Πέθανε Σε Ηλικία 70 Χρονών, Ο 'Lemmy' Kilmister Των Motorhead

  Ο τραγουδιστής των Motorhead Ian Fraser "Lemmy" Kilmister πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 70 ετών στις 28 Δεκεμβρίου 2015, τέσσερις μέρες μετά τα 70α γενέθλια του, όπως ανακοίνωσε το βρετανικό συγκρότημα.

  Ο θρυλικός τραγουδιστής και μπασίστας του συγκροτήματος, είχε διαγνωστεί με μια ιδιαιτέρως επιθετική μορφή καρκίνου, λίγες ημέρες πιο πριν.

  "Δεν υπάρχει κάποιος εύκολος τρόπος να σας το πούμε. Ο δυνατός και ευγενής φίλος "Lemmy" πέθανε σήμερα μετά από σύντομη μάχη με μια επιθετική μορφή καρκίνου. Έμαθε πως έπασχε στις 26 Δεκεμβρίου. Βρισκόταν σπίτι, μπροστά από το αγαπημένο του video game από το "The Rainbow", με την οικογένειά του", ανέφεραν οι Motorhead σε ανάρτηση τους στο Fabebook για τον θάνατό του.

"Θα πούμε περισσότερα τις επόμενες ημέρες, αλλά για τώρα, παρακαλούμε, παίξτε Motorhead δυνατά, παίξτε Hawkind δυνατά, παίξτε τη μουσική του Lemmy ΔΥΝΑΤΑ. Πιείτε ένα ή δύο ποτά. Μοιραστείτε ιστορίες. Γιορτάστε τη ζωή όπως το έκανε τόσο έντονα αυτός ο άνθρωπος. Born to lose, lived to win.".

  Ο Lemmy γεννήθηκε στο Μπάρσλεμ του Στάφορντσαϊρ της Αγγλίας, την παραμονή Χριστουγέννων του 1945. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν τριών μηνών και αναγκάστηκε να μείνει με την μητέρα και την γιαγιά του. Λίγα χρόνια αργότερα, η μητέρα του παντρεύτηκε τον ποδοσφαιριστή της Πλύμουθ Αργκάιλ, Τζορτζ Ουίλις και ο Κίλμιστερ αναγκάστηκε να μείνει με τον πατριό του και τα δύο του παιδιά. Φοίτησε στο σχολείο Ysgol Syr Thomas Jones, όπου του έδωσαν το παρατσούκλι "Lemmy" λόγω της φράσης "lend me" που χρησιμοποιούσε για να ζητάει δανεικά χρήματα.

  Σε εφηβική ηλικία ξεκίνησε να παίζει κιθάρα, αφού είδε τους Beatles ζωντανά και εντάχθηκε στους The Sundowners. Στα 17 του χρόνια, μετακόμισε στο Στόκπορτ μαζί με την κοπέλα του, Κάθι, με την οποία έκανε ένα γιο. Εκεί, έγινε μέλος των Rainmakers, των The Motown Sect και το 1965, εντάχθηκε στους The Rockin' Vickers με τους οποίους κυκλοφόρησε τα σινγκλ "Zing! Went the Strings of My Heart", "It's Alright" και "Dandy" μέσα σε ένα χρόνο μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "CBS". 

  Το 1967, μετακόμισε στο Λονδίνο και συγκατοίκησε με τον Νόελ Ρέντινγκ, μπασίστα του σχήματος του Τζίμι Χέντριξ. Ο Lemmy ξεκίνησε να δουλεύει σαν μεταφορέας του προαναφερθέντος συγκροτήματος, ενώ το 1969 κυκλοφόρησε το δίσκο "Escalator" με τους Sam Gopal. Στη συνέχεια, έγινε μέλος των Opal Butterfly οι οποίοι διαλύθηκαν ένα χρόνο αργότερα.

  Το 1972, έγινε μέλος του space rock συγκροτήματος Hawkwind, μαζί με το ντράμερ Σάιμον Κινγκ. Το συγκρότημα εμφανίστηκε στη φιλανθρωπική εκδήλωση "Greasy Truckers" και συμπεριλήφθηκε στη συλλογή "Greasy Truckers Party", με το σινγκλ του τραγουδιού "Silver Machine" να ανεβαίνει στο #3 των βρετανικών τσαρτ, όντας η μεγαλύτερη επιτυχία του συγκροτήματος.

  Ακολούθησε ο δίσκος "Doremi Fasol Latido" το οποίο σκαρφάλωσε στο #14, αλλά ακόμη μεγαλύτερη ήταν η επιτυχία του "Space Ritual" το οποίο μπήκε στο Top 10, ωθούμενο από την επιτυχία του σινγκλ "Urban Guerrilla". Το 1974 περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική και ηχογράφησαν το άλμπουμ "Hall of the Mountain Grill", ακολουθούμενο από το "Warrior on the Edge of Time" στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Κατά τη διάρκεια άλλης μία αμερικάνικης περιοδείας, ο Lemmy συνελήφθη για κατοχή αμφεταμίνης όταν περνούσαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στον Καναδά και οι Hawkwind τον απέλυσαν, αντικαθιστώντας τον με τον μπασίστα των Pink Fairies, Πολ Ράντολφ.

  Ο Lemmy συνεργάστηκε με αρκετά συγκροτήματα για τραγούδια ή ζωντανές εμφανίσεις. Κατά τη δεκαετία του '80 συνεργάστηκε και πάλι με τους Hawkwind όπως κάνει κατά καιρούς από τότε. Το 1991, έγραψε τα τραγούδια "Hellraiser", "Desire", "I Don't Want to Change the World" και "Mama I'm Coming Home" για το δίσκο "No More Tears" του Όζι Όσμπορν, ενώ εμφανίστηκε με τους Motörhead στο "WrestleMania 17".

  Επίσης, το 2004 συμμετείχε στο τραγούδι "Shake Your Blood" από το δίσκο "Probot" του ομώνυμου πρότζεκτ του Ντέιβ Γκρολ και το 2011 στο "Debauchery As A Fine Art" από το "Sensory Overdrive" του Μάικλ Μονρό.

  Έχει εμφανιστεί στις ταινίες "Eat the Rich" (1987), "Hardware" (1990), "Airheads" (1994), "Tromeo and Juliet" (1996), "Terror Firmer" (1999), "Citizen Toxie: The Toxic Avenger IV" (2000) και "Down and Out with the Dolls" (2001).

  Στις 15 Μαρτίου 2010 προβλήθηκε για πρώτη φορά το ντοκιμαντέρ "Lemmy" αναφερώμενο στη ζωή και την καθημερινότητα του Lemmy και σκηνοθετήθηκε από τον Γκρεγκ Όλιβερ και τον Γουές Ορσόσκι. Παρουσιάζει συνεντεύξεις με φίλους και θαυμαστές του, όπως ο Όζι Όσμπορν, ο Slash, ο Τζέιμς Χέτφιλντ, ο Λαρς Ούλριχ, ο Ντέιβ Έλεφσον, ο Σκοτ Ίαν, κ.α..

 

Ζούσε στο Λος Αντζελες τις τελευταίες δεκαετίες. Το περιοδικό "Maxim" τον έχει κατατάξει όγδοο στη λίστα με τους "Living Sex Legends", αναφέροντας ότι έχει κάνει σεξ με πάνω από 1.200 γυναίκες. Αγαπούσε το βίντεο πόκερ κι είχε μεγάλη συλλογή αναμνηστικών των Ναζί, αν και πεισματικά αρνιόταν πως έχει οποιοδήποτε πνευματική ή πολιτική συγγένεια μαζί τους. «Απλά, πάντα τα κακά αγόρια φοράνε τις καλύτερες στολές. Ο Ναπολέων, οι Ναζί. Δεν είμαι φασίστας, ούτε skinhead» είχε πει στο περιοδικό Spin. Κάθε μέρα της ζωής του, για πολλά χρόνια, έπινε ένα μπουκάλι Jack Daniels, αν και τελευταία ισχυριζόταν πως το έχει μειώσει. O Kίλμιστερ έγραψε το τραγούδι των Ramones «R.A.M.O.N.E.S.» και μέρος των στίχων της μπαλάντας του Ozzy Osbourne «Mama, I’m Coming Home». Συχνά έλεγε ότι από αυτό το τελευταίο τραγούδι έβγαλε τα περισσότερα χρήματα από τα πνευματικά δικαιώματα, σε σχέση με κάθε άλλο τραγούδι που έκανε για τους Motorhead επί 15 χρόνια.

  Δεν ήταν από τα άτομα που κράταγαν το στόμα τους κλειστό. Κάθε άλλο. Μετά το μακελειό στο Παρίσι τον Νοέμβριο, μίλησε στο γερμανικό σόου «ZDF Aspekte». Το συγκρότημα είχε παίξει περίπου δέκα φορές στο Μπατακλάν, ο χώρος τού ήταν οικείος: «Κοιτάζαμε στην τηλεόραση τι συνέβαινε. Μπορούσες να ακούσεις πυροβολισμούς. Είναι τόσο χαζό! Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο χαζοί! Για ποιο λόγο να γίνει όλο αυτό; Νομίζεις ότι είναι ηρωικό κατόρθωμα να σκοτώνεις αθώους ανθρώπους; Μαλάκες. Δειλοί.» Σχεδίαζαν εμφάνιση στο Παρίσι την αμέσως επόμενη μέρα των επιθέσεων, μια συναυλία που δεν δόθηκε ποτέ… « Θα πήγαινα την επόμενη μέρα να παίξω κανονικά. Αν οι τρομοκράτες σε σταματήσουν, νίκησαν. Και δεν θα με χτυπήσουν. Αν η αστυνομία ακυρώσει ένα show δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό, αλλά εμείς δεν θα ακυρώναμε». 

  Ο baddest motherfucker της ροκ μουσικής, όπως τον έλεγε ο Dave Grohl, είχε πει τα εξής: "Δεν μετανιώνω για τίποτα στην καριέρα μου, ούτε και στον τρόπο που έζησα. Όλα τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν πολλοί που να μπορούν να το πουν αυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι πάνε σε μια δουλειά που μισούν όλη τη ζωή τους. Δεν μπορώ να το φανταστώ, είναι απαίσιο. Είμαι γεμάτος ευγνωμοσύνη για τις ευκαιρίες που είχαμε αλλά και τα ρίσκα που πήραμε".  

