Επανέκδωση Των “The Cry Of Love” Και “Rainbow Bridge” Του Jimi Hendrix, Στις 16 Σεπτεμβρίου 2014.

  Η ταινία "All Is By My Side" που αναφερεται στην ζωή του Jimi Hendrix, είχε σαν αποτέλεσμα όχι μονο να ερθει στην επιφάνεια ο μεγάλος Jimi Hendrix, αλλά και να κυκλοφορήσουν και οι

επανεκδόσεις στους δίσκους του, με τίτλο “The Cry Of Love” και “Rainbow Bridge”. Αυτά είναι δύο μεταθανάτια άλμπουμ του Jimi Hendrix που κυκλοφόρησαν το 1971. Η ημερομηνία κυκλοφορίας τους έχει ορισθεί η 16 Σεπτεμβρίου. ΘΑ κυκλοφορήσουν σε CD, βινύλιο και ψηφιακή μορφή, ενω θα περιέχεται και πλούσιο ένθετο.
  Το "The Cry Of Love" κυκλοφόρησε το 1971 σε μίξη αλλά επιμέλεια του Eddie Kramer και του ντράμερ Mitch Mitchell. Τα περισσότερα τραγούδια ηχογραφήθηκαν από τον Δεκεμβρίου του 1969 μέχρι το καλοκαίρι του 1970, στο Electric Lady Studios της New York και αρχικά η πρόθεση ήταν να κυκλοφορήσει σε διπλό βινύλιο. Τελικά τα κομμάτια που έμειναν έξω από τη μονή έκδοση του βινυλίου, κυκλοφόρησαν στη συλλογή First Rays of the New Rising Sun. 

  Το "Rainbow Bridge" έτυχε κι αυτό της επιμέλειας των Eddie Kramer και Mitch Mitchell επίσης το 1971 στα Electric Lady Studios. Και αυτά τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν από τον Δεκέμβρίο του 1969 και το καλοκαίρι του 1970. Σε αυτόν τον δίσκο υπάρχει και ένα τραγούδι με ζωντανη ηχογράφηση με τίτλο "Hear My Train A Comin’”. Στις νέες εκδόσεις των δύο αυτών δίσκων του Jimi Hendrix, το remastering ανέλαβε ο Bernie Grundman, ο άνθρωπος πίσω από τον ήχο κορυφαίων δίσκων όπως το “Thriller” του Michael Jackson και το “Purple Rain” του Prince, πού δούλεψε πάνω στα αρχικά masters των δύο άλμπουμ του Hendrix ώστε να βγει το καλύτερο αποτέλεσμα.

‘The Cry of Love’ 

‘Freedom’

‘Drifting’

‘Ezy Ryder’

‘Night Bird Flying’

‘My Friend’

‘Straight Ahead’

‘Astro Man’

‘Angel’

‘In From the Storm’

‘Belly Button Window’

‘Rainbow Bridge’ 

‘Dolly Dagger’

‘Earth Blues’

‘Pali Gap’

‘Room Full of Mirrors’

‘Star Spangled Banner (studio version)’

‘Look Over Yonder’

‘Hear My Train A Comin’ (live)’

‘Hey Baby (New Rising Sun)’

Ian Paice, "Δεν Είμαι Πια Φίλος Με Τον Ritchie Blackmore"

Ritchie Blackmore - Ian Paice

  Δυστυχώς όταν και ο Ian Paice κάνει τέτοιες δηλώσεις, τότε κάθε ελπίδα για να ξαναενωθούν οι τιτανοτεράτιοι Deep Purpleμε την πιο αγαπημένη από τους οπαδους τους σύνθεση, είναι πλέον μια ουτοπία.

  Συγκεκριμένα ο Ian Paice σε συνέντευξη του στο TeamRock Radio, είπε τα εξής: "δεν διατηρώ επαφή με τον Ritchie Blackmore και δεν ξέρω αν είμαστε ακόμη φίλοι, δεν το πιστεύω. Δεν μου έχει δείξει εδώ και χρόνια κάτι που να μού δείχνει ότι είναι ο άνθρωπος που ήξερα. Είναι πολύ δυσάρεστο και δεν έπρεπε να συμβαίνει αυτό. Μπορεί και μακάρι να κάνω λάθος. Αν με ακούει ο Ritchie Blackmore, θέλω να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει "τι είναι αυτά που λες;"...αλλά δεν πρόκειται να συμβεί αυτό, δεν ειμαι πάνω από το ακουστικό του τηλεφώνου."

