Πέθανε Ο Μπασίστας John "Gus" Gustafson, Μέλος Των "Ian Gillan Band", "Roxy Music" και "Quatermass"

    Σε ηλικία 72 ετών έφυγε από τη ζωή  ο John "Gus" Gustafson επίσης γνωστός και ως Johnny Gustafson. Ο John Gustafson ήταν γνωστός σαν μέλος των συγκροτημάτων "The Big Three", "Ian Gillan Band", "Roxy Music" αλλά και στους "Quatermass" που τους σχημάτισε το 1969 μαζί με τους Mick Underwood και Pete Robinson. Επίσης σαν session μουσικός συνεργάστηκε  με τους Steve Hackett, Ian Hunter, Rick Wakeman και Jerry Lee Lewis. Ήταν Άγγλος γεννημένος στο Λίβερπουλ στις 8 Αυγούστου 1942, ενώ πέθανε στις 12 Σεπτεμβρίου 2014.
Με τον Ian Gillan γνωρίστηκε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του Jesus Christ Superstar, όπου υποδήθηκε τον Σίμωνα τον Ζηλωτή. Με τους Roxy Music έπαιξε στα άλμπουμ Stranded, Country Life, Siren και στο Viva ενώ με τους Ian Gillan Band έπαιξε στα άλμπουμ Child In Time, Scarabus, Clear Air Turbulence, Live at Budokan, The Rockfield Mixes και Live at Rainbow.
  Την αποκάλυψη των δυσάρεστων νέων έκανε ένα άλλο μέλος από τους Quatermass, ο Bernie Torme. Τα αιτία θανάτου δεν είναι γνωστά μέχρι στιγμής.
  Να σημειώσουμε ότι ένα τραγούδι των Quatermass, με τίτλο "Black Sheep Of The Family" το κάνανε διασκευή οι Rainbow στον πρώτο τους δίσκο.

Παραμένει Για Δύο Χρόνια Ακόμη Στην Φυλακή Ο Δολαφόνος Του John Lennon, Mark Chapman

  Ο John Lennon μέλος των Beatles εάν ζούσε σήμερα, θα ήταν 72 ετών. Δυστυχώς όμως το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου του 1980, ο Mark Chapman πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον John Lennon  έξω από την οικία του (στο ιστορικό κτίριο Dakota της Νέας Υόρκης), ενώ επέστρεφε στο σπίτι του μαζί με την σύζυγο του, Υοko Ono. Ο Mark Chapman είχε προσεγγίσει τον Λένον νωρίτερα την ίδια ημέρα, κατά την αναχώρησή του από το σπίτι του, αποσπώντας μάλιστα ένα αυτόγραφο του πάνα στον δίσκο "Double Fantasy". Τον πυροβόλησε πισώπλατα, συνολικά τέσσερις φορές. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Όλες προκάλεσαν εσωτερική αιμοραγία, ενώ η θανάσιμη σφαίρα διαπέρασε την αορτή του.

Mark Chapman

 Ο Mark Chapman καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Λένον ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.

Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, ο 59χρονος σήμερα  Mark Chapman που έχει καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης από 20 χρόνια έως ισόβια, ζήτησε την αποφυλάκιση του, για όγδοη συνεχή χρονιά. Φοβούμενοι ότι θα διαπράξει και άλλα εγκλήματα, τα μέλη του Εφετείου απέρριψαν το αίτημα του Mark Chapman  που θα συνεχίσει να εκτίει την ποινή του   για δύο ακόμα χρόνια.

  Στην νέα συνεδρίαση του Εφετείου, αναφέρθηκε το γεγονός ότι ο Mark Chapman είχε ζητήσει  μόλις   λίγες ώρες πριν δολοφονήσει τον Lennon- ένα αυτόγραφο από τον τραγουδιστή.  «Το θύμα σας έδειξε καλοσύνη, νωρίτερα την ίδια μέρα, και οι ενέργειες σας συνέτριψαν συναισθηματικά την οικογένεια και τον κόσμο που αγαπούσε το θύμα» είπε η τριμελής επιτροπή, απευθυνόμενη στον Mark Chapman.

John Lennon

Η χήρα του John Lennon, Υοko Ono, εξέφρασε στο Εφετείο την αντίθεση της, να αφεθεί ελεύθερος ο Mark Chapman  γιατί όπως είπε φοβάται για την σωματική ακεραιότητα των δύο γιων της αλλά και για τη δική της. Επίσης, πιστεύει ότι ίσως ο Mark Chapman κινδυνέψει από τους θαυμαστές του John Lennon που θα θελήσουν να ζητήσουν εκδίκηση για τον άδικο θάνατο του.

  Η αίτησης αποφυλάκισης  υποβλήθηκε την Τετάρτη, όταν τα μέλη της επιτροπής υπέβαλαν μέσω τηλεδιάσκεψης ερωτήσεις στον  59χρονο Mark Chapman  ο οποίος απαντούσε από το κελί του στη φυλακή υψηλής ασφαλείας  στο Allden της Ν. Υόρκης.

  Τώρα ο Mark Chapman πρέπει να περιμένει μέχρι τον Αύγουστο του 2016 για να εξεταστει εκ νέου  το αίτημα του για αποφυλάκιση.

Επανέκδωση Των “The Cry Of Love” Και “Rainbow Bridge” Του Jimi Hendrix, Στις 16 Σεπτεμβρίου 2014.

  Η ταινία "All Is By My Side" που αναφερεται στην ζωή του Jimi Hendrix, είχε σαν αποτέλεσμα όχι μονο να ερθει στην επιφάνεια ο μεγάλος Jimi Hendrix, αλλά και να κυκλοφορήσουν και οι

επανεκδόσεις στους δίσκους του, με τίτλο “The Cry Of Love” και “Rainbow Bridge”. Αυτά είναι δύο μεταθανάτια άλμπουμ του Jimi Hendrix που κυκλοφόρησαν το 1971. Η ημερομηνία κυκλοφορίας τους έχει ορισθεί η 16 Σεπτεμβρίου. ΘΑ κυκλοφορήσουν σε CD, βινύλιο και ψηφιακή μορφή, ενω θα περιέχεται και πλούσιο ένθετο.
  Το "The Cry Of Love" κυκλοφόρησε το 1971 σε μίξη αλλά επιμέλεια του Eddie Kramer και του ντράμερ Mitch Mitchell. Τα περισσότερα τραγούδια ηχογραφήθηκαν από τον Δεκεμβρίου του 1969 μέχρι το καλοκαίρι του 1970, στο Electric Lady Studios της New York και αρχικά η πρόθεση ήταν να κυκλοφορήσει σε διπλό βινύλιο. Τελικά τα κομμάτια που έμειναν έξω από τη μονή έκδοση του βινυλίου, κυκλοφόρησαν στη συλλογή First Rays of the New Rising Sun. 

  Το "Rainbow Bridge" έτυχε κι αυτό της επιμέλειας των Eddie Kramer και Mitch Mitchell επίσης το 1971 στα Electric Lady Studios. Και αυτά τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν από τον Δεκέμβρίο του 1969 και το καλοκαίρι του 1970. Σε αυτόν τον δίσκο υπάρχει και ένα τραγούδι με ζωντανη ηχογράφηση με τίτλο "Hear My Train A Comin’”. Στις νέες εκδόσεις των δύο αυτών δίσκων του Jimi Hendrix, το remastering ανέλαβε ο Bernie Grundman, ο άνθρωπος πίσω από τον ήχο κορυφαίων δίσκων όπως το “Thriller” του Michael Jackson και το “Purple Rain” του Prince, πού δούλεψε πάνω στα αρχικά masters των δύο άλμπουμ του Hendrix ώστε να βγει το καλύτερο αποτέλεσμα.