  Κατά καιρούς έχει δηλώσει τα εξής:

 Για την εμπειρία του με τον Hendrix: "Μου έμαθε πώς να βρίσκω να ναρκωτικά στα πιο απίθανα σημεία. Αυτό ήταν ένα μέρος της δουλειάς που έκανα για αυτόν. Ήταν τόσο cool και οι κινήσεις του στο χώρο τον έκαναν να μοιάζει με εκλεπτυσμένη αράχνη. Τον ενδιέφερε πάντα το κοινό, αλλά το χιούμορ του ήταν πολύ κακό επειδή συνεχώς το μυαλό του ήταν εκτός. Ο κόσμος γύρω του δεν καταλάβαινε πια τι έλεγε την εποχή που τελείωσε. Αλλά ήταν σίγουρα ο καλύτερος κιθαρίστας που είδαμε ποτέ".

  Για τις επιρροές του: "Στα νιάτα μου ήμουν επηρεασμένος από τους Everly Brothers αλλά δεν μπορείς να το ακούσεις αυτό στους Motorhead. Άλλες επιρροές μου ήταν ο Chuck Berry, ο Eddie Cochran και ο Little Richard. Νομίζω ότι τα πάντα είναι μια επιρροή ακόμα και αν σε επηρεάζει να μην κάνεις κάτι".

  Για τις groupie: "Ήταν τη δεκαετία του 70 και αυτή η κοπέλα ανέβηκε στη σκηνή μου κατέβασε το παντελόνι και έκανε τη δουλειά της. Αλλά εγώ συνέχιζα να παίζω. Δεν μπορούσα να σταματήσω τη συναυλία, θα ήταν αντί-επαγγελματικό. Αλλά υπάρχουν και ιστορίες που είναι οι αγαπημένες μου και δεν έχουν να κάνουν με το sex. Μια φορά έπρεπε να φυγαδεύσουμε τον Phil Cambell από το ξενοδοχείο, γιατί ήταν τύφλα στο μεθύσι ως συνήθως και έκανε ακατάλληλες προτάσεις στη ρεσεψιονίστ. Αυτή φώναξε τους μπάτσους".

  Για τις γυναίκες είχε δηλώσει στο περιοδικό Punknews: "Ποτέ δεν είδα τις γυναίκες σαν αντικείμενα. Πάντα ήμουν ειλικρινής. Συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους όπως θέλω να συμπεριφέρονται αυτοί σε μένα. Οι γυναίκες είναι το ίδιο πράγμα με μένα, απλά έχουν βυζιά. Αν θέλουν να είναι τρελές, δεκτόν, γιατί κι εγώ είμαι τρελός μερικές φορές. Αν θέλουν να παίζουν rock, υπέροχα, γιατί κι εμένα μου αρέσει να παίζω rock. Αν είναι καλή τέχνη, είναι καλή τέχνη. Γαμώτο, μου αρέσουν οι γυναίκες!".

  Αλλά και για τους Beatles: "Ο Lennon ήταν το μεγαλύτερο κωλόπαιδο στους Beatles. Γι' αυτό πάντα μου άρεσε, αυτόν προτιμούσα, πιστεύω πως με ενέπνευσε. Οι Beatles άλλαξαν τη μουσική και με έκαναν να νιώθω πως μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Έτσι κι εγώ και η γενιά μου προσπαθήσαμε να τον αλλάξουμε, καθώς οι Beatles έτσι μας έκαναν να νιώθουμε. Δεν τα καταφέραμε, όμως, γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος σκατά". 

  Το 2013, δήλωνε στο περιοδικό Classic Rock για τη ζωή και τον θάνατο:

  "Δεν μετανιώνω για τίποτα από όσα έχω κάνει. Δεν έχει νόημα. Είναι πολύ αργά. Τα έχεις κάνει ήδη έτσι; Έζησες τη ζωή σου. Δεν υπάρχει λόγος να εύχεσαι να μπορούσες να αλλάξεις κάτι. Υπάρχουν ένα-δύο πραγματάκια που θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά, αλλά τίποτα από αυτά δεν έφερνε μεγάλες αλλαγές.

  Είμαι ευχαριστημένος με τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα πράγματα στη ζωή μου. Νομίζω ότι έφερα χαρά σε πολλούς ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είμαι αληθινός προς τον εαυτό μου και σε αυτούς που έχω απέναντί μου. Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος. Το καταλαβαίνεις καλύτερα όταν φτάνεις στην ηλικία μου. Δεν ανησυχώ γι αυτό. Είμαι έτοιμος. Όταν φύγω θέλω να φύγω κάνοντας αυτό που κάνω καλύτερα. Αν πέθαινα αύριο, δεν θα είχα παράπονο. Όλα ήταν καλά".

  Σχολίαζε τα πάντα δίχως κανένα κόμπλεξ. Απαντώντας σε ερώτηση ακόμα και για τους ABBA, είπε πως ήταν μια από τις αγαπημένες του μπάντες. "Άκουγα Little Richard και Elvis, και αυτό ήταν! Μετά πήγα στο Λονδίνο, γιατί αν ήθελες να κάνεις κάτι, εκεί έπρεπε να πας. Πουθενά αλλού δεν θα μπορούσες να κάνεις κάτι. Ακόμα και οι Beatles έπρεπε να πάνε Λονδίνο".

  Εμβληματική φυσιογνωμία, είχε μια απαράμιλλη εμφάνιση, με φαβορίτες, προτεταμένες ελιές στο πρόσωπο και φορούσε ένα μαύρο καπέλο όπως στα μαύρα ήταν και η υπόλοιπη αμφίεσή του.

 Σε πρόσφατη συνέντευξή του είπε: «Μπορεί να με σκοτώσουν οι πολλές γυναίκες, το ποτό ή η πολλή μουσική, όμως αυτός είναι ένας υπέροχος τρόπος να πεθάνει κανείς». Στη σκηνή είχε το μικρόφωνο τοποθετημένο πάνω από το κεφάλι του ώστε να τραγουδά κοιτώντας προς τα πάνω.  

  Θεωρείτο ένας από τους πρωτοπόρους της χέβι μέταλ, αν και έλεγε πάντα ότι οι Motorhead ήταν ένα ροκ εν ρολ συγκρότημα.

  Είχε δηλώσει ότι δεν είχε κάνει ποτέ χρήση ηρωίνης, αλλά ότι είχε δοκιμάσει πολλά ναρκωτικά καταλήγοντας στο speed.

Ήδη, εκατοντάδες μουσικοί, όπως οι Dave Mustaine, Gene Simmons, Nikki Sixx, ICE T, Ozzy Osbourne, Living Colour, Joe Satriani,Billy Idol, Metallica, all;a και χιλιάδες fans έσπευσαν να τον αποχαιρετήσουν μέσω διαδικτύου.

  Έφυγε αφού έζησε τη ζωή του, όπως αυτός την ήθελε. Τώρα πάει να συναντήσει λίγους μήνες μετά τον εμβληματικό ντράμερ του συγκροτήματος, Φιλ «Ανιμαλ» Τέιλορ

Επιτέλους Έγινε Κι Αυτό, Oι DEEP PURPLE Μπήκαν Στο HALL OF FAME.

 

Ritchie Blackmore, Ian Gillan, Roger Glover, Joe Satriani., Joe Lynn Turner

Τελικά έστω και αργά τα κατάφεραν. Οι Τιτανοτεράστιοι μαζί με τους Cheap Trick, Steve Miller και Chicago είναι τα συγκροτήματα που με βάση την ηλεκτρονική ψηφοφορία θα τιμηθούν για την προσφορά τους από το Rock And Roll Hall Of Fame. Ειδικά για την υποψηφιότητα και τελική επιλογή των Τιτανοτεράστιων έχει γίνει πολύ φασαρία με τη λογική να μην τους επιλέξουν από το 1993 που πρωτοεπιλέχθηκαν (όπως και ο Steve Miller).          
  Η φασαρία προκλήθηκε μετά από μία δήλωση υπευθύνου του θεσμού ότι οι Deep Purple είναι "group one hit wonder".! Άντε να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε σε αυτήν την ζωή!!!!!!

Rod Evans, NIck Simper, Steve Morse, Don Airey

  Σε μια άλλη δήλωση τώρα, ένας από τους διοργανωτές είπε: "η μη καταχώριση των Deep Purple στο Hall of Fame είναιμια μαύρη τρύπα η οποία πρέπει τώρα να κλείσει", αποκαλώντας τους "η Αγία Τριάδα στο χώρο του hard rock και metal μπάντες" μαζί με τους Led Zeppelin και τους Black Sabbath.
  Η τελετή θα πραγματοποιηθεί στις 8 Απριλίου  του 2016 στο Barclays Center στο Μπρούκλιν, της Νέα Υόρκης. Αργότερα την άνοιξη θα μεταδωθει και από το HBO.  Αγίζει να πούμε ότι, το αυτό ίδρυμα έχει σαν θεσμό να τιμώνται όλα τα μέλη που έχουν κατά καιρούς υπάρξει μέλη ενός συγκροτήματος. Έτσι θεωρητικά, αν γίνει αυτό και στην πράξη, θα δουμε από Rod Evans και Nick Simper, αλλά και Ritchie Blackmore, David Coverdale, Glen Hughes.

Glenn Hughes, Ian Paice, Jon Lord, Tommy Bolin, David Coverdale

 
  Κρίμα μόνο που σε αυτήν την απονομη - βράβευση, δεν θα είναι παρών και ο Μεγάλος Jon Lord. Σίγουρα απο εκεί ψηλά που βρίσκεται τώρα, νοερά θα είναι κι αυτός εκεί..

Joe Cocker, Ο υδραυλικός που έγινε σταρ.

  Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, όταν ο εικοσάρης τεχνικός Τζο Κόκερ έφτιαχνε το υγραέριο στα σπίτια της βόρειας Αγγλίας, δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί ότι σε λίγα χρόνια θα έπαιζε μουσική μπροστά σε 400 χιλιάδες ανθρώπους, στο θρυλικό φεστιβάλ του Γούντστοκ.
  Ήταν τόσο προσγειωμένος και ρεαλιστής, που δεν παραιτήθηκε καν απ’ τη δουλειά του, όταν αποφάσισε να ασχοληθεί εντατικά με το τραγούδι.
  Απλώς πήρε μια εξάμηνη άδεια και όταν είδε ότι δεν είχε μέλλον στη σόου μπιζ, επέστρεψε στην εταιρεία υγραερίου όπου εργαζόταν.
  Πέρασαν τρία χρόνια και το 1966, ο Κόκερ αποφάσισε να κάνει άλλη μία προσπάθεια.
Ηχογράφησε το τραγούδι “Marjorine” που έγινε μεγάλη επιτυχία στη Βρετανία και ο τραγουδιστής μπόρεσε να εγκατασταθεί στο Λονδίνο και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική.
To 1968 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τον Κόκερ.... Διαβάστε Περισσότερα

Ο Νικ Και Η Μπόμπι, Που Η Τυχαία Φωτογραφία τους Έγινε Εξώφυλλο Του Δίσκου "Woodstock".

  Ο Νικ και η Μπόμπι, ένα άγνωστο ζευγάρι στο Woodstock. Η τυχαία φωτογραφία τους έγινε το θρυλικό εξώφυλλο του άλμπουμ. 46 χρόνια μετά είναι ακόμη μαζί, αν και λίγο…αλλαγμένοι...

  Περιτριγυρισμένοι από 500.000 άτομα, αγκαλιασμένοι και σκεπασμένοι με μια λερωμένη ροζ κουβέρτα, ο Nick και η Bobbi Ercoline, το ζευγάρι «σύμβολο» της θρυλικής συναυλίας του Woodstock, είναι ακόμα μαζί και ευτυχισμένοι.Ύστερα από 46 χρόνια περιέγραψαν πως κατέληξαν στο εξώφυλλο του άλμπουμ της ιστορικής συναυλίας και θυμούνται τις τέσσερις πιο συγκλονιστικές μέρες τις ζωής τους, που μάλλον ήταν «γραφτό»τους να τις ζήσουν, αφού η παρουσία τους εκεί ήταν απόφαση της στιγμής!...                                           Ο Nick εργάστηκε ως υπάλληλος στην υπηρεσία στέγασης στο Μπέθελ, μια βόρεια πολιτεία της Νέας Υόρκης και η Bobbi ήταν σχολική νοσοκόμα. Σήμερα έχουν δύο αγόρια. Όπως αποκάλυψε η Bobbi, αρχικά η ίδια δεν ήθελε με τίποτα να πάει. Ωστόσο ακούγοντας ραδιόφωνο και βλέποντας όλα τα μέτρα ασφαλείας που είχαν ληφθεί για τη συγκεκριμένη μέρα η περιέργεια της «χτύπησε κόκκινο» κι έτσι μαζί με τον Nick αποφάσισαν να το ζήσουν από κοντά....

  «Αρπάξαμε ένα μπουκάλι κρασί, μερικές σακούλες με τσιπς και γίναμε καπνός. Το αυτοκίνητο μας το αφήσαμε κάποια χιλιόμετρα πριν από το χώρο της συναυλίας, αφού μόνο με τα πόδια μπορούσαμε να πλησιάσουμε.Ήμασταν όμως αποφασισμένοι να ζήσουμε όλη τη διασκέδαση», θυμάται ο Nick Ercoline.... 

Ο Nick Και Η Bobbi Ercoline, Τότε Και Τώρα.

  Την ημέρα εκείνη τα φλας είχαν πάρει φωτιά. Ερασιτέχνες και επαγγελματίες φωτογράφοι της εποχής, απαθανάτισαν κάθε λεπτό της συναυλίας.Ένας από αυτούς βρέθηκε δίπλα στο ζευγάρι και τράβηξε την ιστορική πια φωτογραφία. Εκείνη τη στιγμή δεν αντιλήφθηκαν τίποτα. Ύστερα από καιρό, φιλοξενούμενοι σε ένα φιλικό σπίτι κράτησαν στα χέρια τους το βινύλιο με εξώφυλλο τους ίδιους. Όπως είπε ο Nick: «Παρατήρησα το εξώφυλλο και σκέφτηκα δυνατά με πρωτοφανή ενθουσιασμό …Εεει αυτή είναι η κουβέρτα μας! Ύστερα από δευτερόλεπτα χοροπηδούσα από χαρά φωνάζοντας…Εεεει αυτοί είμαστε εμείς!»... 

ΠΗΓΗ: Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Dire Straits - Sultans Of Swing, Η Ιστορία Του.

  To "Sultans Of Swing" είναι ένα τραγούδι των Dire Straits, όπου βρίσκεται στον δίσκο τους που έχει το όνομα τους και κυκλοφόρησε 19 Μαΐου του 1978. το τραγούδι γράφτηκε από τον Mark Nopfler.

Η έμπνευση για την ονομασία του τραγουδιού, ήταν όταν ένα βράδυ ο Mark Nopfler είχε πάει σε 

ένα μπαρ στο Deptford, στο Νότιο Λονδίνο. Εκεί έπαιζε ένα συγκρότημα jazz μουσική, όπου όμως ήταν σχεδόν άδειο από κόσμο. Όταν λοιπόν τελείωσε το πρόγραμμα του το συγκρότημα, ο τραγουδιστής τους είπε στους λιγοστούς θαμώνες του μαγαζιού, "Goodnight and thank you... We are the Sultans Of Swing" ("Καληνύχτα και σας ευχαριστούμε... Είμαστε οι σουλτάνοι του σουΐνγκ"). Τότε η ονομασία του συγκροτήματος σε συνδυασμό με το τρόο ντυσίματος του συγκροτήματος, φάνηκε διασκεδαστική στο μυαλό του Mark Nopfler. Έτσι όλο αυτό το περιστατικό ήταν η αφορμή για να έρθει η έμπνευση στον Mark Nopfler και να γράψει το τραγούδι.

"Dire Straits - Sultans Of Swing 
picture cover" by Source.
Licensed under Fair use
 via Wikipedia.

  Κατόπιν όταν σχηματίστηκαν οι Dire Straits, έκαναν ένα Demo από 5 τραγούδια και το πήγανε στον DJ Charlie Gillett, ο οποίος τότε είχε μια ραδιοφωνική εκπομπή που ονομάζονταν Honky Tonk στο BBC Radio London. Ο σκοπός των Dire Straits, ήταν απλώς να πάρει συμβουλές από τον Charlie Gillett. Όμως το "Sultans Of Swing" του άρεσε πολύ με αποτέλεσμα να το βάλει αμέσως στο rotation του. Αποτέλεσμα αυτού ήταν, ότι δύο μήνες αργότερα, οι Dire Straits υπέγραψαν δισκογραφικό συμβόλαιο με την Phonogram Records.

  Έφτασε στην θέση #8 στο UK Singles Chart και #4 στο US Billboard Hot 100.

  Το σόλο του τραγουδιού έφτασε #22 στη λίστα του Guitar World‍ σαν το καλύτερο σόλο και #32 

 στο Rolling Stone στην λίστα των guitar songs.

  Οι μουσικοί που πρώτοι το έπαιξαν ήταν οι εξής:

Mark Knopfler – φωνητικά, κιθάρα
David Knopfler – κιθάρα
John Illsley –μπάσο
Pick Withers – τύμπανα

You get a shiver in the dark

It's raining in the park but meantime

South of the river you stop and you hold everything

A band is blowing Dixie double four time

You feel alright when you hear that music ring

You step inside but you don't see too many faces

Coming in out of the rain to hear the jazz go down

Too much competition too many other places

But not too many horns can make that sound

Way on down south way on down south London town

You check out Guitar George he knows all the chords

Mind he's strictly rhythm he doesn't want to make it cry or sing

And an old guitar is all he can afford

When he gets up under the lights to play his thing

And Harry doesn't mind if he doesn't make the scene

He's got a daytime job he's doing alright

He can play honky tonk just like anything

Saving it up for Friday night

With the Sultans with the Sultans of Swing

And a crowd of young boys they're fooling around in the corner

Drunk and dressed in their best brown baggies and their platform soles

The don't give a damn about any trumpet playing band

It ain't what they call rock and roll

And the Sultans played Creole

And then the man he steps right up to the microphone

And says at last just as the time bell rings

'Thank you goodnight now it's time to go home'

And he makes it fast with one more thing

'We are the Sultans of Swing'

"The B.B. King, ... Is Gone", Πέθανε ο Βασιλιάς Των Μπλουζ, Σε Ηλικία 89 Ετών.

  Έφυγε την Παρασκευή 15 Μαΐου 2015 σε ηλικία 89 ετών ο Αμερικανός κιθαρίστας της μπλουζ και τραγουδοποιός Β.Β. King. Ο Β.Β. King πέθανε στο σπίτι του, πάνω στον ύπνο του, στο Λας Βέγκας.

  Ο Riley B. King, καλύτερα γνωστός σαν B. B. King (Μπι Μπι Κινγκ), γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1925, στο Μισισίπι. Ήταν μπλουζ κιθαρίστας και τραγουδοποιός. Είναι ένας από τους πιο γνωστούς μουσικούς της μπλουζ στον κόσμο.

  Σε ηλικία μόλις 4 ετών η μητέρα του εγκατέλειψε αυτόν και τον πατέρα του για χάρη ενός άλλου άνδρα. Τον μεγάλωσε η γιαγιά του και στα δώδεκα του χρόνια αγόρασε την πρώτη του κιθάρα.

  Το 1946 παίζει με τον μεγάλο δάσκαλο του Μπλουζ τον Booker T. Washington ή αλλιώς "Bukka" White, πρώτο ξάδελφο της μητέρας του. Ο B. B. King το 1948 τραγουδά και εργάζεται ως disc jockey στο ραδιοφωνικό σταθμό WDIA στο Μέμφις, όπου και του δόθηκε το παρατσούκλι Beale Street Blues Boy, το οποίο αργότερα το έκανε πιο σύντομο Blues Boy και τελικά έμεινε το γνωστό B.B. Το 1949 ο B. B. King ξεκίνησε να ηχογραφεί δίσκους στην εταιρεία RPM Records η οποία έδρευε στο Λος Άντζελες. Πολλές από τις πρώτες δουλειές του καλλιτέχνη ηχογραφήθηκαν από τον Sam Phillips, ο οποίος αργότερα ίδρυσε την θρυλική Sun Records και ανακάλυψε τον Elvis Presley.