  Άρα λοιπόν, μετά και από αυτές τις δηλώσεις, όλοι εμείς οι απανταχού οπαδοί των τιτανοτεραστίων Deep Purple, για να δούμε πάλι την επανένωση της θρυλικής πεντάδας ώστε να παίξουν πάλι μαζί, είναι σχεδόν όνειρο απατηλό...

Ο Ian Gillan Απαντά Για Το Ενδεχόμενο Να Παίξουν Οί Deep Purple Μαζί Με Τον Ritchie Blackmore.

  Αυτά τα  παιδιά τελικά μάλλον δεν θα μεγαλώσουν ποτέ. Μιλάμε για τον Ritchie Blackmore και τον Ian Gillan. Σε συνέντευξή που έδωσε σε πολωνικό έντυπο, ο πρώην κιθαρίστας των Deep Purple, Ritchie Blackmore, είπε ότι θα μπορούσε να παίξει για λίγες εμφανίσεις με τους Deep Purple!! Η είδηση ήλθε σαν κεραυνός, αφού τα τελευταία χρόνια όχι μόνο έχει αρνηθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο αλλά στις συνεντεύξεις του απέφευγε να μιλάει για τους Deep Purple. Ο Ian Gillan τώρα, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Rolling Stone, απέκλεισε το γεγονός,  ότι οι Deep Purple θα ξαναπάιξουν με τον Ritchie Blackmore. 

 Ο Ian Gillan είπε συγκεκριμένα: "Είμαστε οι ζωντανοί Deep Purple, αυτοί που ακόμη συνεχίζουν να παίζουν. Η  σημερινή σύνθεση είναι η μακροβιότερη στην ιστορία του συγκροτήματος και θα ήταν ανήθικο και προσβλητικό για τον Steve Morse να φέρουμε τον Ritchie να παίξει μαζί μας έστω και για μία συναυλία. Μην με παρεξηγείται...στο παρελθόν και εγώ φέρθηκαν άσχημα. Ο Ritchie έφυγε και εμείς συνεχίσαμε. Αν είχε μείνει, είμαι σίγουρος ότι θα λύναμε τις διαφορές μας....είμαστε άλλωστε πολύ μεγάλοι για αυτά. Ούτε αυτός ούτε εγώ έχουμε πρόβλημα πια και τον τελευταίο καιρό μιλάμε! 
 Να θυμίσουμε εδώ ότι το 2012 ο Ritchie Blackmore είχε δηλώσει ότι αν οι Deep Purple μπουν στο Hall Of Fame δεν ενδιαφέρεται να παίξει μαζί τους, ενώ δεν πήγε και στην συναυλία που έγινε στο Royal Albert Hall στη μνήμη του Τεράστιου Jon Lord. (Απαράδεκτο αυτό)

10 Άγνωστες Ιστορίες Από Την Ζωή Του Bob Marley

Στη χώρα μας, τον Μπομπ Μάρλεϊ τον έχουμε συνδέσει κυρίως με το καλοκαίρι, την παραλία και τα κοκτέιλ! Ο κορυφαίος καλλιτέχνης της ρέγκε όμως, μαζί με το αθάνατο μουσικό του έργο, άφησε ως κληρονομιά και μερικά σπουδαία μηνύματα, πολιτικά και μη. Όπως και μερικές παράξενες ιστορίες.

GARY MOORE - 'Live At Bush Hall 2007", Νέος Δίσκος Με Ζωντανή Ηχογράφηση.

 H Eagle Records ανακοίνωσε την κυκλοφορία του δίσκου του Gary  Moore με ζωντανή ηχογράφηση, "Live At Bush Hall 2007", στις 23 Σεπτεμβρίου. Αξιοσημείωτο είναι ότι στον δίσκο υπάρχουν τραγούδια που για πρώτη φορά ακούγονται ζωντανά.

Η ηχογράφησή του έγινε στο Bush Hall του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 2007, ενώ αρχικά είχε παιχτεί στο Planet Rock radio. Στον δίσκο ακούγονται εκτός από τις κλασικές επιτυχίες "Don't Believe A Word", "Walking By Myself", "Still Got The Blues", και τα "Eyesight To The Blind", "I Had A Dream" από το άλμπουμ του "Close As You Get" κ.α.
 Οι μουσικοί που παίζουν στον δίσκο είναι:

Gary Moore - guitar, vocals, Pete Rees - bass, Vic Martin - keyboards, Brian Downey - drums

 Τα τραγούδια του δίσκου είναι:

01. If The Devil Made Whiskey
02. Thirty Days
03. Trouble At Home
04. Hard Times
05. Eyesight To The Blind
06. I Had A Dream
07. Too Tired
08. Gary's Blues 1
09. Don't Believe A Word
10. Still Got The Blues
11. Walking By Myself
12. The Blues Is Alright
13. Sundown
14. Parisienne Walkways*
* bonus track for the Japanese version only!