‘The Cry of Love’ 

‘Freedom’

‘Drifting’

‘Ezy Ryder’

‘Night Bird Flying’

‘My Friend’

‘Straight Ahead’

‘Astro Man’

‘Angel’

‘In From the Storm’

‘Belly Button Window’

‘Rainbow Bridge’ 

‘Dolly Dagger’

‘Earth Blues’

‘Pali Gap’

‘Room Full of Mirrors’

‘Star Spangled Banner (studio version)’

‘Look Over Yonder’

‘Hear My Train A Comin’ (live)’

‘Hey Baby (New Rising Sun)’

Ian Paice, "Δεν Είμαι Πια Φίλος Με Τον Ritchie Blackmore"

Ritchie Blackmore - Ian Paice

  Δυστυχώς όταν και ο Ian Paice κάνει τέτοιες δηλώσεις, τότε κάθε ελπίδα για να ξαναενωθούν οι τιτανοτεράτιοι Deep Purpleμε την πιο αγαπημένη από τους οπαδους τους σύνθεση, είναι πλέον μια ουτοπία.

  Συγκεκριμένα ο Ian Paice σε συνέντευξη του στο TeamRock Radio, είπε τα εξής: "δεν διατηρώ επαφή με τον Ritchie Blackmore και δεν ξέρω αν είμαστε ακόμη φίλοι, δεν το πιστεύω. Δεν μου έχει δείξει εδώ και χρόνια κάτι που να μού δείχνει ότι είναι ο άνθρωπος που ήξερα. Είναι πολύ δυσάρεστο και δεν έπρεπε να συμβαίνει αυτό. Μπορεί και μακάρι να κάνω λάθος. Αν με ακούει ο Ritchie Blackmore, θέλω να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει "τι είναι αυτά που λες;"...αλλά δεν πρόκειται να συμβεί αυτό, δεν ειμαι πάνω από το ακουστικό του τηλεφώνου."

  Άρα λοιπόν, μετά και από αυτές τις δηλώσεις, όλοι εμείς οι απανταχού οπαδοί των τιτανοτεραστίων Deep Purple, για να δούμε πάλι την επανένωση της θρυλικής πεντάδας ώστε να παίξουν πάλι μαζί, είναι σχεδόν όνειρο απατηλό...

Ο Ian Gillan Απαντά Για Το Ενδεχόμενο Να Παίξουν Οί Deep Purple Μαζί Με Τον Ritchie Blackmore.

  Αυτά τα  παιδιά τελικά μάλλον δεν θα μεγαλώσουν ποτέ. Μιλάμε για τον Ritchie Blackmore και τον Ian Gillan. Σε συνέντευξή που έδωσε σε πολωνικό έντυπο, ο πρώην κιθαρίστας των Deep Purple, Ritchie Blackmore, είπε ότι θα μπορούσε να παίξει για λίγες εμφανίσεις με τους Deep Purple!! Η είδηση ήλθε σαν κεραυνός, αφού τα τελευταία χρόνια όχι μόνο έχει αρνηθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο αλλά στις συνεντεύξεις του απέφευγε να μιλάει για τους Deep Purple. Ο Ian Gillan τώρα, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Rolling Stone, απέκλεισε το γεγονός,  ότι οι Deep Purple θα ξαναπάιξουν με τον Ritchie Blackmore. 

 Ο Ian Gillan είπε συγκεκριμένα: "Είμαστε οι ζωντανοί Deep Purple, αυτοί που ακόμη συνεχίζουν να παίζουν. Η  σημερινή σύνθεση είναι η μακροβιότερη στην ιστορία του συγκροτήματος και θα ήταν ανήθικο και προσβλητικό για τον Steve Morse να φέρουμε τον Ritchie να παίξει μαζί μας έστω και για μία συναυλία. Μην με παρεξηγείται...στο παρελθόν και εγώ φέρθηκαν άσχημα. Ο Ritchie έφυγε και εμείς συνεχίσαμε. Αν είχε μείνει, είμαι σίγουρος ότι θα λύναμε τις διαφορές μας....είμαστε άλλωστε πολύ μεγάλοι για αυτά. Ούτε αυτός ούτε εγώ έχουμε πρόβλημα πια και τον τελευταίο καιρό μιλάμε! 
 Να θυμίσουμε εδώ ότι το 2012 ο Ritchie Blackmore είχε δηλώσει ότι αν οι Deep Purple μπουν στο Hall Of Fame δεν ενδιαφέρεται να παίξει μαζί τους, ενώ δεν πήγε και στην συναυλία που έγινε στο Royal Albert Hall στη μνήμη του Τεράστιου Jon Lord. (Απαράδεκτο αυτό)

10 Άγνωστες Ιστορίες Από Την Ζωή Του Bob Marley

Στη χώρα μας, τον Μπομπ Μάρλεϊ τον έχουμε συνδέσει κυρίως με το καλοκαίρι, την παραλία και τα κοκτέιλ! Ο κορυφαίος καλλιτέχνης της ρέγκε όμως, μαζί με το αθάνατο μουσικό του έργο, άφησε ως κληρονομιά και μερικά σπουδαία μηνύματα, πολιτικά και μη. Όπως και μερικές παράξενες ιστορίες.

GARY MOORE - 'Live At Bush Hall 2007", Νέος Δίσκος Με Ζωντανή Ηχογράφηση.

 H Eagle Records ανακοίνωσε την κυκλοφορία του δίσκου του Gary  Moore με ζωντανή ηχογράφηση, "Live At Bush Hall 2007", στις 23 Σεπτεμβρίου. Αξιοσημείωτο είναι ότι στον δίσκο υπάρχουν τραγούδια που για πρώτη φορά ακούγονται ζωντανά.

Η ηχογράφησή του έγινε στο Bush Hall του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 2007, ενώ αρχικά είχε παιχτεί στο Planet Rock radio. Στον δίσκο ακούγονται εκτός από τις κλασικές επιτυχίες "Don't Believe A Word", "Walking By Myself", "Still Got The Blues", και τα "Eyesight To The Blind", "I Had A Dream" από το άλμπουμ του "Close As You Get" κ.α.
 Οι μουσικοί που παίζουν στον δίσκο είναι:

Gary Moore - guitar, vocals, Pete Rees - bass, Vic Martin - keyboards, Brian Downey - drums

 Τα τραγούδια του δίσκου είναι:

01. If The Devil Made Whiskey
02. Thirty Days
03. Trouble At Home
04. Hard Times
05. Eyesight To The Blind
06. I Had A Dream
07. Too Tired
08. Gary's Blues 1
09. Don't Believe A Word
10. Still Got The Blues
11. Walking By Myself
12. The Blues Is Alright
13. Sundown
14. Parisienne Walkways*
* bonus track for the Japanese version only!

Πέθανε Ο Rod D’Arth, Ο Ντράμερ Του Rory Gallagher Από το 1972 έως Το 1978.