  Την ίδια εποχή γνωρίζεται με τον T-Bone Walker. «Όταν τον άκουσα για πρώτη φορά ήξερα πως έπρεπε να πάρω μια ηλεκτρική κιθάρα» είχε δηλώσει ο βασιλιάς του Μπλουζ. Το 1951 ηχογραφεί την πρώτη του R&B επιτυχία "Three O' Clock Blues". Σε αυτή τη δεκαετία του 1950, έγινε ένα από τα πιο σημαντικά ονόματα της R&B μουσικής, θέση στην οποία οδηγήθηκε από τραγούδια όπως τα "You Know I Love You", "Woke Up This Morning", "Please Love Me", "When My Heart Beats like a Hammer", "Whole Lotta Love", "Bad Luck", "Sweet Little Ange"l, "On My Word of Honor", και "Please Accept My Love". Το 1962 υπέγραψε με την εταιρεία ABC-Paramount Records.

  Το κοινό του είναι αφροαμερικανοί, όμως τη δεκαετία του 1960 τον ανακαλύπτουν οι νεαροί λευκοί Αμερικανοί που τους έχει συνεπάρει το Rock and Roll. Εκείνη τη δεκαετία γράφει καταπληκτικές μουσικές που συμπεριλαμβάνονται στο δίσκο "Live at the Rega" το οποίο αργότερα χαρακτηρίστηκε άξιο διατήρησης από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.

  Η πρώτη του επιτυχία πέρα από την καθαρή μπλουζ μουσική ήρθε με το κομμάτι "The Thrill Is Gone" το οποίο ήταν επανεκτέλεση, με πρώτο εκτελεστή τον Roy Hawkins. Το τραγούδι έγινε επιτυχία στα τσαρτς της R&B αλλά και τις ποπ, κάτι πρωτόγνωρο για έναν R&B καλλιτέχνη.

  Έκτοτε η ανοδική του πορεία δεν έχει όριο και ο ίδιος δεν έχει περιορισμούς στα μουσικά του ακούσματα. Λατρεύει τον Σινάτρα και τον εκτιμά καθώς όπως έλεγε άνοιγε τις πόρτες για τους μαύρους μουσικούς. Τα βλέμματα όλων κέρδισε όταν έκανε το άνοιγμα στις συναυλίες της περιοδείας των Rolling Stones το 1969. Τα βλέμματα όλων κέρδισε όταν έκανε το άνοιγμα στις συναυλίες της περιοδείας των Rolling Stones το 1969.

  Η επιτυχία του King συνεχίστηκε τη δεκαετία του 1970 με τραγούδια όπως τα "To Know You Is to Love You" και "I Like to Live the Love".

  Από το 1951 έως και το 1985 εμφανίστηκε στον πίνακα των charts του Billboard για την R&B 74 φορές.

  Στις δεκαετίες του 1980, 1990 και 2000, ο B. B. King ηχογραφούσε όλο και πιο λιγότερα νέα τραγούδια. Όμως αφιερώθηκε σε εμφανίσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές, κινηματογραφικές ταινίες αλλά και ζωντανές εμφανίσεις, οι οποίες μετρούσαν 300 νύχτες κάθε χρόνο. Το 1988 δημιούργησε μια νέα γενιά θαυμαστών με την κυκλοφορία του single “When Love Comes To Town”, με τη συνεργασία του με το Ιρλανδικό συγκρότημα U2, στο άλμπουμ "Rattle and Hum". Το 2000, ο B. B. King συνεργάστηκε με τον κιθαρίστα Έρικ Κλάπτον για την ηχογράφηση του "Riding With the King".

  Το 2003 μοιράστηκε τη σκηνή για 30 ολόκληρα λεπτά με το ροκ συγκρότημα Phish στο Νιου Τζέρσεϊ ενώ τον Ιούνιο του 2006 ο King ήταν παρόν στο Three Deuces Building στο Γκρίνγουντ του Μισισίπι για την γιορτή που έγινε προς τιμή της πρώτης του ραδιοφωνικής μετάδοσης.

  Ο Β.Β. King ποτέ του δεν αποχωρίστηκε την αγαπημένη του "Lucille", μια ειδικής κατασκευής κιθάρα, που ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τη δεκαετία του 1950. Το μοντέλο της οποίας αναπροσάρμοζε ανάλογα με τις ανάγκες του στο υπόλοιπο της ζωής του.

  Είχε άδεια πιλότου, ενώ ήταν γνωστός τζογαδόρος και χορτοφάγος. Αξιοσημείωτο ήταν ότι δεν έπινε ποτέ αλκοόλ, αλλά ούτε και κάπνιζε. Πάσχει από διαβήτη και έχει δώσει διάφορες ομιλίες γύρω από αυτή την ασθένεια.

  Οι διακρίσεις που είχε ήταν πολλές, ενώ η αναγνώριση είναι καθολική. Παρασημοφορείται με το Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο George W. Bush, συναντάται με το Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ και του χαρίζει μια κιθάρα, ενώ κάποια στιγμή τραγουδά μαζί με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα το "Sweet Home Chigago".

  Το περιοδικό "Rolling Stone" τον κατέτασσε αμέσως μετά τον Jimi Hendrix και τον Duane Allman στη λίστα με τους σπουδαιότερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Επίσης έχει μπει στο

"Blues Foundation Ηall of Fame", αλλά και στο "Rock and Roll Hall of Fame".

  Ακούραστος όπως ήταν, έδινε συναυλίες συνέχεια μεχρι που τον Οκτώβριο κατέρευσε σε μια συναυλία στο Σικάγο. Το τελευταίο διάστημα όμως, ο διαβήτης από τον οποίο έπασχε του είχε προκαλέσει διάφορες επιπλοκές και νοσηλευόταν σε νοσοκομείο.

  Στην 70χρονη σταδιοδρομία του, δεν ήταν μόνο ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς του Μπλουζ αλλά και μέντορας πολλών μουσικών όπως των Eric Clapton, Otis Rush, Buddy Guy, Jimi Hendrix, John Mayall and Keith Richards.

"Έφυγε" Σε Ηλικία 63 Ετών Ο Craig Gruber, Μπασίστας Των Elf Και Των Rainbow.

  Ο Craig Gruber, πρώην μπασίστας των Elf  αλλά και των Rainbow, πέθανε στις 5 Μαΐου του 2015 στην Φλόριντα, από καρκίνο του προστάτη σε ηλικία 63 χρονών.
  Γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1951 και είναι πιο γνωστός από την θητεία του στους Elf και τους Rainbow. Μπήκε στους Elf το 1973 και πήρε τα καθήκοντα του μπασίστα από τον Ronnie James Dio, όπου μέχρι τότε έκανε χρέη τραγουδιστή αλλά και μπασίστα. Με τους Elf έπαιξε σε δύο δίσκους τους "Carolina County Ball" (1974) και "Trying To Burn The Sun" (1975).

  Όταν ο τιτανοτεράστιος θα διαλύσεις τους τιτανοτεράστιους!!!!!, θα δημιουργήσει τους Rainbow όπου σαν μέλη, θα είναι όλοι οι Elf πλην του κιθαρίστα τους. Έτσι ο Craig Gruber θα βρεθεί να συμμετάσχει στον πρώτο δίσκο των Rainbow, "Ritchie Blackmore's Rainbow" (197). Αμέσως μετά όμως την κυκλοφορία του δίσκου ο τιτανοτεράστιος θα απολύσει όλα τα μέλη του συγκροτήματος πλην του Ronnie James Dio.
  Επίσης είχε συμμετοχή στις πρόβες του δίσκου "Heaven And Hell" των Black Sabbath, όταν εκεινη την περίοδο έλειπε ο Geezer Butler. Όμως η επιστροφή του Geezer Butler, σήμαινε και την απομάκρυνση του. Ο ίδιος είχε πει ότι σε πολλά τραγούδια είχε συμμετοχή στη σύνθεση τους.
 Κατόπιν είχε συμμετοχή με τον Gary Moore στο ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο "We Want Moore", (1984), μιας και συμμετείχε στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου "Victims of the Future".
 Επίσης είχε συμμετοχή και σε άλλα σχήματα όπως "Raven Lord", "ED3N", "Ozz" ενώ το 2013 είχε ανακοινώσει μέσω facebook, ότι είχε γίνει μέλος σε ένα νέο συγκρότημα με τίτλο "Zvekan".

Έφυγε Από Την Ζωή Ο Ben E. King.

  Έφυγε από την ζωή ο Ben E. King (Benjamin Earl King) σε ηλικία 76 ετών. Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπός του, Φιλ Μπράουν. Ο καλλιτέχνης τα τελευταία χρόνια είχε προβλήματα με την καρδιά του.

  Ήταν από τους πλέον δημοφιλείς ερμηνευτές της soul και της R&B. Είχε γίνει γνωστός από την ερμηνεία του στο τραγούδι "Stand By Me". Ο Ben E. King γεννήθηκε το 1938 στο Χέντερσον της Βόρειας Καρολίνας. Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του στα τέλη της δεκαετίας του 1950, με τους Drifters ερμηνεύοντας επιτυχίες όπως το There goes my Baby και Save the Last Dance for Me.

  Κατόπιν ακολούθησε solo καριέρα και το 1961 σκαρφάλωσε στην κορυφή των charts στις ΗΠΑ με το τρομερό τραγούδι "Stand By Me". Το τραγούδι εκείνη την χρονιά πήγε στο ν.1 στο US Billboard Hot R&B Singles, στην θέση ν.4 στο US Billboard Hot 100 και στη θέση ν.27 στο UK Singles. Το "Stand By Me" επέστρεψε στα charts την δεκαετία του 80’, περνώντας τρεις εβδομάδες στο νούμερο ένα στη Βρετανία, όταν ακούστηκε στην ταινία με τον ομώνυμο τίτλο, αλλά και σε τηλεοπτική διαφήμιση.

