregs: «Αυτό είναι! Ο Steve Morse!», σκέφτηκε ο Glover και πρότεινε στον Morse να βρεθούν από κοντά, ώστε να συζητήσουν το ενδεχόμενο να αποτελέσει το νέο μέλος των Deep Purple. O Glover, συναντήθηκε με τον Morse μετά το καλοκαίρι του 1994 και του πρότεινε να κάνουν μία δοκιμαστική περιοδεία στο Μεξικό, εκείνο το Νοέμβριο. Το μόνο πράγμα που ρώτησε ο Morse σχετικά με τους Purple ήταν: «Υπάρχει dress code;».

 Τώρα αν κοιτάξεις λίγο πιο πίσω, και με τον Tommy Bolin όταν ήρθε στους Deep Purple, πάλι δύο απόψεις υπάρχουν!!!. Κάτι συμβαίνει τελικά με τους κιθαρίστες στους Deep Purple. Ο David Coverdale, έχει δηλώσει πως ήταν ο ίδιος που τον έφερε στους Deep Purple, ενώ αντιθέτως ο Bolin δήλωσε πως στη μπάντα τον συνέστησε ο... τεράστιος Ritchie Blackmore!!!.

  Ο πρώτος δίσκος που βγήκε με τίτλο "Purpendicular" κυκλοφόρησε το 1996. Για πολλούς  θεωρείται από τους κορυφαίους δίσκους του συγκροτήματος, αλλά και ο καλύτερος μέχρι στιγμής με τον Steve Morse. Ο δίσκος έχει νέα στοιχεία, που τον κάνουν να σου μένει στο μυαλό και να τον ευχαρηστιέσαι όσες φορές και να τον ακούσεις. Οι υποσχέσεις που αφήνει για μια καλή συνέχεια είναι πολλές. Το "Sometimes I Feel Like Screaming" είναι απίστευτο, και μπήκε στη λίστα με τα τραγούδια που πρέπει να ακούς απο τους Deep Purple, ανεξάρτητα με ποια σύνθεση τους προτιμάς. 

Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1998 κυκλοφορεί το "Abandon". Ένας δίσκος που είναι πιο "σκληρός" στο άκουσμα του από το "Purpendicular", αλλά μάλλον πέρασε και δεν "ακούμπησε"!!!!. Ο δίσκος βέβαια δεν είναι κακός, αλλά κατι του λείπει για να είναι πολύ καλός. Για άλλη μια φορά ο ηχος της κιθάρας δεν θυμίζει τίποτα από Ritchie Blackmore. Ο Steve Morse έχει καταφέρει να έχει την δικιά ταυτότητα. Στα slow τραγούδια εξακολουθεί ο Steve Morse να βγάζει το "αίσθημα" στην κιθάρα του, Μία ιδιότητα του, που φαίνεται να την έχει σε υψηλό βαθμό.

Από εκεί και πέρα οι Deep Purple αρχίζουν συνεχόμενες περιοδείες, με αποτέλεσμα τον επόμενο δίσκο τους να τον κυκλοφορήσουν το 2003. Πέντε χρόνια χρειάστηκαν για να κυκλοφορήσει ο δίσκος με το χειρότερο εξώφυλλο στην ιστορία του συγκροτήματος. Οι κριτικές που πήρε το εξώφυλλο ήταν όλες κακές. Στα τραγούδια τώρα, παρόλο που ο Ian Gillan είχε δηλώσει τρία χρόνια νωρίτερα ότι με αυτόν τον δίσκο θα κάνανε το "μπάμ", δυστυχώς για άλλη μία φορά ο δίσκος είναι απλά καλός, χωρίς να είναι όμως η μεγάλη έκρηξη που περιμέναμε οι απανταχού οπαδοί τους, με κάποιες συνθέσεις να είναι πάρα πολύ καλές, όπως το "Walk On", "Haunted". Για άλλη μία φορά ο Steve Morse είναι εκφραστικότατος σε slow τραγούδια, χωρίς να υστερεί και στα υπόλοιπα όμως. Γενικά ο δίσκος είναι καλύτερος από τον προηγούμενο, με τον Steve Morse να έχει καθιερωθεί πλέον. Ίσως με άλλο εξώφυλλο ο δίσκος να είχε πιο καλή τύχη!!!