 Στα 64 του χρόνια πέρασε στην γειτονιά των αγγέλων ο πρώην ντράμερ του συγκροτήματος του Rory Gallagher, Rod D’Arth. Γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1950 και πέθανε στις 1 Αυγούστου του 2014. Το κανονικό του όνομα ήταν Roderick Morris Buckenham και ήταν από την Ουαλία. Το 1972 πήρε την θέση του ντράμερ Wilgar Campbell, στο συγκρότημα του Rory Gallagher. Μαζί βγάλανε τους εξής δίσκους. Blueprint (1973), Tattoo (1973), Irish Tour '74 (1974), Against the Grain (1975), Calling Card (1976). Όταν έφυγε από το συγκρότημα του Rory Gallagher, έπαιξε με τους Downliners Sect και μετά μετακόμισε στην Αμερική.
Όταν επέστρεψε έκανε παραγωγή στο άλμπουμ των Road Erect, ενώ ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα παρ’ ολίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Έχασε όμως το ένα μάτι του, χτύπησε το κεφάλι του ενώ έπεσε και σε κώμα. Επανήλθε με δυσκολία, ενώ υποχρεώθηκε να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία για θεραπεία. Η μακροχρόνια θεραπεία του, αλλά και η απουσία του από τη δημοσιότητα και τη μουσική, είχε σαν αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει η φήμη ότι είχε πεθάνει και αυτός. Κάτι  που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο όταν έλλειψε από την κηδεία του Rory Gallagher. Η εμφάνισή του όμως στο μνημόσυνο του Rory Gallagher, διάλυσε αυτή την φήμη.  Η αιτία θανάτου του οφείλεται σε μετεγχειρητικές επιπλοκές, ενώ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του.
 Ο μπασίστας του Rory Gallagher, Gerry Mc Avoy είχε δηλώσει: "Ήταν ο πιο undrummer-like drummer που έχω παίξει μαζί. Η τεχνική του ήταν τόσο περίεργη, που έβγαζε μια νέα διάσταση στον ήχο του Rory Gallagher".

Deep Purple Και Steve Morse, 20 Χρόνια Μαζί Μουσικής Πορείας.

  Κλείνοντας πάνω από 45 χρόνια σχεδόν αδιάκοπης μουσικής παρουσίας οι τιτανοτεράστιοι Deep Purple, ετοιμάζονται  για την κυκλοφορία του νέου δίσκου τους. Εκτός αυτού, ο κιθαρίστας τους Steve Morse κλείνει μαζί τους είκοσι χρόνια. Μία θέση που ήταν πολύ δύσκολη να την αναλάβει κάποιος, μιας και έπρεπε να σηκώσει το βάρος της αντικατάστασης του μεγάλου Ritchie Blackmore, η σφραγίδα του οποίου είναι ανεξίτηλη όσα χρόνια και αν περάσουν. Ο Steve Morse όχι κατάφερε να δώσει ένα δικό του στίγμα αλλά και να μείνει στο συγκρότημα για 20 συναπτά έτη!!!!, κάτι που ο μεγάλος Ritchie Blackmore δεν κατάφερε.

 Ας ρίξουμε μια ματιά στην μέχρι τώρα πορεία του, και κατόπιν αναλυτικά με τους Deep Purple

Κατ’ αρχήν, ήταν από τους ιδρυτές του ροκ συγκροτήματος Dixie Dregs, αλλά και μέλος των Kansas   όπου μαζί τους κυκλοφόρησε δύο δίσκους τους "Power" 1986 και "In the Spirit of Things" 1988. Με   τους Deep Purple κυκλοφόρησε πέντε δίσκους μέχρι τώρα, τους "Purpendicular" 1996, "Abandon" 1998, "Bananas" 2003, "Rapture of the Deep" 2005 και "Now What?!" 2013, 

Steve Morse

 Υπάρχουν δύο απόψεις για τον ερχομό του  Steve Morse στους Deep Purple. Με βάση τον Ian Gillan, μαζεύτηκαν με τον Roger Glover, Jon Lord και ο Ian Paice το 1994, για να αποφασίσουν ποιος θα αναλάβει τα καθήκοντα του κιθαρίστα στους Deep Purple. Έτσι λοιπόν έγραψε ο καθένας σε ένα κομμάτι χαρτί πέντε ονόματα που θα ήθελε στο συγκρότημα. Όταν είδαν τα αποτελέσματα, παρατήρησαν πως το μόνο κοινό όνομα ήταν του Steve Morse. Η αλήθεια βέβαια απέχει λίγο από την όμορφη αυτή ιστορία, μιας και σύμφωνα με τον Roger Glover, ήταν για την ακρίβεια απλώς ο ίδιος που μία μέρα κοιτούσε τους δίσκους του, όταν το μάτι του έπεσε σε ένα από τα άλμπουμ των instrumental / jazz / progressive / southern Dixie Dregs: «Αυτό είναι! Ο Steve Morse!», σκέφτηκε ο Glover και πρότεινε στον Morse να βρεθούν από κοντά, ώστε να συζητήσουν το ενδεχόμενο να αποτελέσει το νέο μέλος των Deep Purple. O Glover, συναντήθηκε με τον Morse μετά το καλοκαίρι του 1994 και του πρότεινε να κάνουν μία δοκιμαστική περιοδεία στο Μεξικό, εκείνο το Νοέμβριο. Το μόνο πράγμα που ρώτησε ο Morse σχετικά με τους Purple ήταν: «Υπάρχει dress code;».

 Τώρα αν κοιτάξεις λίγο πιο πίσω, και με τον Tommy Bolin όταν ήρθε στους Deep Purple, πάλι δύο απόψεις υπάρχουν!!!. Κάτι συμβαίνει τελικά με τους κιθαρίστες στους Deep Purple. Ο David Coverdale, έχει δηλώσει πως ήταν ο ίδιος που τον έφερε στους Deep Purple, ενώ αντιθέτως ο Bolin δήλωσε πως στη μπάντα τον συνέστησε ο... τεράστιος Ritchie Blackmore!!!.

  Ο πρώτος δίσκος που βγήκε με τίτλο "Purpendicular" κυκλοφόρησε το 1996. Για πολλούς  θεωρείται από τους κορυφαίους δίσκους του συγκροτήματος, αλλά και ο καλύτερος μέχρι στιγμής με τον Steve Morse. Ο δίσκος έχει νέα στοιχεία, που τον κάνουν να σου μένει στο μυαλό και να τον ευχαρηστιέσαι όσες φορές και να τον ακούσεις. Οι υποσχέσεις που αφήνει για μια καλή συνέχεια είναι πολλές. Το "Sometimes I Feel Like Screaming" είναι απίστευτο, και μπήκε στη λίστα με τα τραγούδια που πρέπει να ακούς απο τους Deep Purple, ανεξάρτητα με ποια σύνθεση τους προτιμάς. 

Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1998 κυκλοφορεί το "Abandon". Ένας δίσκος που είναι πιο "σκληρός" στο άκουσμα του από το "Purpendicular", αλλά μάλλον πέρασε και δεν "ακούμπησε"!!!!. Ο δίσκος βέβαια δεν είναι κακός, αλλά κατι του λείπει για να είναι πολύ καλός. Για άλλη μια φορά ο ηχος της κιθάρας δεν θυμίζει τίποτα από Ritchie Blackmore. Ο Steve Morse έχει καταφέρει να έχει την δικιά ταυτότητα. Στα slow τραγούδια εξακολουθεί ο Steve Morse να βγάζει το "αίσθημα" στην κιθάρα του, Μία ιδιότητα του, που φαίνεται να την έχει σε υψηλό βαθμό.