Συνολικά, το "Stand By Me" βρέθηκε επτά φορές στο US Billboard 100, δύο φορές στην αυθεντική εκδοχή του και επτά ακόμη σε διασκευές από αρκετούς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και ο Τζον Λένον.

  Το 1999 η BMI ανακοίνωσε ότι το "Stand By Me" ήταν το τέταρτο δημοφιλέστερο σε λίστα ακρόασης σε ραδιόφωνο και τηλεόραση για τον 20ο αιώνα.

Τα 10 Πιο Ακριβά Βινύλια Στον Κόσμο.

Με την αγορά των δίσκων βινυλίου να βρίσκεται συνεχώς σε άνοδο και να διάγει αλκυονίδες ημέρες, το έγκριτο μουσικό περιοδικό Record Collector δημοσίευσε μια δεκάδα με τα πιο σπάνια κι ακριβά βινύλια (33 ή 78 στροφών) που κυκλοφορούν στο εμπόριο ή στο Διαδίκτυο. Την πρωτοκαθεδρία έχουν οι Beatles κι ακολουθούν οι Sex Pistols. Ιδού η αναλυτική λίστα:

1. That'll Be The Day/In Spite Of All The Danger – 278.900 ευρώ

Είναι ο πιο σπάνιος δίσκος 78 στροφών του κόσμου: η αυθεντική κόπια της διασκευής των Quarrymen (του πρώτου συγκροτήματος του Πολ Μακάρτνεϊ και του Τζον Λένον, προτού αλλάξουν το όνομα τους σε Beatles) σε αυτό το τραγούδι του Μπάντι Χόλι χρονολογείται από το μακρινό 1958. Το μοναδικό βινύλιο είναι στην κατοχή του ίδιου του Μακάρτνεϊ και κοστίζει περί τα 280.000 ευρώ.

2. Test - 41.800 ευρώ

Μια εξαιρετικής σπανιότητας διασκευή του 1965 στο That'll Be The Day από έναν, τότε παντελώς άγνωστο, 13χρονο, τον Ντέιβιντ Στιούαρτ. Ο δίσκος 78 στροφών δεν έχει καν τον τίτλο του τραγουδιού, ονομάζεται απλώς Test και θα ήταν η πρώτη γεύση του νεαρού μουσικού με τη δισκογραφία. Ο Στιούαρτ το 1980 ίδρυσε τους, σήμερα πολύ γνωστούς, Eurythmics μαζί με την Ανι Λένοξ.

3. That'll Be The Day/In Spite Of All The Danger – 14.000 ευρώ

Ξανά η διασκευή των Quarrymen, αλλά αυτή τη φορά όχι του 1958, αλλά λίγο μεταγενέστερη. Κυκλοφορεί σε μόλις 25 αντίτυπα, οπότε είναι ελαφρώς λιγότερο σπάνια απ’ ότι η αυθεντική κόπια του 1958.

4. That'll Be The Day/In Spite Of All The Danger – 14.000 ευρώ

Πάλι η διασκευή των Quarrymen, αυτή τη φορά όμως είναι μια επανέκδοση από το 1981. Κι αυτός ο δίσκος 78 στροφών κυκλοφορεί σε μόλις 25 αντίτυπα.

5. God Save The Queen/No Feelings – 14.000 ευρώ

Το επτάιντσο σινγκλάκι του God Save the Queen με το τραγούδι No Feelings στη πίσω πλευρά του, σε μια έκδοση που κυκλοφόρησε ο ίδιος ο μάνατζερ της μπάντας, Μάλκομ Μακλάρεν, χωρίς να ρωτήσει κανέναν.

6. God Save The Queen/No Feelings –11.150 ευρώ

Μια άλλη ηχογραφημένη βερσιόν των δυο τραγουδιών που κυκλοφόρησε ως το επίσημο σινγκλ το 1977, μέσα σε μια καφέ χάρτινη συσκευασία. Περιέχει και το δελτίο τύπου που συνέταξε ο Μακλάρεν.

7. The Beatles (White Album) – 11.150 ευρώ

Η πρώτη κι αυθεντική έκδοση του άλμπουμ από τις 22 Νοεμβρίου του 1968. Αν το βινύλιο έχει serial number κάτω από το 0000010 (δηλαδή, 0000009, 0000008 κ.ο.κ.), ενδέχεται να κοστίζει ακόμη περισσότερο από 11.000 ευρώ.

8. God Save The Queen/No Feelings – 10.450 ευρώ

Το επτάιντσο σινγκλ του God Save the Queen με το τραγούδι No Feelings στη πίσω πλευρά του κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1977, με αφορμή το Ιωβηλαίο της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’. Μετά από λίγες ημέρες αποσύρθηκε από την κυκλοφορία λόγω της γενικότερης κατακραυγής –οι στίχοι του τραγουδιού έβριζαν την Ελισάβετ.

9. Anarchy in the UK/No Fun – 9.760 ευρώ

Κυκλοφορούν μόνο τρία αντίτυπα του σινγκλ του Anarchy in the UK με τη διασκευή των Sex Pistols στο τραγούδι No Fun των Stooges. Ο εύρων αμειφθήσεται -γενναιόδωρα.

10. Please Please Me – 8.370 ευρώ

Σπανιότατη έκδοση του πρώτου άλμπουμ των Beatles από το 1963. Η σπανιότητα του έγκειται στο ότι δεν κυκλοφόρησε υπό την ετικέτα Northern Songs, αλλά από εκείνη της Dick James Music Company.

Πηγή: news.in.gr

Η Απάντηση Του Bill WArd Για Την Μη Συμμετοχή Του Στους Black Sabbath.

  O Bill Ward απάντησε σε όσα λέγονται για την μη συμμετοχή του με τους Black Sabbath, όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος τους "13", αλλά και στις συναυλίες που ακολούθησαν.

  "Δεν έχω διακόψει την σχέση μου με το συγκρότημα. Όμως, από το 2012, οι συχνές ανακριβείς ανακοινώσεις σχετικά με εμένα ως άνθρωπο κι ως μουσικό, με έφτασαν στο σημείο να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός αλλά και απομακρυσμένος από τον Ozzy Osbourne. Οι τοποθετήσεις του στο θέμα της συμμετοχής μου με έβαλαν σε σκέψεις καθώς οι επαναλαμβανόμενες λάθος πληροφορίες σχετικά με εμένα,  με υποχρεώνουν να τοποθετηθώ σχετικά. Και τώρα, με ευκαιρία την κυκλοφορία του δίσκου μου Bill Ward Band, αλλά και με κάποιες φήμες που κυκλοφορούν για μελλοντικά projects των Black Sabbath, θεωρώ ότι πρέπει να παρουσιάσω σωστά τον εαυτό μου. Ακούγονται πολλά για ένα reunion με την αυθεντική σύνθεση των Black Sabbath  αλλά με δυσκολία αναφέρω πως δεν πρόκειται να συμμετάσχω μέχρι να πάρουν πίσω τα λάθος πράγματα που ειπώθηκαν για εμένα. Κάτι τέτοιο δεν νομίζω να συμβεί, αλλά γι' αρχή, περιμένω μια σωστή επανατοποθέτηση όλων των δηλώσεων του Ozzy που δεν αληθεύουν. Και επειδή με έχουν διαβάλλει δημόσια, θα ήθελα να πάρει πίσω κάποια πράγματα που έχει πει στον κόσμο." 

Bill Ward - Tony Iommi

  "Δεν πιστεύω ότι οι παλιές δυνατές σχέσεις μας θα παραμείνουν δυνατές μετά από λογομαχίες και προσβλητικά λόγια λέγοντας μία σκέτη συγνώμη. Δεν έχω αυτή την άποψη, (ότι όλα ξεχνιούνται). Αυτό που θέλω από τον Ozzy Osbourne είναι να παραδεχθεί τα λάθη του, γιατί μόνο έτσι θα γίνουμε πάλι φίλοι. Είναι ακόμα πολύ μακριά ένα συμβόλαιο που θα μπορούσα να υπογράψω. Θα προτιμούσα να υπογράψω ένα σεβαστό συμβόλαιο πριν κάνω το επόμενο βήμα και καταλήξουμε στο να παίξουμε μαζί ξανά. Θέλω ένα συμβόλαιο που να μπορώ να το εγκρίνω. Αυτή είναι η αλήθεια κι αυτή είναι η θέση μου. Ακούω μόνο προσβολές και ανακρίβειες, και αν θέλουν ως συγκρότημα ή σαν μεμονωμένα μέλη να συνεχίσουν η πιθανότητα επανασύνδεσης του κλασικού πρώτου Black Sabbath line- up χάνει δύναμη. Στο χέρι τους είναι να γίνουν όλα σωστά." 

  "Πολύ σύντομα το προσωπικό μου συγκρότημα "Bill Ward Band" θα κυκλοφορήσει ένα νέο άλμπουμ με τίτλο "Accountable Beasts" που ξεκίνησα να το δουλεύω από το Μάιο του 2012 και ήλθε η ώρα να τελειώσει. Τώρα βρίσκομαι στο στάδιο της μίξης και απομένει ένα καλό mastering. Αυτή τη στιγμή γράφουμε το ψηφιακό booklet. Όμως υπάρχουν κι άλλα projects κι ελπίζω να έχω νέα στο μέλλον. Είμαι πολύ χαρούμενος που γράφω ξανά νέα κομμάτια, παίζω ντραμς και δουλεύω με άλλους μουσικούς. Είμαι ευλογημένος που μπορώ να κάνω ακόμα πράγματα στη μουσική. Κοιτάζω το μέλλον με αισιοδοξία."