Πέθανε Ο Rod D’Arth, Ο Ντράμερ Του Rory Gallagher Από το 1972 έως Το 1978.

 Στα 64 του χρόνια πέρασε στην γειτονιά των αγγέλων ο πρώην ντράμερ του συγκροτήματος του Rory Gallagher, Rod D’Arth. Γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1950 και πέθανε στις 1 Αυγούστου του 2014. Το κανονικό του όνομα ήταν Roderick Morris Buckenham και ήταν από την Ουαλία. Το 1972 πήρε την θέση του ντράμερ Wilgar Campbell, στο συγκρότημα του Rory Gallagher. Μαζί βγάλανε τους εξής δίσκους. Blueprint (1973), Tattoo (1973), Irish Tour '74 (1974), Against the Grain (1975), Calling Card (1976). Όταν έφυγε από το συγκρότημα του Rory Gallagher, έπαιξε με τους Downliners Sect και μετά μετακόμισε στην Αμερική.
Όταν επέστρεψε έκανε παραγωγή στο άλμπουμ των Road Erect, ενώ ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα παρ’ ολίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Έχασε όμως το ένα μάτι του, χτύπησε το κεφάλι του ενώ έπεσε και σε κώμα. Επανήλθε με δυσκολία, ενώ υποχρεώθηκε να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία για θεραπεία. Η μακροχρόνια θεραπεία του, αλλά και η απουσία του από τη δημοσιότητα και τη μουσική, είχε σαν αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει η φήμη ότι είχε πεθάνει και αυτός. Κάτι  που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο όταν έλλειψε από την κηδεία του Rory Gallagher. Η εμφάνισή του όμως στο μνημόσυνο του Rory Gallagher, διάλυσε αυτή την φήμη.  Η αιτία θανάτου του οφείλεται σε μετεγχειρητικές επιπλοκές, ενώ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του.
 Ο μπασίστας του Rory Gallagher, Gerry Mc Avoy είχε δηλώσει: "Ήταν ο πιο undrummer-like drummer που έχω παίξει μαζί. Η τεχνική του ήταν τόσο περίεργη, που έβγαζε μια νέα διάσταση στον ήχο του Rory Gallagher".

Deep Purple Και Steve Morse, 20 Χρόνια Μαζί Μουσικής Πορείας.

  Κλείνοντας πάνω από 45 χρόνια σχεδόν αδιάκοπης μουσικής παρουσίας οι τιτανοτεράστιοι Deep Purple, ετοιμάζονται  για την κυκλοφορία του νέου δίσκου τους. Εκτός αυτού, ο κιθαρίστας τους Steve Morse κλείνει μαζί τους είκοσι χρόνια. Μία θέση που ήταν πολύ δύσκολη να την αναλάβει κάποιος, μιας και έπρεπε να σηκώσει το βάρος της αντικατάστασης του μεγάλου Ritchie Blackmore, η σφραγίδα του οποίου είναι ανεξίτηλη όσα χρόνια και αν περάσουν. Ο Steve Morse όχι κατάφερε να δώσει ένα δικό του στίγμα αλλά και να μείνει στο συγκρότημα για 20 συναπτά έτη!!!!, κάτι που ο μεγάλος Ritchie Blackmore δεν κατάφερε.

 Ας ρίξουμε μια ματιά στην μέχρι τώρα πορεία του, και κατόπιν αναλυτικά με τους Deep Purple

Κατ’ αρχήν, ήταν από τους ιδρυτές του ροκ συγκροτήματος Dixie Dregs, αλλά και μέλος των Kansas   όπου μαζί τους κυκλοφόρησε δύο δίσκους τους "Power" 1986 και "In the Spirit of Things" 1988. Με   τους Deep Purple κυκλοφόρησε πέντε δίσκους μέχρι τώρα, τους "Purpendicular" 1996, "Abandon" 1998, "Bananas" 2003, "Rapture of the Deep" 2005 και "Now What?!" 2013, 