Από εκεί και πέρα οι Deep Purple αρχίζουν συνεχόμενες περιοδείες, με αποτέλεσμα τον επόμενο δίσκο τους να τον κυκλοφορήσουν το 2003. Πέντε χρόνια χρειάστηκαν για να κυκλοφορήσει ο δίσκος με το χειρότερο εξώφυλλο στην ιστορία του συγκροτήματος. Οι κριτικές που πήρε το εξώφυλλο ήταν όλες κακές. Στα τραγούδια τώρα, παρόλο που ο Ian Gillan είχε δηλώσει τρία χρόνια νωρίτερα ότι με αυτόν τον δίσκο θα κάνανε το "μπάμ", δυστυχώς για άλλη μία φορά ο δίσκος είναι απλά καλός, χωρίς να είναι όμως η μεγάλη έκρηξη που περιμέναμε οι απανταχού οπαδοί τους, με κάποιες συνθέσεις να είναι πάρα πολύ καλές, όπως το "Walk On", "Haunted". Για άλλη μία φορά ο Steve Morse είναι εκφραστικότατος σε slow τραγούδια, χωρίς να υστερεί και στα υπόλοιπα όμως. Γενικά ο δίσκος είναι καλύτερος από τον προηγούμενο, με τον Steve Morse να έχει καθιερωθεί πλέον. Ίσως με άλλο εξώφυλλο ο δίσκος να είχε πιο καλή τύχη!!!

Οι περιοδείες συνεχίζονται σε μεγάλο βαθμό, με μια αλλαγή ακόμη στην σύνθεση τους, αυτή του Don Airey στην θέση του "συνταξιούχου" Jon Lord.

 Σειρά έχει δύο χρόνια αργότερα το "Rapture Of The Deep Purple" που κυκλοφόρησε το 2005. Ο δίσκος κινείται στα βήματα του προηγούμενου. καλές συνθέσεις χωρίς όμως και εδώ να σου μείνει κάτι έντονο στο μυαλό. Με τον Steve Morse πια, έχουν αλλάξει πια στυλ. Οι εποχές με το "βίαιο" και "καυτό" χαρντ ροκ, έχουν περάσει πια χωρίς επιστροφή. Παρόλα αυτά οι γερόλυκοι δεν σταματάνε να γράφουν καλή μουσική, όταν οι περισσότεροι από αυτούς είναι πάνω από 60 χρονών. Κάποιες συνθέσεις θυμίζουν τις παλιές εποχές όπως το "Money Talks". Φυσικά δεν λείπουν και οι αργές συνθέσεις με τον Steve Morse να ξεχωρίζει.

 Ένα από τα "καλά" της αποχώρησης του Ritchie Blackmore, είναι ότι το συγκρότημα πλέον γράφει, αλλά και παίζει slow τραγούδια στις συναυλίες τους. Κάτι που όπως είχε δηλώσει ο μεγάλος Ritchie Blackmore δεν του άρεσε καθόλου!!!!!

 Αφού περάσανε οχτώ ολόκληρα χρόνια οι Deep Purple κυκλοφορούν τον δίσκο "Now What?!" το 2013. Δύο τραγούδια από αυτόν τον δίσκο, τα "Uncommon Man" και "Above And Beyond" είναι αφιερωμένα στο Jon Lord όπου είχε πεθάνει το 2012. Ίσως η καλύτερη δουλειά τους μετά το "Purpendicular". Το "All The Time In The World", μία νέα καταπληκτική μπαλάντα αλλά και το "Vincent Price" αφιερωμένο στον φίλο του αλλά και μαιτρ σττις ταινίες τρόμου  Vincent Price, ξεχωρίζουν αμέσως. Γενικά ο δίσκος έχει αρκετά θέματα να ακούσει κανείς από jazz, rock and roll, hard rock, prog. metal, ότι τραβάει η ψυχή σου!!!!. Ο Steve Morse είναι στα καλύτερα του εδώ με αποτέλεσμα και οι συνθέσεις να είναι καλύτερες!!!! Ένας δίσκος που θυμίζει τις παλιές καλές ημέρες..

 Σε λίγο καιρό οι τιτανοτεράστιοι  Deep Purple, ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν νέο δίσκο ελπίζουμε να μην μας απογοητεύσουν και να κρατήσουν την σημαία ψηλά για άλλη μία φορά. Άλλωστε τις δυνατότητες τις έχουνε!!!

Don Airey, Steve Morse, Ian Gillan, Ian Paice, Roger Glover

 Στο τέλος του αφιερώματος να προσθέσουμε και τι έχει πει ο Ritchie Blackmore για τον  Steve Morse.

Απαντώντας σε μια ερώτηση δημοσιογράφου αν είχε ακούσει κάποια κριτική από τον Ritchie Blackmore, Ο Steve Mprse είπε: "δεν έχει τύχει να βρεθώ ποτέ με τον Ritchie Blackmore, ενώ  ό,τι σχόλια έχω ακούσει είναι αρκετά συγκρατημένα, όπως καλά παίζει και κάνει διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν ξέρω αν ταιριάζει με τους Deep Purple».

 Επίσης είπε ότι ο Ritchie  Blackmore είναι αναντικατάστατος ως προς το παίξιμο του, και ότι ο στόχος μου δεν είναι να τον μιμηθώ, αλλά να δώσω τα δικά μου στοιχεία στον ήχο του συγκροτήματος.

 Υ.Γ Μετά από αυτή την δήλωση σε συμπαθούμε περισσότερο!!!

Deep Purple, Όλοι Οι Μουσικοί Που Περάσανε Από Το Συγκρότημα.

Rod Evans, NIck Simper, Steve Morse, Don Airey

Glenn Hughes, Ian Paice, Jon Lord, Tommy Bolin, David Coverdale

 Οι τιτανοτεράστιοι και όχι μόνο, Deep Purple, εκτός από την μουσική τους χαρακτηρίζονται και από τα μεγάλα μουσικά ονόματα που υπήρξαν μέλη τους, ή είναι μέλη τους σήμερα. Τι να πούμε ή τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, τον ένα και μοναδικό Ritchie Blackmore, τον αείμνηστο Jon Lord, τον άπαικτο David Coverdale, ή τον αμίμητο Ian Gillan;; Και δεν είναι μόνο αυτοί… Όλοι όσοι έπαιξαν με τους
Deep Purple έχουν αφήσει το στίγμα τους, ενώ  βοήθησαν στην καθιέρωση των Deep Purple σαν το κορυφαίο συγκρότημα στο είδος του, αλλά και σαν ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα, γενικά

Ritchie Blackmore, Ian Gillan, Roger Glover, Joe Satriani., Joe Lynn Turner

στην ιστορία όλης της μουσικής. Στην μέχρι τώρα πορεία τους έχουν περάσει 14 μουσικοί. σε δέκα περιόδους με διαφορετικές συνθέσεις. Βέβαια οι δύο περίοδοι από αυτές είναι ίδιες, με μέλη δηλαδή που ξανανενώθηκαν. Ας δούμε όμως τις διάφορες συνθέσεις που είχαν κατά καιρούς οι  Deep Purple.

ΜΚΙ: 1968-69: 

Ritchie Blackmore - Jon Lord - Ian Paice - Rod Evans - Nick Simper.

Deep Purple - Graz 1975, Νέος Δίσκος Με Ζωντανή Ηχογράφηση.