  Όμως επειδή τίποτα δεν μένει αναπάντητο σε αυτόν τον μάταιο κόσμο!!, ορίστε και η απάντηση που έδωσε ο Ozzy Osbourne μέσω του facebook:

  "Δεν μπορώ να πω συγγνώμη για κάτι που ίσως είπα ή σχολίασα για σένα στα Μέσα, όταν ήξερες και εσύ, πως ήσουν χάλια σε φυσική κατάσταση, λόγω των προβλημάτων με την καρδιά σου. Μαζί με τον Tony και τον Geezer δεν πιστέψαμε πως θα βγάζεις δίωρο σετ μαζί με ένα σόλο και με την κατάσταση του Iommi, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε. Ο χρόνος δεν είναι στο πλευρό μας. Σταμάτα να λες πράγματα για το υποτιθέμενο συμβόλαιο που δεν μπορείς να υπογράψεις και ας είμαστε ειλικρινείς. Ξέρεις, βαθιά μέσα σου, πως δεν θα μπορούσες να κάνεις έναν δίσκο και μια περιοδεία 16 μηνών. Σταμάτα να παριστάνεις το θύμα και γίνε αληθινός και ειλικρινής στον εαυτό σου και στους οπαδούς μας. Bill, γνωριζόμαστε τόσα χρόνια, ας σταματήσουμε όλο αυτό πριν ξεφύγει εντελώς. Ο θεός να σε ευλογεί…"

Οι Πρώτες Εμφανίσεις Των Άσημων "Doors". Έπαιζαν 5 Ώρες Και Έπαιρναν Μόνο 5 Δολάρια. Aπέλυαν Τον Μόρισον Κάθε Εβδομάδα.

  Το 1965, η ακτή Βένις στην Καλιφόρνια ήταν η Μέκκα των χίπηδων. Ο Jim Morrison εγκαταστάθηκε σε αυτό τον επίγειο παράδεισο, αφού παράτησε τις σπουδές του στον κινηματογράφο. Είχε αποτύχει παταγωδώς στην τελευταία εξέτασή του, όπου έπρεπε να γυρίσει μία δική του μικρού μήκους ταινίας. Απογοητευμένος, άφησε πίσω του τον κινηματογράφο και αφοσιώθηκε στην πρώτη του αγάπη, την ποίηση.Έμενε στη σοφίτα μιας αποθήκης. Για φως είχε μόνο ένα κερί, έτρωγε κονσέρβες και κοιμόταν σε ένα στρώμα στο πάτωμα.

Τοιχογραφία του Jim Morrison στην ακτή Βένις

Η λιτή ζωή δεν τον ενοχλούσε καθόλου, αφού κατανάλωνε τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών που τον κρατούσαν σε ένα συνεχόμενο high.
Ξεχνούσε να κοιμηθεί και να φάει, με αποτέλεσμα να χάσει απότομα σχεδόν είκοσι κιλά.
Ο Jim Morrison ήταν όλη του τη ζωή παχουλός, αλλά το 1965 για πρώτη φορά έχασε τα παραπανίσια κιλά της εφηβείας.
Αδυνάτισε τόσο που αναδείχτηκε η εντυπωσιακή ομορφιά του προσώπου του, που μέσα σε λίγα χρόνια θα γινόταν ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και επιθυμητά στον κόσμο.
  Όλη μέρα, χαμένος στις σκέψεις του, σημείωνε φράσεις στο σημειωματάριό του. Σταδιακά, οι φράσεις πήραν τη μορφή ποιήματος και αργότερα τραγουδιού, όταν επενδύθηκαν με τη μελωδία που σιγοψιθύριζε ο Jim Morrison καθώς τις έγραφε. Αργότερα, δήλωσε σε συνέντευξή του: “Νομίζω η μουσική μου ερχόταν στο μυαλό πρώτα κι ύστερα έφτιαχνα τα λόγια, για να πηγαίνουν με τη μελωδία”.
  Κάποια μέρα του 1965, ο Jim Morrison συνάντησε τον παλιό συμφοιτητή του, Ray Manzarek. Σε αντίθεση με τον Jim Morrison ο Ray Manzarek είχε τελειώσει με άριστα τη σχολή κινηματογράφου στο πανεπιστήμιο UCLA και οι ταινίες που είχε δημιουργήσει είχαν πάρει άριστες κριτικές. Ο Jim Morrison του έδειξε τα ποιήματά του και ο Ray Manzarek εντυπωσιάστηκε. Ενθουσιασμένος, αναφώνησε: “Φτιάχνουμε ένα συγκρότημα ροκ και βγάζουμε ένα εκατομμύριο δολάρια”.
  Αμέσως άρχισαν τις πρόβες. Ο Jim Morrison τραγουδούσε, αν και η φωνή ήταν ακόμα πολύ αδύναμη και ο ίδιος δεν είχε μεγάλη άνεση στη σκηνή. Εκτός από αυτούς τους δύο τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος ήταν ο οι δύο αδελφοί του, Rick και Jim Manzarek ο ντράμερ John Densmore και μία κοπέλα που έπαιζε μπάσο, της οποίας το όνομα δεν θυμόταν κανείς όταν πια έγιναν διάσημοι.
  Ηχογράφησαν τα πρώτα τους τραγούδια και τα παρουσίασαν σε δισκογραφικές εταιρείες, αλλά καμμία δεν τους προσέφερε συμβόλαιο. Τελικά, γνώρισαν ένα κυνηγό ταλέντων για την εταιρεία “Columbia”, ο οποίος ενδιαφέρθηκε για τον ήχο τους. Του προσέφερε μια δοκιμαστική εξάμηνη περίοδο, κατά την οποία θα επέβλεπε τη δουλειά τους. Ο Jim Morrison ενθουσιάστηκε, γιατί η “Columbia” ήταν η δισκογραφική εταιρεία του Μπομπ Ντύλαν.
  Όμως για μήνες, το συγκρότημα βρισκόταν σε αδράνεια. Η Columbia δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον και οι “Doors” κατέληξαν να τρώγονται μεταξύ τους. Οι δύο αδελφοί του Μάνζαρεκ αποχώρησαν και αντικαταστάθηκαν από τον 19χρονο κιθαρίστα Robby Krieger Τους έλειπε όμως το μπάσο και ο ήχος τους δεν ακουγόταν ολοκληρωμένος.
Κατάφεραν να βρουν μία μόνιμη δουλειά στο μαγαζί “London Fog”.
Ήταν ένα απ’ τα μπαρ πάνω στη Hollywood Boulevard, τον δρόμο όπου πρωτοεμφανίστηκαν μερικά απ’ τα μεγαλύτερα συγκροτήματα της ροκ σκηνής. Το πιο δημοφιλές μαγαζί ήταν το Whiskey A Go Go, όπου σύχναζαν όλοι οι ροκάδες και στο οποίο έπαιζαν τα καλύτερα συγκροτήματα.

  Το London Fog, αν και βρισκόταν στο σωστό σημείο, θεωρούνταν παρακμιακό.

Οι Doors στο London Fog

Συγκέντρωνε περίεργο κόσμο, κυρίως πόρνες και εγκληματίες.
Ο ιδιοκτήτης του είχε το ίδιο όνομα με τον θρυλικό ληστή τρένων, Τζέσε Τζέιμς, και ήταν εξίσου αδίστακτος.
Εκμεταλλευόταν τους νέους και άσημους Doors, ζητώντας τους να παίζουν κάθε βράδυ για πέντε ώρες. Τους έδινε μόνο πέντε δολάρια τη βραδιά και αυτό, μόνο αν είχε έσοδα το μαγαζί.
Στα διαλείμματα, ο Jim Morrison συνήθιζε να περπατά μέχρι το “Whiskey A Go Go” και να φαντάζεται ότι έπαιζε εκεί.
  Μετά από μερικούς μήνες συνεχών εμφανίσεων, το συγκρότημα άρχισε να δένεται.
Ο Jim Morrison, που στην αρχή τραγουδούσε μαγκωμένος πάνω στη σκηνή, πλέον ένιωθε άνετος και χαλαρός.  Έπαιρνε τόσα πολλά ναρκωτικά που πίστευε ότι ήταν σε άλλο κόσμο.
Χάιδευε το κορμί του με ένα μαύρο μαντήλι, κουνούσε νωχελικά τα χέρια και το κεφάλι του και χρησιμοποιούσε τη φωνή του για να σαγηνεύει το κοινό.
  Οι “Doors” άρχισαν να γίνονται γνωστοί στον κόσμο του Λος Άντζελες και κάποια μέρα πήγε να τους δει η όμορφη μελαχρινή Ρόνι Χάραν, που συνεργαζόταν με το Whiskey A Go Go.
Ήταν σίγουρη πως οι «Doors» θα είχαν λαμπρό μέλλον και τους ζήτησε να κάνουν μερικές εμφανίσεις στο μαγαζί. Κατάφερε να πείσει και τον ιδιοκτήτη του μπαρ, Έλμερ Βάλενταϊν, που τους αντιπαθούσε.Οι εμφανίσεις των «Doors» στέφθηκαν με τεράστια επιτυχία. Ο κόσμος τους λάτρεψε.
Ο Jim Morrison βρισκόταν πάντα υπό την επήρεια ναρκωτικών και η τρελή συμπεριφορά του γοήτευε ακόμα περισσότερο το κοινό.  Εκτός από τις αισθησιακές κινήσεις που συνόδευαν τα τραγούδια, συνήθιζε να φωνάζει πάνω στη σκηνή, βρίζοντας τον ιδιοκτήτη του μπαρ και τα άλλα συγκροτήματα που έπαιζαν.

  Ο Βάλενταϊν τους απέλυε τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, αλλά στο τέλος αναγκαζόταν να τους επαναπροσλάβει, για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του κοινού. Οι γυναίκες ήταν πάντα οι πιο σθεναροί υποστηρικτές του Jim Morrison. Αυτές ήταν και ο λόγος που οι «Doors» δεν έχασαν τη δουλειά τους στο Whiskey A Go Go.
  Κάθε φορά που απολύονταν, εμφανιζόταν μία 14χρονη, φανατική θαυμάστρια του Jim Morrison μαζί με καμιά δεκαριά άλλες φίλες της, οι οποίες στέκονταν έξω από το μαγαζί σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Και δεν ήταν η μοναδική.
Σχεδόν κάθε γυναίκα που περνούσε τη πόρτα του μπαρ, ρωτούσε πότε θα εμφανιστεί ο αδύνατος τραγουδιστής των «Doors», με το δερμάτινο παντελόνι και τη σεξουαλική φωνή. Ακόμα και οι χορεύτριες του μαγαζιού, που αντιμετώπιζαν τα πάντα με κυνισμό και χωρίς ίχνος ενθουσιασμού, τον παρακολουθούσαν με προσήλωση.
  Κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στη γοητεία του Jim Morrison.
Και ακόμα, ήταν μόνο η αρχή.