Οι περιοδείες συνεχίζονται σε μεγάλο βαθμό, με μια αλλαγή ακόμη στην σύνθεση τους, αυτή του Don Airey στην θέση του "συνταξιούχου" Jon Lord.

 Σειρά έχει δύο χρόνια αργότερα το "Rapture Of The Deep Purple" που κυκλοφόρησε το 2005. Ο δίσκος κινείται στα βήματα του προηγούμενου. καλές συνθέσεις χωρίς όμως και εδώ να σου μείνει κάτι έντονο στο μυαλό. Με τον Steve Morse πια, έχουν αλλάξει πια στυλ. Οι εποχές με το "βίαιο" και "καυτό" χαρντ ροκ, έχουν περάσει πια χωρίς επιστροφή. Παρόλα αυτά οι γερόλυκοι δεν σταματάνε να γράφουν καλή μουσική, όταν οι περισσότεροι από αυτούς είναι πάνω από 60 χρονών. Κάποιες συνθέσεις θυμίζουν τις παλιές εποχές όπως το "Money Talks". Φυσικά δεν λείπουν και οι αργές συνθέσεις με τον Steve Morse να ξεχωρίζει.

 Ένα από τα "καλά" της αποχώρησης του Ritchie Blackmore, είναι ότι το συγκρότημα πλέον γράφει, αλλά και παίζει slow τραγούδια στις συναυλίες τους. Κάτι που όπως είχε δηλώσει ο μεγάλος Ritchie Blackmore δεν του άρεσε καθόλου!!!!!

 Αφού περάσανε οχτώ ολόκληρα χρόνια οι Deep Purple κυκλοφορούν τον δίσκο "Now What?!" το 2013. Δύο τραγούδια από αυτόν τον δίσκο, τα "Uncommon Man" και "Above And Beyond" είναι αφιερωμένα στο Jon Lord όπου είχε πεθάνει το 2012. Ίσως η καλύτερη δουλειά τους μετά το "Purpendicular". Το "All The Time In The World", μία νέα καταπληκτική μπαλάντα αλλά και το "Vincent Price" αφιερωμένο στον φίλο του αλλά και μαιτρ σττις ταινίες τρόμου  Vincent Price, ξεχωρίζουν αμέσως. Γενικά ο δίσκος έχει αρκετά θέματα να ακούσει κανείς από jazz, rock and roll, hard rock, prog. metal, ότι τραβάει η ψυχή σου!!!!. Ο Steve Morse είναι στα καλύτερα του εδώ με αποτέλεσμα και οι συνθέσεις να είναι καλύτερες!!!! Ένας δίσκος που θυμίζει τις παλιές καλές ημέρες..

 Σε λίγο καιρό οι τιτανοτεράστιοι  Deep Purple, ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν νέο δίσκο ελπίζουμε να μην μας απογοητεύσουν και να κρατήσουν την σημαία ψηλά για άλλη μία φορά. Άλλωστε τις δυνατότητες τις έχουνε!!!

Don Airey, Steve Morse, Ian Gillan, Ian Paice, Roger Glover

 Στο τέλος του αφιερώματος να προσθέσουμε και τι έχει πει ο Ritchie Blackmore για τον  Steve Morse.

Απαντώντας σε μια ερώτηση δημοσιογράφου αν είχε ακούσει κάποια κριτική από τον Ritchie Blackmore, Ο Steve Mprse είπε: "δεν έχει τύχει να βρεθώ ποτέ με τον Ritchie Blackmore, ενώ  ό,τι σχόλια έχω ακούσει είναι αρκετά συγκρατημένα, όπως καλά παίζει και κάνει διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν ξέρω αν ταιριάζει με τους Deep Purple».

 Επίσης είπε ότι ο Ritchie  Blackmore είναι αναντικατάστατος ως προς το παίξιμο του, και ότι ο στόχος μου δεν είναι να τον μιμηθώ, αλλά να δώσω τα δικά μου στοιχεία στον ήχο του συγκροτήματος.

 Υ.Γ Μετά από αυτή την δήλωση σε συμπαθούμε περισσότερο!!!