 Στις 3 Απριλίου του 1975, οι Deep Purple με τους Ritchie Blackmore, David Coverdale, Glenn Hughes, Jon Lord και Ian Paice έπαιξαν σε μια συναυλία στο παγοδρόμιο Liebenauer, που βρίσκεται στο Graz της Αυστρίας.  Ο τοπικός τύπος έγραφε με πηχυαίους τίτλους για την συναυλία:  "das Rockereignis des Jahres" [το ροκ γεγονός της χρονιάς]
 Αν και ποτέ δεν κυκλοφόρησε σε δίσκο ενιαία η τότε συναυλία, αυτή τη φορά θα κυκλοφορήσει στη Βόρεια Αμερική στις 23 Σεπ του 2014 για την earMUSIC / Eagle Rock Entertainment.
 Μετά τη συναυλία στο Graz, οι Deep Purple θα δώσουν άλλες δύο συναυλίες στο Saarbrücken, της Γερμανίας και στο  Παρίσι στη Γαλλία, πριν ο Ritchie Blackmore αφήσει το συγκρότημα, και φτιάξει τους Rainbow. Οι managers των Deep Purple ήθελαν να καταγράψουν τις τελευταίες συναυλίες του Ritchie Blackmore με το συγκρότημα, με αποτέλεσμα να φέρουν το κινητό στούντιο ηχογράφησης των Rolling Stones πάνω στην ηπειρωτική Ευρώπη.
 Το "Graz 1975" περιέχει 8 κομμάτια και θα κυκλοφορήσει σε cd, διπλό βινύλιο και digital μορφή. Είναι όλα άψογα, ενώ οι επιδόσεις και των πέντε καλλιτεχνών φτάνουν στα ψηλότερα σημεία. Από τα οχτώ τραγούδια δύο είναι από την Ian Gillan και Roger Glover εποχή, το "Smoke On The Water" και το "Space Truckin".  Επίσης τα πέντε από τα οχτώ τραγούδια που περιέχει το "Graz 1975" (Burn, Stormbringer, Space Truckin', Mistreated και You Fool No One) έχουν εμφανιστεί στο δίσκο, "MkIII The Final Concerts" που κυκλοφόρησε το 1996.
 Μετά από σχεδόν 40 χρόνια η συναυλία εξακολουθεί να εντυπωσιάζει. Είναι το τέλειο παράδειγμα ότι, για τους Deep Purple, δεν υπάρχει καμία ανάγκη για εξωφρενικές προβολές βίντεο ή ακριβά shows φωτιά για να παίξουν μια μοναδική και συναρπαστική συναυλία. Το μόνο που χρειάζεται είναι η μουσική τους. Είναι η αγάπη και το πάθος για τη μουσική τους, που κάνει κάθε εμφάνιση μια μοναδική εμπειρία.
 Οι Deep Purple αυτή τη στιγμή δουλεύουν για την κυκλοφορία νέου δίσκου, ενώ θα κάνουν περιοδεία στην στη Βόρεια Αμερική αυτό το καλοκαίρι. Επίσης να αναφέρουμε την πρόσφατη επανέκδοση τουlive album "Made in Japan" ή το DVD box set "Around the World Live", η οποία θα πρέπει να επανεκδοθεί από Eagle Rock Entertainment το Νοέμβριο.
 Με λίγα λόγια, είναι μια πολύ καλή στιγμή να είναι ένας οπαδός των Deep Purple!!!.

Τα τραγούδια του δίσκου "Graz 1975", είναι τα εξής:
01. Burn
02. Stormbringer
03. The Gypsy
04. Lady Double Dealer
05. Mistreated
06. Smoke On The Water
07. You Fool No One
08. Space Truckin'

O Bruce Springsteen Σκηνοθέτης Και Ηθοποιός!

 Ανέβηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του τραγουδιστή Bruce Springsteen η πρώτη του ταινία μικρού μήκους για το τραγούδι     “Hunter Of Invisible Game”.
 Η μικρού μήκους ταινία, σε συμπαραγωγή Bruce Springsteen και Thom Zimny, είναι ένας ξεχωριστός τρόπος για να ευχαριστήσουν όλους τους φίλους και θαυμαστές που υποστήριξαν την περιοδεία τους σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών.
 Στην ιμπρεσιονιστική μικρού μήκους ταινία πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο “Boss”, υποδυόμενος ένα μοναχικό άνδρα σε έναν επικίνδυνο κόσμο που κουβαλά όπλα και σώζει παιδιά.
 Ο Thom Zimny είναι ο ιθύνων νους και των παλιών ντοκιμαντέρ του Springsteen “Born To Run” και “Darkness On The Edge Of Town”.
 Το μήνυμα του Boss:
 «Ένα ευχαριστώ από καρδιάς στους φίλους και θαυμαστές μας που μας υποστήριξαν στην Παγκόσμια περιοδεία μας “High Hopes”.
 Οι συναυλίες μας στη Νότιο Αφρική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία ήταν ξεχωριστές, αλλά οφείλουμε να βροντοφωνάξουμε τις ευχαριστίες μας στους Αμερικανούς φαν που μας έφεραν πίσω στα πάτρια εδάφη. Τα τελευταία δύο χρόνια και οι σχεδόν 170 συναυλίες μάς άλλαξαν τη ζωή. Χάρη σε εσάς, ριζώσαμε βαθιά μέσα μας την μεταμορφωτική δύναμη του ροκ εντ ρολ. Μας βοηθήσατε να δώσουμε σάρκα και οστά σε ένα νέο και αναζωογονημένο συγκρότημα, το E.St.Band*.
 Κάνουμε αυτό το διάλειμμα με μια αίσθηση χαράς, ανανεωμένου σκοπού και γεμάτοι με το πνεύμα να σας δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό στο μέλλον. Έχουμε ακόμη μερικές εκπλήξεις για εσάς. Για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στη χρονιά αυτή, ο Thom Zimny και εγώ συζητούσαμε να γυρίσουμε μια μικρού μήκους ταινία για το τραγούδι “Hunter Of Invisible Game”. Επιτέλους το ολοκληρώσαμε και πιστεύουμε ότι είναι μία από τις καλύτερες δουλειές μας. Σε ευχαριστώ, Thom, για τη σκληρή δουλειά και την αδελφική συνεργασία.
 Εσύ και η ομάδα σου το κάνατε πραγματικότητα. Και σε όλους εσάς εκεί έξω, στη χώρα του E. St., ελπίζουμε να το απολαύσετε! Τα λέμε στο τέλος της διαδρομής.» – Bruce.
(*Το συγκρότημα E. Street Band ήταν το πρώτο support συγκρότημα του Bruce Springsteen από το 1972. Φέτος, οι E. Street Band εντάχθηκαν στο “Rock and Roll Hall Of Fame”).
 "Υμνος στην ανθρωπιά"
 Πολλοί κριτικοί κατατάσσουν το “Hunter Of Invisible Game” ως το φωτεινότερο σημείο του “High Hopes”, του 18ου studio άλμπουμ του Springsteen**.
 Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο “Boss” στο περιοδικό “Rolling Stone”, ήταν ένα κομμάτι που προέκυψε αργά, ξεκινώντας ως ένας τίτλος που απλά σημείωσε πριν από πολλά χρόνια, αλλά εξελίχθηκε σε ένα από τα αγαπημένα του κομμάτια στο δίσκο.