Πηγή: mixanitouxronou 

"Ian Gillan - Access All Areas", Nέο Ζωντανό Ηχογραφημένο CD/DVD από τον Ian Gillan.

  Πρόσφατα (τον Μάρτιο) κυκλοφόρησε ένα νέο ζωντανά ηχογραφημένο CD/DVD από τον Ian Gillan, με τίτλο "Ian Gillan - Access All Areas".

  Η ηχογράφηση έγινε μπροστά σε κοινό που βρισκόταν στο Central Television’s studio στο Nottingham της Μεγάλης Βρεττανίας, στις 24 Αυγούστου του 1990.

Τα τραγούδια που περιέχονται σε αυτή την έκδοση είναι τα εξής:
DISC 1
1. Gut Reaction

2. Demon's Eye
3. Living For The City
4. Puget Sound
5. Sweet Lolita
6. No More Cane On The Brazos
7. I Thought No
8. When A Blind Man Cries
9. No Good Luck
10. Lucille
11. Smoke On The Water
DISC 2
1. Gut Reaction (Live DVD)

2. Demon's Eye (Live DVD)
3. Living For The City (Live DVD)
4. Puget Sound (Live DVD)
5. Sweet Lolita (Live DVD)
6. No More Cane On The Brazos (Live DVD)
7. I Thought No (Live DVD)
8. When A Blind Man Cries (Live DVD)
9. No Good Luck (Live DVD)
10. Lucille (Live DVD)
11. Smoke On The Water (Live DVD)

Δείγμα από τα τραγούδια μπορείτε να ακούσετε πατώντας πάνω στο εικονίδιο

Κυκλοφόρησε και το 3ο βίντεο από το "Whitesnake - The Purple Album"

  Ο νέος δίσκος των Whitesnake με τίτλο "The Purple Album", θα κυκλοφορήσει στις 13 Μαίου. Θα περιέχει τραγούδια σε νέες εκτελέσεις από την εποχή του David Coverdale με τους τιτανοτεράστιους Deep Purple.

 Μετά το πρώτο βίντεο κλιπ που κυκλοφόρησε με τίτλο "Stormbringer", (πατήστε πάνω στο τίτλο για να το δείτε), κυκλοφόρησαν άλλα δύο βίντεο κλιπ με τίτλο "Lay Down Stay Down" και "Burn".

 Να θυμίσουμε ότι ο νέος δίσκος θα περιέχει τα εξής τραγούδια:

Whitesnake The Purple Album Track Listing

“Burn”

“You Fool No One”

“Love Child”

“Sail Away”

“The Gypsy”

“Lady Double Dealer”

“Mistreated”

“Holy Man”

“Might Just Take Your Life”

“You Keep on Moving”

“Soldier of Fortune”

“Lay Down Stay Down”

“Stormbringer”

Deluxe Edition Bonus Tracks

“Lady Luck”

“Comin’ Home”

DVD Extras

“Lady Double Dealer” (music video)

“Sail Away” (mix music video)

“Stormbringer” (music video)

“Soldier of Fortune” (music video)

“Purple Album Behind the Scenes”

Purple Album EPK

Σκοτώθηκε Σε Αυτοκινητιστικό Δυστύχημα Ο Ντράμερ Των Lynyrd Skynyd Bob Burns.

  Ο 64χρονος Bob Burns, ιδρυτικό μέλος και πρώτος ντράμερ των Lynyrd Skynyd πέθανε όταν το αυτοκίνητό του χτύπησε σε ένα γραμματοκιβώτιο και ένα δέντρο στο Κάντερσβιλ της Georgia των Η.Π.Α. λίγο μετά τα μεσάνυχτα, όπως ανέφερε ο Τζέιμς Τάλεντ, εκπρόσωπος της αστυνομίας, ενώ στο δυστύχημα ενεπλάκησαν και άλλα δύο αυτοκίνητα. Σύμφωνα με τον Τζέιμς Τάλεντ, ο Bob Burns δε φορούσε ζώνη κατά τη στιγμή του ατυχήματος.

 Ο Bob Burns ήταν μέρος του αρχικού σχήματος των Lynyrd Skynyd, η οποία σχηματίστηκε στο Τζάκσονβιλ της Φλόριντα το 1965.

  Ο βασικός τραγουδιστής Ronnie Van Zant ξεκίνησε την μπάντα Noble Five με τον Bob Burns, τους κιθαρίστες Gary Rossington και Allen Collins και τον μπασίστα Larry Junstrom στη γενέτειρά τους. Στη συνέχεια άλλαξαν το όνομα της μπάντας κάνοντας αναφορά σε έναν γυμναστή που είχαν στο λύκειο.

  Ο Bob Burns έφυγε από το συγκρότημα πριν το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ τους, «Νuthin Fancy» το 1975, γιατί όπως είχε δηλώσει στην βιογραφία του, είχε εξαντληθεί από τις συνεχόμενες περιοδείες που έκανε το συγκρότημα.

  Αυτή η απόφαση που πήρε τότε, είχε σαν αποτέλεσμα να μη βρίσκεται στο αεροπορικό δυστύχημα του 1977 που σκότωσε τρία μέλη των Lynyrd Skynyd, συμπεριλαμβανομένου του Ronnie Van Zant.

  Να θυμίσουμε ότι οι Lynyrd Skynyrd εντάχθηκαν στο Rock and Roll Hall of Fame το 2006, ενώ είχε εμφανιστεί τότε και ο Bob Burns κατά τη διάρκεια της εισόδου τους.

«Σήμερα, δεν έχω λόγια... Αλλά θυμάμαι μόνο ότι ο Bob ήταν ένας αστείος τύπος» δήλωσε ο Gary Rossington στην επίσημη σελίδα του συγκροτήματος στο Facebook. «Η καρδιά μου είναι με την οικογένειά του και ο Θεός να τον ευλογεί και να τους ευλογεί σε αυτή τη θλιβερή στιγμή. Ήταν 'ενας μεγάλος μεγάλος ντράμερ...»

Στο Nοσοκομείο Και Ειδικότερα Στην Εντατική Η Joni Mitchell.

  Η Καναδή folk τραγουδίστρια "Joni Mitchell", βρίσκεται στο νοσοκομείο και μάλιστα ήταν στην εντατική. Η Joni Mitchell βρέθηκε αναίσθητη στο σπίτι της στο Λος Άντζελες.   Σύμφωνα με ανακοίνωση που ανέβηκε στην ιστοσελίδα της, η Joni Mitchell ανέκτησε τις αισθήσεις της στο ασθενοφόρο που την μετέφερε στο νοσοκομείο. Αμέσως μπήκε στην εντατική και τώρα είναι ξύπνια και σε καλή διάθεση. Τον περασμένο Δεκέμβριο είχε δηλώσει στο περιοδικό Billboard ότι πάσχει από μία σπάνια δερματική ασθένεια, το σύνδρομο Μόργκελονς, που την εμποδίζει να συνεχίσει τις εμφανίσεις της.

  Η Joni Mitchell έχει αποσυρθεί από τη μουσική σκηνή, σχεδόν 15 χρόνια, καθώς η τελευταία περιοδεία της ήταν το 2000. Το 1997 η Joni Mitchell ήδη το όνομα της να μπαίνει στο "Rock And Roll Hall Of Fame".

  Χαρακτηριστική είναι η προτροπή που υπάρχει στην ιστοσελίδα της, οπού προτρέπει όλους τους φίλους της να ανάψουν ένα κερί και να τραγουδήσουν ένα τραγούδι της.

 Απο την μεριά μας ευχόμαστε να βγει σιδερένια.

"Ian Paice’s Sunflower Superjam - Live At The Royal Albert Hall 2012"

   Εδώ και πολλά χρόνια στη  Μ. Βρετανία υπάρχει ο θεσμός του Sunflower Superjam. Όλα τα έσοδα από αυτόν τον θεσμό προσφέρονται σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Στο "Ian Paice’s Sunflower Superjam Live At The Royal Albert Hall 2012" στην σκηνή μαζί ήταν οι Alice Cooper, Brian May (QUEEN), Bruce Dickinson (IRON MAIDEN), John Paul Jones (LED ZEPPELIN), Ian Paice (DEEP PURPLE), Mark King (LEVEL 42), Alfie Boe αλλά και μια ακόμη σειρά από καλούς μουσικούς. 

  Η κυκλοφορία του έγινε σε cd/dvd. Αναλυτικά παρακάτω υπάρχει το περιεχόμενο του cd, αλλά και του dvd.

CD
"Ain't No Telling" (featuring The Temperance Movement)
"This Wheel's On Fire" (featuring Sandi Thom & Brian Auger)
"The Sails of Charon" (featuring Uli Jon Roth)
"Rock And Roll" (featuring Uli Jon Roth & Alfie Boe)
"Pictured Within" (featuring Steve Balsamo & Brian Auger)
"Something About You" (featuring Mark King & Brian Auger)
"Lessons In Love" (featuring Mark King & Brian Auger)
"Emerald" (featuring Bruce Dickinson & Uli Jon Roth)
"Behind Blue Eyes" (featuring Bruce Dickinson)
"Black Night" (featuring Bruce Dickinson, Brian May, John Paul Jones, Ian Paice, Brian Auger)
"Since You've Been Gone" (featuring Kerry Ellis, Brian May, John Paul Jones, Ian Paice, Brian Auger)
"Elected" (featuring Alice Cooper, Uli Jon Roth, Ian Paice, Brian Auger)
"School's Out" (featuring Alice Cooper, Brian May, Ian Paice, Brian Auger)
"Smoke On The Water" (featuring Ian Paice’s Sunflower Superjam Ensemble)

DVD: Full show plus further bonus tracks
"Intro" (Bonus Track)
"I Want To Know What Love Is" (featuring Alfie Boe & Uli Jon Roth - Bonus Track)
"Born Free" (featuring Brian May & Kerry Ellis - Bonus Track)
"I Loved A Butterfly" (featuring Brian May & Kerry Ellis - Bonus Track)
"Only Friend" (featuring The Temperance Movement - Bonus Track)

Bruce Dickinson, Ευχάριστα Νέα Για Την Υγεία Του.