Steve Morse

 Υπάρχουν δύο απόψεις για τον ερχομό του  Steve Morse στους Deep Purple. Με βάση τον Ian Gillan, μαζεύτηκαν με τον Roger Glover, Jon Lord και ο Ian Paice το 1994, για να αποφασίσουν ποιος θα αναλάβει τα καθήκοντα του κιθαρίστα στους Deep Purple. Έτσι λοιπόν έγραψε ο καθένας σε ένα κομμάτι χαρτί πέντε ονόματα που θα ήθελε στο συγκρότημα. Όταν είδαν τα αποτελέσματα, παρατήρησαν πως το μόνο κοινό όνομα ήταν του Steve Morse. Η αλήθεια βέβαια απέχει λίγο από την όμορφη αυτή ιστορία, μιας και σύμφωνα με τον Roger Glover, ήταν για την ακρίβεια απλώς ο ίδιος που μία μέρα κοιτούσε τους δίσκους του, όταν το μάτι του έπεσε σε ένα από τα άλμπουμ των instrumental / jazz / progressive / southern Dixie Dregs: «Αυτό είναι! Ο Steve Morse!», σκέφτηκε ο Glover και πρότεινε στον Morse να βρεθούν από κοντά, ώστε να συζητήσουν το ενδεχόμενο να αποτελέσει το νέο μέλος των Deep Purple. O Glover, συναντήθηκε με τον Morse μετά το καλοκαίρι του 1994 και του πρότεινε να κάνουν μία δοκιμαστική περιοδεία στο Μεξικό, εκείνο το Νοέμβριο. Το μόνο πράγμα που ρώτησε ο Morse σχετικά με τους Purple ήταν: «Υπάρχει dress code;».

 Τώρα αν κοιτάξεις λίγο πιο πίσω, και με τον Tommy Bolin όταν ήρθε στους Deep Purple, πάλι δύο απόψεις υπάρχουν!!!. Κάτι συμβαίνει τελικά με τους κιθαρίστες στους Deep Purple. Ο David Coverdale, έχει δηλώσει πως ήταν ο ίδιος που τον έφερε στους Deep Purple, ενώ αντιθέτως ο Bolin δήλωσε πως στη μπάντα τον συνέστησε ο... τεράστιος Ritchie Blackmore!!!.

  Ο πρώτος δίσκος που βγήκε με τίτλο "Purpendicular" κυκλοφόρησε το 1996. Για πολλούς  θεωρείται από τους κορυφαίους δίσκους του συγκροτήματος, αλλά και ο καλύτερος μέχρι στιγμής με τον Steve Morse. Ο δίσκος έχει νέα στοιχεία, που τον κάνουν να σου μένει στο μυαλό και να τον ευχαρηστιέσαι όσες φορές και να τον ακούσεις. Οι υποσχέσεις που αφήνει για μια καλή συνέχεια είναι πολλές. Το "Sometimes I Feel Like Screaming" είναι απίστευτο, και μπήκε στη λίστα με τα τραγούδια που πρέπει να ακούς απο τους Deep Purple, ανεξάρτητα με ποια σύνθεση τους προτιμάς. 

Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1998 κυκλοφορεί το "Abandon". Ένας δίσκος που είναι πιο "σκληρός" στο άκουσμα του από το "Purpendicular", αλλά μάλλον πέρασε και δεν "ακούμπησε"!!!!. Ο δίσκος βέβαια δεν είναι κακός, αλλά κατι του λείπει για να είναι πολύ καλός. Για άλλη μια φορά ο ηχος της κιθάρας δεν θυμίζει τίποτα από Ritchie Blackmore. Ο Steve Morse έχει καταφέρει να έχει την δικιά ταυτότητα. Στα slow τραγούδια εξακολουθεί ο Steve Morse να βγάζει το "αίσθημα" στην κιθάρα του, Μία ιδιότητα του, που φαίνεται να την έχει σε υψηλό βαθμό.

Από εκεί και πέρα οι Deep Purple αρχίζουν συνεχόμενες περιοδείες, με αποτέλεσμα τον επόμενο δίσκο τους να τον κυκλοφορήσουν το 2003. Πέντε χρόνια χρειάστηκαν για να κυκλοφορήσει ο δίσκος με το χειρότερο εξώφυλλο στην ιστορία του συγκροτήματος. Οι κριτικές που πήρε το εξώφυλλο ήταν όλες κακές. Στα τραγούδια τώρα, παρόλο που ο Ian Gillan είχε δηλώσει τρία χρόνια νωρίτερα ότι με αυτόν τον δίσκο θα κάνανε το "μπάμ", δυστυχώς για άλλη μία φορά ο δίσκος είναι απλά καλός, χωρίς να είναι όμως η μεγάλη έκρηξη που περιμέναμε οι απανταχού οπαδοί τους, με κάποιες συνθέσεις να είναι πάρα πολύ καλές, όπως το "Walk On", "Haunted". Για άλλη μία φορά ο Steve Morse είναι εκφραστικότατος σε slow τραγούδια, χωρίς να υστερεί και στα υπόλοιπα όμως. Γενικά ο δίσκος είναι καλύτερος από τον προηγούμενο, με τον Steve Morse να έχει καθιερωθεί πλέον. Ίσως με άλλο εξώφυλλο ο δίσκος να είχε πιο καλή τύχη!!!