“Έγραψα τον τίτλο, συνέχισα διαβάζοντας άλλα πράγματα και άρχισε σιγά-σιγά να εισχωρεί αυτή η μετα- αποκαλυπτική ιδέα.
Η ιδέα αυτών των ταξιδιωτών στην έρημο… και τι προσπαθεί να κάνει ο άνθρωπος; Προσπαθεί να κρατήσει την ανθρωπιά τους μέσα σε όλη αυτή την καταστροφή. Αυτή ήταν η ιδέα. Ο τύπος που κυνηγάει υπολείμματα από όλα αυτά που συνθέτουν το πνεύμα.”
 **O δίσκος “High Hopes” του Bruce Springsteen κυκλοφόρησε στις 14 Ιανουαρίου 2014 και σκαρφάλωσε αμέσως στο Νο1 των Βρετανικών τσαρτ.
 Δείτε την ταινία μικρού μήκους του Bruce Springsteen
Πηγή: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Πέθανε Ο Blues Κιθαρίστας Και Τραγουδιστής Johnny Winter

 Σύμφωνα με το Associated Press, ο John Dawson Winter III, γνωστός σαν Johnny Winter πέθανε την Πέμπτη σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Ζυρίχη. Ο Johnny Winter πέρασε στην αιωνιότητα σε ηλικία 70 ετών. Ήταν ενεργός στα μουσικά δρώμενα μέχρι το τέλος του.

Γεννήθηκε στο Beaumont, του Τέξας το 1944. Ο Johnny Winter παρέμεινε ενεργός στη μουσική για πάνω από πέντε δεκαετίες, κερδίζοντας αναγνώριση τόσο ως κιθαρίστας αλλά και σαν παραγωγός δίσκων. Το μεγάλο "μπαμ" για αυτόν έγινε, ενώ έπαιξε  αλλά και τραγούδησε ένα τραγούδι του B.B. King το "It's My Own Fault" στην συναυλία που έκανε ο Mike Bloomfield στο Fillmore East στην New York το 1968. Η παράσταση που έδωσε τράβηξε την προσοχή της Columbia Records, όπου του έγινε πρόταση για συμβόλαιο. Η αμοιβή του τότε ήταν στα 600000 δολάρια, η οποία ήταν η μεγαλύτερη που έλαβε χώρα ποτέ εκείνη τη εποχή.
 Κυκλοφόρησε περίπου 20 δίσκους και είχε βραβευτεί με εφτά βραβεία Grammy. Αξιοσημείωτη ήταν η ενέργεια που έβγαζε στις συναυλίες του. Ήταν στην 63η θέση στους καλύτερους κιθαρίστες κατά το περιοδικό "Rolling Stone" με τους εκατό καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Ήταν αδελφός του Edgar Winter.
 Είχε κάνει και την παραγωγή σε τρείς δίσκους του Muddy Waters. "Hard Again" του 1977, "I’m Ready" του 1978 και "King Bee" του 1981. Επίσης και για τον δίσκο με ζωντανή ηχογράφηση "Muddy Mississippi Waters - Live". Η ενασχόληση του σαν παραγωγός του έφεραν τρία βραβεία Grammy.  Είχε λάβει μέρος και στο θρυλικό φεστιβάλ του Woodstock το 1969. Είχε προγραμματίσει συναυλίες να δώσει αλλά και να κυκλοφορήσει έναν νέο δίσκο με τίτλο "Step Back" στις 2 Σεπτεμβρίου.

Ronnie Platt, Ο Νέος Τραγουδιστής Των Kansas

  Περίπου πριν δύο εβδομάδες είχε ανακοινωθεί η αποχώρηση του τραγουδιστή των Kansas Steve Walsh. Όμως το συγκρότημα ήδη έχει βρει τον αντικαταστάτη του, που ακούει στο όνομα Ronnie Platt. Στην ιστοσελίδα του συγκροτήματος αναφέρεται, ότι η πρώτη συναυλία τους με τον νέο τραγουδιστή θα γίνει στις 12 Σεπτεμβρίου στην Οκλαχόμα, των Ηνωμένων Πολιτειών.

 Ο Ronnie Platt ήταν μέλος των Arra, αλλά και των Shooting Star.

Ronnie Platt

 Σε δηλώσεις που έκανε είπε: "Είμαι οπαδός των Kansas, ήταν ένα όνειρο ζωής, ο σκοπός μου δεν ειναι να αντικαταστήσω τον Steve Walsh, αφού αυτό δεν γίνεται. Απλά θέλω να συνεχίσω στο "πνεύμα" των Kansas με πάθος και ενθουσιασμό".
 Ο ντράμερ Phil Ehart δήλωσε για τον Ronnie Platt:" Μετά από πολλούς υποψήφιους καταλήξαμε στο ότι ο Ronnie Platt είναι ο άνθρωπος μας. Το πάθος του για το συγκρότημα και τη μουσική, καθώς και μουσική δεξιοτεχνία του, είναι εξαιρετική."
 Ο κιθαρίστας Rich Williams πρόσθεσε τα εξής: Τώρα με τον Ronnie Platt θα παίξουμε και μερικά τραγούδια που δεν έχουμε παίξει αρκετά. Ποιος ξέρει; Με τον Ronnie Platt τώρα επί του "σκάφους", μπορεί ακόμη και να υπάρξει νέα μουσική για το μέλλον μας!"
Εν τω μεταξύ ο Steve Walsh θα παίξει με τους Kansas στην ευρωπαϊκή καλοκαιρινή περιοδεία του συγκροτήματος, η οποία ξεκινά την Πέμπτη στο Λονδίνο. Το τελευταίο του σόου θα είναι 16 Αυγούστου στο Hard Rock Hotel & Casino στο Sioux City, στην Iowa των Ηνωμένων Πολιτειών.

Περισότερα στην ιστοσελίδα του συγκροτήματος

Ο Kirk Hammett Έγινε Φιγούρα Τρόμου.!!!

 Ο κιθαρίστας των Metallica Kirk Hammett, εκτός από εξαίρετος μουσικός, είναι και μέγας συλλέκτης αντικειμένων Horror θεματολογίας. τΈτσι ήρθε η ώρα που ...δικαιώθηκε.!!! ΘΑ δει τον εαυτό του να γίνεται φιγούρα, και να κυκλοφορεί σε περιορισμένα κομμάτια , μόλις τριακόσια (300) στην ετήσια έκθεση κόμιξ, Comic Con που γίνεται στο San Fransisco στις 25 και 26 Ιουλίου.

 Επίσης η φιγούρα του Kirk Hammett θα φέρει κΙ τη   υπογραφή του.
  Για όλο αυτό το θέμα οKirk Hammett δήλωσε:

“Είμαι χαρούμενος που θα φέρω αποκλειστικότητα στο Comic Con. Είμαι οπαδών των ταινιών και των κόμικ από παιδί και είναι μεγάλ.η τιμή που θα είμαι στο Comic con και από τις δυο πλευρές, της πώλησης και της αγοράς”

Πέθανε ο Tommy Ramone, ο τελευταίος που είχε μείνει από την πρώτη σύνθεση

Στα 62 του χρόνια έφυγε από την ζωή Tommy Ramone, το τελευταίο μέλος της πρώτης σύνθεσης των Ramones. "Έφυγε" την Παρασκευή στο σπίτι του στην περιοχή Ρίτζγουντ, στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, νικημένος από τον καρκίνο μετά από χρόνια μάχη..
Πέθανε ο τελευταίος των Ramones