  Ανέβηκε στην επίσημη σελίδα των Iron Maiden, μια ανακοίνωση σχετικά με την πορεία της αποθεραπείας του Bruce Dickinson, μιας και ακολουθεί τους τελευταίους μήνες ένα πρόγραμμα αποθεραπείας για τη διάγνωση που του έχει γίνει, για καρκίνο στη γλώσσα.

  Mετά κι από τις τελευταίες εξετάσεις του, οι γιατροί έχουν αρχίσει να πιστεύουν πως ίσως υπάρξει ακόμα και πλήρης ανάρρωση. Έτσι οι  Iron Maiden έβγαλαν μια ανακοίνωση που ενημερώνει τους θαυμαστές τους σε όλο τον κόσμο για την πορεία της υγείας του:
  "Τις τελευταίες ημέρες ο Bruce είδε τους γιατρούς και έκανε κάποιες εξετάσεις, έτσι είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας πούμε ότι υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία για πλήρη ανάρρωση.
Ακόμα δεν έχουμε την τελική επιβεβαίωση ότι ο καρκίνος έχει εξαφανιστεί εντελώς. Αυτό θα το ξέρουμε μόλις ο Bruce κάνει την μαγνητική τομογραφία τον Μάιο και όπως σας είπε πρόσφατα ο Rod Smallwood, από τότε και μετά θα χρειαστούν μερικοί μήνες για να επανέλθει στην πλήρη του φόρμα.
Η αντίδραση του Bruce στα καλά νέα των γιατρών ήταν να είναι όσο δραστήριος μπορεί. Έκανε δυο επισκέψεις στα γραφεία των Maiden, μία στο εργοστάσιο Hybrid Air Vehicle, και μια βόλτα από την τοπική pub, προκαλώντας ευχάριστη έκπληξη στους φίλους που συνάντησε εκεί.
Θέλαμε απλά να σας μεταφέρουμε τα καλά νέα και να σας πούμε ότι θα σας κρατάμε ενήμερους για την πορείας της υγείας του Bruce".
  Ελπίζουμε όλα να πάνε καλά, και να είναι γερός και υγιειής, ο Bruce Dickinson.

  Επίσης ακόμη ένα βραβείο θα προστεθεί στην χρυσή καριέρα τους, αυτή τη φορά από μια φιλανθρωπική οργάνωση για την προσφορά τους στη βρετανική μουσική.

"Εφυγε" Σε Ηλικία 62 Ετών Ο Andy Fraser, Ο Μπασίστας των "Free".

  Ο Andy Fraser, ο μπασίστας των "Free" και συν-συνθέτης του κλασικού "All Right Now", έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών, χωρίς να έχει ανακοινωθεί η αιτία θανάτου του, αλλά τα τελευταία χρόνια υπέφερε από AIDS αλλά κι από καρκίνο.

  Σε ηλικία 15 ετών ξεκίνησε να παίζει μπάσο και εντάχθηκε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στους Bluesbreakers του John Mayall, για να γίνει την επόμενη χρονιά, μέλος των νεοσύστατων "Free", μαζί με τους Andy Fraser - μπάσο, Simon Kirke - τύμπανα, Paul Kossoff - κιθάρα, Paul Rodgers - φωνητικά. Το συγκρότημα γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία με το σινγκλ "All Right Now" από το δίσκο "Fire and Water", πριν διαλυθούν το1971. Στα τέλη του 1971, επέστρεψε στους επανενωμένους Free, αλλά αποχώρησε μετά την ηχογράφηση του Free at Last και πάλι λίγους μήνες αργότερα.
 

Κατόπιν δημιούργησε τους Sharks, κυκλοφορώντας μαζί τους το "First Water", το 1973. Μετά την αποχώρηση του από τους Sharks, ο Φρέιζερ σχημάτισε τους Andy Fraser Band ηχογραφώντας τους δίσκους "Andy Fraser Band" και "In Your Eyes", το 1975. Μετά τη διάλυση και αυτού του συγκροτήματος, ασχολήθηκε με τη συγγραφή μουσικής για άλλους καλλιτέχνες, Μερικοί από αυτούς που έγραψε τραγούδια ήταν οι Rod Stewart, Paul Young, Joe Cocker, Robert Palmer, κ.α..

   Το 1994 έπαιξε στην αναβίωση του Woodstock με τον Paul Rodgersτο, ενώ το 2008 έγραψε και ερμήνευσε το τραγούδι "Obama (Yes We Can)", βοηθώντας τον Barack Obama στην προεκλογική του εκστρατεία. Άλλα προαωπιοί δίσκοι του είναι οι:  Fine Fine Line (1984), Naked... and Finally Free (2005), On Assignment (2010).
  Η διάγνωση του AIDS ήρθε στη δεκαετία του '80, ενω πιο μετά ήρθε και η δίάγνωση του Σάρκωματος Karposi, που είναι μια μορφή καρκίνου.
  Άφησε πίσω του δύο κόρες, την Hannah και Jasmine.
  Σύμφωνα με το περιοδικό Classic Rock. ήταν ένας ακτιβιστής και αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

"Uriah Heep -Live At Koko, London 2014", Νέος Ζωντανά Ηχογραφημένος Δίσκος.

  Μετά την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου τους "Outsider", οι Uriah Heep κυκλοφορήσαν και ένα ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο με τίτλο "Live At Koko, London 2014".
  Όπως δήλωσε ο Mick Box, "Η ηχογράφηση του live DVD στο Koko ήταν φανταστική. Οι οπαδοί μας  ταξίδεψαν απ’ ολόν τον κόσμο για να βρεθούν μαζί μας. Όλο το αίσθημα που υπήρχε στη συναυλία εκείνη την βραδία, έχει μεταφερθεί μέσα από τη βιντεοκάμερα, ενώ τα δύο καινούργια τραγούδια που παίξαμε από το τελευταίο δίσκο μας "Outsider", είχαν πολύ θετική ανταπόκριση".
  Αυτός ο δίσκος είναι ο 19ος δίσκος που κυκλοφορούν με ζωντανή ηχογράφηση.
Δείγμα από το DVD μπορείτε να δείτε στο βίντεο που ακολουθεί.

"Live At Koko, London 2014" 

CD1:

01. Against The Odds

02. Overload

03. Traveller In Time

04. Sunrise

05. Stealin'

06. I'm Ready

07. Between Two Worlds

08. Can't Take That Away

09. One Minute

10. Nail On The Head

CD2:

01. Into The Wild

02. Gypsy

03. Look At Yourself

04. Box Wah Box

05. July Morning

06. Lady In Black

07. Free 'N' Easy

08. Easy Livin'

DVD/Blu-ray:

01. Against The Odds

02. Overload

03. Traveller In Time

04. Sunrise

05. Stealin'

06. I'm Ready

07. Between Two Worlds

08. Can't Take That Away

09. One Minute

10. Nail On The Head

11. Into The Wild

12. Gypsy

13. Look At Yourself

14. Box Wah Box

15. July Morning

16. Lady In Black

17. Free 'N' Easy

18. Easy Livin'

Whitesnake - The Purple Album, Νέος Δίσκος Για τους Whitesnake, Που Κυκλοφορεί Στις 19 Μαΐου 2015 2015

  Ο νέος δίσκος των Whitesnake με τίτλο "The Purple Album", φανερώνει από μόνος του ότι τα τραγουδια που υπάρχουν στον δίσκο, είναι εκτελέσεις σε νέα μορφή από τον τεράστιο David Coverdale και την παρέα του, σε τραγούδια των τιτανοτεράστιων Deep Purple. Ο δίσκος αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 19 Μαΐου 2015 στην Βόρεια Αμερική μέσω της Frontiers Music SRL.
  Συγκεκριμένατα τα τραγούδια που ερμηνεύει είναι από την εποχή που ήταν ο τραγουδιστής στους Deep Purple.
  Όπως δήλωσε ο David Coverdale, "ο δίσκος είναι αφιέρωμα, ένας φόρος τιμής από εμένα στους Deep Purple, για την ευκαιρία που μου δόθηκε πριν 40 χρόνια. Όπως είπα και στον Ritchie Blackmore, εσείς μου δώσατε την ευκαιρία για ένα απίστευτο ταξίδι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Δεν θα μπορούσε να είχα ζητήσει καλύτερους δασκάλους. Το Πανεπιστήμιο των Deep Purple ένα εξαιρετικό, καταπληκτικό σχολείο για να μάθει κανείς από αυτό. Περιμένουμε με ανυπομονησία τη στιγμή που θα παίξουμε αυτά τα τραγούδια σε συναυλία! "
  Ήδη μια μικρής διάρκειας συναυλειών, έχει ανακοινωθεί. Αυτός θα είναι και ο πρώτος δίσκος για τον ex-Night Ranger κιθαρίστα Joel Hoekstra, ο οποίος αντικατέστησε τον Doug Aldrich.
  Αυτή την στιγμή οι Whitesnake είναι οι εξής:
David Coverdale (φωνητικά), Reb Beach και Joel Hoekstra (κιθάρες), Michael Devin (μπάσο) και Tommy Aldridge (τύμπανα).

 Ήδη έχει κυκλοφορήσει το βίντεοκλιπ του τραγουδιού Stormbringer από αυτόν τον δίσκο.

Whitesnake The Purple Album Track Listing

“Burn”

“You Fool No One”

“Love Child”

“Sail Away”

“The Gypsy”

“Lady Double Dealer”

“Mistreated”

“Holy Man”

“Might Just Take Your Life”

“You Keep on Moving”

“Soldier of Fortune”

“Lay Down Stay Down”

“Stormbringer”

Deluxe Edition Bonus Tracks

“Lady Luck”

“Comin’ Home”

DVD Extras

“Lady Double Dealer” (music video)

“Sail Away” (mix music video)

“Stormbringer” (music video)

“Soldier of Fortune” (music video)

“Purple Album Behind the Scenes”

Purple Album EPK