Οι περιοδείες συνεχίζονται σε μεγάλο βαθμό, με μια αλλαγή ακόμη στην σύνθεση τους, αυτή του Don Airey στην θέση του "συνταξιούχου" Jon Lord.

 Σειρά έχει δύο χρόνια αργότερα το "Rapture Of The Deep Purple" που κυκλοφόρησε το 2005. Ο δίσκος κινείται στα βήματα του προηγούμενου. καλές συνθέσεις χωρίς όμως και εδώ να σου μείνει κάτι έντονο στο μυαλό. Με τον Steve Morse πια, έχουν αλλάξει πια στυλ. Οι εποχές με το "βίαιο" και "καυτό" χαρντ ροκ, έχουν περάσει πια χωρίς επιστροφή. Παρόλα αυτά οι γερόλυκοι δεν σταματάνε να γράφουν καλή μουσική, όταν οι περισσότεροι από αυτούς είναι πάνω από 60 χρονών. Κάποιες συνθέσεις θυμίζουν τις παλιές εποχές όπως το "Money Talks". Φυσικά δεν λείπουν και οι αργές συνθέσεις με τον Steve Morse να ξεχωρίζει.

 Ένα από τα "καλά" της αποχώρησης του Ritchie Blackmore, είναι ότι το συγκρότημα πλέον γράφει, αλλά και παίζει slow τραγούδια στις συναυλίες τους. Κάτι που όπως είχε δηλώσει ο μεγάλος Ritchie Blackmore δεν του άρεσε καθόλου!!!!!

 Αφού περάσανε οχτώ ολόκληρα χρόνια οι Deep Purple κυκλοφορούν τον δίσκο "Now What?!" το 2013. Δύο τραγούδια από αυτόν τον δίσκο, τα "Uncommon Man" και "Above And Beyond" είναι αφιερωμένα στο Jon Lord όπου είχε πεθάνει το 2012. Ίσως η καλύτερη δουλειά τους μετά το "Purpendicular". Το "All The Time In The World", μία νέα καταπληκτική μπαλάντα αλλά και το "Vincent Price" αφιερωμένο στον φίλο του αλλά και μαιτρ σττις ταινίες τρόμου  Vincent Price, ξεχωρίζουν αμέσως. Γενικά ο δίσκος έχει αρκετά θέματα να ακούσει κανείς από jazz, rock and roll, hard rock, prog. metal, ότι τραβάει η ψυχή σου!!!!. Ο Steve Morse είναι στα καλύτερα του εδώ με αποτέλεσμα και οι συνθέσεις να είναι καλύτερες!!!! Ένας δίσκος που θυμίζει τις παλιές καλές ημέρες..

 Σε λίγο καιρό οι τιτανοτεράστιοι  Deep Purple, ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν νέο δίσκο ελπίζουμε να μην μας απογοητεύσουν και να κρατήσουν την σημαία ψηλά για άλλη μία φορά. Άλλωστε τις δυνατότητες τις έχουνε!!!

Don Airey, Steve Morse, Ian Gillan, Ian Paice, Roger Glover

 Στο τέλος του αφιερώματος να προσθέσουμε και τι έχει πει ο Ritchie Blackmore για τον  Steve Morse.

Απαντώντας σε μια ερώτηση δημοσιογράφου αν είχε ακούσει κάποια κριτική από τον Ritchie Blackmore, Ο Steve Mprse είπε: "δεν έχει τύχει να βρεθώ ποτέ με τον Ritchie Blackmore, ενώ  ό,τι σχόλια έχω ακούσει είναι αρκετά συγκρατημένα, όπως καλά παίζει και κάνει διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν ξέρω αν ταιριάζει με τους Deep Purple».

 Επίσης είπε ότι ο Ritchie  Blackmore είναι αναντικατάστατος ως προς το παίξιμο του, και ότι ο στόχος μου δεν είναι να τον μιμηθώ, αλλά να δώσω τα δικά μου στοιχεία στον ήχο του συγκροτήματος.

 Υ.Γ Μετά από αυτή την δήλωση σε συμπαθούμε περισσότερο!!!