Ο Tommy Ramone ήταν ο παραγωγός και μετέπειτα ντράμερ του συγκροτήματος.. Το πραγματικό του όνομα ήταν Έρντελι Τάμας και καταγόταν από τη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Μετανάστευσε στην Αμερική το 1957 και μεγάλωσε στο Φόρεστ Χιλς του Κουίνς, όπου έπαιζε με τον κιθαρίστα Τζον Κάμινγκς, (τον Johnny Ramone) στους Tangerine Puppets. Στην παρέα προστέθηκαν αργότερα και ο Τζέφρι Χέιμαν (Joe Ramone) και Ντάγκλας Κόλβιν (Dee Dee RAmone).
 Ταυτόχρονα σπούδασε μηχανικός και εργάστηκε στην δισκογραφική εταιρεία Record Plant, όπου το 1969 βοήθησε σε ηχογράφηση άλμπουμ του Τζίμι Χέντριξ.
 Όταν δημιουργήθηκαν οι Ramones, στη Νέα Υόρκη το 1974, με τον Johnny Ramone στην κιθάρα, τον Dee Dee Ramone στο μπάσο και τον Joey Ramone στα ντραμς ο Tommy είχε αναλάβει καθήκοντα μάνατζερ του συγκροτήματος. Όταν όμως ο Joey έγινε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, τη θέση στα τύμπανα πήρε ο Tommy Ramone, μιας και κανένας άλλος δεν ήθελε. Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξη του το 2003, στην αρχή ξεκίνησε να παίζει κιθάρα, μετά αποφάσισε όμως να αναλάβει τον ρόλο του ντράμερ, μιας και ο ήχος των Ramones «ακουγόταν πολύ ασύνδετος».Ο Tommy συμμετείχε στούς τρείς πρώτους δίσκους των Ramones, τα "Ramones" (1976), "Leave Home" (1977) και "Rocket to Russia" (1977), ενώ ήταν συμπαραγωγός στα δύο τελευταία άλμπουμ τους.
 Μετά την αποχώρησή του από τους Ramones επικεντρώθηκε στην δουλειά στο στούντιο και αντικαταστάθηκε από τον Marc Bell (Marky Ramone), ένα πρώην μέλος των Dust και των Richard Hell's Voidoids
 Οι Ramones τελικά διαλύθηκαν το 1996. Τα προηγούμενη μέλη που "έφυγαν" ήταν: Ο Joe πέθανε από λέμφωμα το 2001, ο Dee Dee έφυγε από υπερβολική δόση ναρκωτικών το 2002 και ο Johnny έφυγε από καρκίνο του προστάτη το 2004. Από το 2002, το θρυλικό συγκρότημα εντάχθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame.
 Οι Ramones άξιοι πρεσβευτές της μουσικής που έπαιζαν παρόλο που αγνοήθηκαν ως επί το πλείστον από τα ροκ ραδιόφωνα, αποτέλεσαν τεράστια επιρροή  σε συγκροτήματα όπως οι Sex Pistols και οι The Clash. Βγήκαν με τα σκισμένα τους τζιν, τα περίεργα χτενίσματα και την αυθάδεια ενός πάνκι σε μια εποχή που επικρατούσε η ντίσκο με τα παντελόνια καμπάνες, τα αστραφτερά ρούχα και τον τρόπο διασκέδασης της πρώιμης σημερινής μορφής των κλαμπς.
Η κηδεία του Tommy θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.

ROCKWAVE FESTIVAL 2014, Τελευταία Νέα

  Σύμφωνα με τις τελευταίες ανακοινώσεις έχουμε τα εξής:
-Η πόρτα, αλλά και τα ταμεία του χώρου για εξυπηρέτηση του κοινού θα ανοίξουν από τις16:30.

-Οι ώρες που θα εμφανιστούν τα συγκροτήματα είναι οι εξής:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ

UNDER THE ROOF OF TERRA STAGE

Normatraxx Sessions: 17:00-18:35

Στιχοπλοκές: 18:40-19:00

Ground Zero: 19:00- 19:20

Noova Groova: 19:20-19:45

Ταφ Λάθος: 19:50- 20:20

Βαβυλώνα: 20:25-20:55

Νικήτας Κλιντ & Fleck: 21:00-21:45

Rodney P. & DJ Skitz: 21:50-22:35

Razastarr: 22:40-23:25

Active Member: 23:30- 01:00

VIBE STAGE

Beggar’s Blues Diary: 17:30-18:30

V.I.C: 18:45- 19:45

The Godfathers: 20:00-21:00

Eric Burdon: 21:30- 23:00

Roni Size: 23:15- 01:00

Timo Maas: 01:00-02:30

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ

UNDER THE ROOF OF TERRA STAGE

Chinese Basement: 17:15- 18:00

Greeklish Babylon: 19:30- 20:30

Νατάσσα Μποφίλιου: 22:00-23:00

Γιάννης Χαρούλης: 00:30-02:00

VIBE STAGE

Little Barrie 18:30-19:30

Calexico:20:30-22:00

Woodkid: 23:00-00:30

Booka Shade: 00:45-02:15

-Για τιμές εισητηρίων, αλλά και το πως θα πάτε πατήστε εδώ

Kansas - Dust In The Wind, Η Ιστορία του.

  Το "Dust In The Wind" είναι το τραγούδι που είπανε οι Kansas το 1977. Το τραγούδι βρίσκεται στον δίσκο τους
"Point Of Know Return"του 1977. Το τραγούδι γράφτηκε από τον Kerry Livgren
  Το τραγούδι πήγε στο νο. 6 στο Billboard Hot 100, και είναι το μοναδικό τραγούδι που έχει πάει στο νο. 10 από τους Kansas. Επίσης έγινε και χρυσό σαν σινγκλ, απο την RIAA, μιας και ξεπέρασε του 1 εκατομυρίου πωλήσεις. Επίσης 25 χρόνια αργότερα έγινε πάλι χρυσό από την RIAA, αυτή την φορά για το κατέβασμα του τραγουδιού σε ψηφιακή μορφή.
  Το μουσικό μέρος του τραγουδιού που ήταν για την κιθάρα γράφτηκε από τον κιθαρίστα Kerry Livgren ως μια άσκηση για τα δάχτυλα για την εκμάθηση fingerpicking. Η σύζυγός του η Vicci, άκουσε το παίξιμο του,  και παρατήρησε ότι η μελωδία ήταν ωραία. Έτσι τον ενθάρρυνε να γράψει και στίχους. Όμως ο Kerry  Livgren στην αρχή αρνήθηκε, μιας και δεν ήταν  σίγουρος για το αν τα άλλα μέλη του συγκροτήματος θα το ήθελαν, αφού το τραγούδι δεν βάδιζε πάνω στο στυλ που παίζανε. Τελικά το παρουσίασε το τραγούδι, όπου έγινε αποδεκτό, με αποτέλεσμα να ηχογραφηθεί και να γίνει ή μεγαλύτερη επιτυχία τους.
  Το "Dust In The Wind" είναι σε αργή μελαγχολική μορφή με φιλοσοφικούς στίχους. Οι στίχοι του τραγουδιού είναι εμπνευσμένοι όταν ο Kerry Livgren διάβασε ένα βιβλίο με Native American ποίηση. Όμως ο στίχος που του έκανε εντύπωση και ήταν το έναυσμα για να γραφτούν οι στίχοι, ήταν η γραμμή που έγραφε "For All We Are Is Dust In The Wind."
  Αυτή η γραμμή τον έκανε να σκεφτεί για τις αξίες της ζωής και ειδικότερα για τα υλικά πράγματα. Συνειδητοποίησε τότε, ότι όσα χρήματα κι αν έχεις ή όσα υλικά αγαθά και αν κατέχεις, όλα τελικά μένουν εδώ, χωρίς τίποτα να πάρεις μαζί σου, όταν θα έρθει η στιγμή για να "περάσεις" στην αιωνιότητα. Πάντα φεύγεις με τον ίδιο τρόπο, όπως όλοι.
  Έτσι γεννήθηκαν οι στίχοι, και μαζί με αυτούς το τραγούδι, αλλά και μια τεράστια επιτυχία για τους Kansas.
  Το τραγούδι υπάρχει και σε συμφωνική έκδοση, εκτελεσμένο μαζί με την London Symphony Orchestra  στο δίσκο τους, “Always Never The same” του 1998.
 Το τραγούδι έγινε χρυσό εκτός από τις Η.Π.Α. και στον Καναδά.

 Οι υψηλότερες θέσεις που πήρε στις λίστες ήταν:

Canadian RPM Top Adult Contemporary           1
Canadian RPM Top 100                                    3
U.S. Cashbox Top 100                                       3
U.S. Billboard Hot 100                                   6
U.S. Billboard Hot Adult Contemporary Tracks  6
Είναι στο νο.7 στο VH1's 40 Greatest Softsational Soft Rock Songs όλων των εποχών.
 Έχει ακουστεί σε διάφορες σειρές, ταινίες, και παιχνίδια, όπως:  The Simpsons  Highlander: The Series, "The Darkness", "Unholy Alliance", Final Destination 5, Karaoke Revolution Party κ.α.

 Επίσης έχει διασκευαστεί και από αρκετούς καλλιτέχνες, μερικοί από αυτοί είναι οι εξής:

-The Buddy Miles Regiment στον δίσκο τους "Sneak Attack" του 1981.
-Η Soprano και Broadway star Sarah Brightman στον δίσκο  "Eden" του 1998.
- Ο Καναδός τραγουδιστής της reggae Snow, το διασκεύασε σε reggae με τίτλο "Hard Life", στον δίσκο του "Cooler Conditions" το 1999.
- Οι Scorpions σε ζωντανή ηχογράφηση  στον δίσκο τους Acoustica του 2001.
- Το gospel συγκρότημα Acappella στον δίσκο τους "Heaven And Earth" του 2004.
- Οι δύο φορές νικητές "Best American DJ" duo Gabriel & Dresden covered στον δίσκο τους "Gabriel & Dresden" το 2006.
- Το Ισπανικό heavy metal συγκρότημα Mägo de Oz το διασκεύασαν με τίτλο "Pensando En Ri" (Thinking about you). Υπάρχει στο live δίσκο τους "Fölktergeist" και στο Live DVD "A Costa Da Rock". Μια studio έκδοση του "Pensando En Ti", υπάρχει στη πίσω μεριά του σινγκλ "El Que Quiera Entender Que Entienda".

 Οι μουσικοί που το έπαιξαν ήταν:

Phil Ehart — percussion, Kerry Livgren — acoustic guitar, Rich Williams — acoustic guitar

Robby Steinhardt — harmony vocals, viola, violin, Steve Walsh — lead and harmony vocals,

I close my eyes

Only for a moment and the moment's gone

All my dreams

Flash before my eyes of curiosity

Dust in the wind

All they are is dust in the wind

Same old song

Just a drop of water in an endless sea

All we do

Crumbles to the ground though we refuse to see

Dust in the wind

All we are is dust in the wind

Now, Don't hang on

Nothing lasts forever but the Earth and Sky

It slips away

And all your money won't another minute buy

Dust in the wind

All we are is dust in the wind

Dust in the wind

Everything is dust in the wind

Ο τραγουδιστής των Kansas Steve Walsh, αποχωρεί από το συγκρότημα.

  Οι Kansas μέσω της σελίδας τους που έχουν στο Facebook ανακοίνωσαν ότι ο τραγουδιστής τους Steve Walsh φεύγει από το συγκρότημα.
  “Στις 30 Ιουνίου 2014 ο Steve Walsh ενημέρωσε τα άλλα μέλη του συγκροτήματος ότι αποχωρεί από το συγκρότημα με τελευταία εμφάνισή του αυτή της 16 Αυγούστου στο Hard Rock Hotel & Casino στο in Sioux City της Iowa. Οι Kansas συνεχίζουν το ταξίδι τους κι εύχονται στον Steve Walsh τα καλύτερα για το μέλλον του“.

Να θυμήσουμε εδώ, ότι ο Steve Walsh ήταν από τα αρχικά μέλη του συγκροτήματος, εκτός από τραγουδιστής ήταν και οργανίστας. Το χρονικό διάστημα που ήταν μέλος τους ήταν από το 1973 έως το 1981 κι από το 1985 έως και σήμερα.

Jim Morrison, Ο Θάνατος Του Και Η Ελληνική Επιγραφή Στον Τάφο Του.

Στις 3 Ιουλίου του 1971, πέθανε ο ποιητής της ροκ, ο μυστικιστής γόης, ο «Βασιλιάς της Οργασμικής Ροκ» που άφησε πίσω του μία ασύγκριτη υστεροφημία. Το όνομά του ήταν ζέημς «Τζιμ» Ντάγκλας Μόρισον (James "Jim" Douglas Morrison) (8 Δεκεμβρίου 1943 - 3 Ιουλίου1971) ήταν ένας Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας και ποιητής.
  Γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Φλόριντα και ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του δημοφιλούς αμερικάνικου ροκ συγκροτήματος The Doors. Θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς ερμηνευτές στην ιστορία της ροκ μουσικής. Έγραψε επίσης αρκετά βιβλία ποίησης, ένα μικρό ντοκιμαντέρ και δύο βίντεο κλιπ ("The Unknown Soldier" και "People are Strange").
  Ο θάνατός του σε ηλικία 27 ετών στο Παρίσι της Γαλλίας κατέπληξε τους θαυμαστές του. Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες πέθανε και ο μυστικός ενταφιασμός του έγιναν αφορμή για ατελείωτες φήμες και παίζουν σημαντικό ρόλο στο μυστήριο που εξακολουθεί να τον περιβάλλει.
 Ο Τζιμ Μόρισον είχε σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή και ήταν γιος του ναυάρχου Τζωρτζ Στίβεν Μόρισον και της Κλάρα Κλαρκ Μόρισον, που γνωρίστηκαν το 1941 στη Χαβάη. Ο Τζιμ Μόρισον γεννήθηκε 11 μήνες μετά, στη Μελβούρνη της Φλόριντα.
 Το 1971, ο Μόρισον μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι μαζί με την Πάμελα Κούρσον (Pamela Courson). Είχε έρθει στη Γαλλία για να απομακρυνθεί απ’ τα φώτα της δημοσιότητας και το ένταλμα σύλληψης που είχε εκδοθεί για αυτόν στις Η.Π.Α, όπου τον κατηγορούσαν για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Ο Μόρισον ένιωθε την ανάγκη να ανασυνταχτεί και να ασχοληθεί αποκλειστικά με την ποίησή του, την οποία είχε παραμελήσει τα τελευταία χρόνια. Πού αλλού θα μπορούσε να βρει την έμπνευσή του, αν όχι στην πόλη των τεχνών και των γραμμάτων;
 Του άρεσε η αρχιτεκτονική της πόλης και κάθε μέρα έκανε μεγάλους περιπάτους στους δρόμους του Παρισίου και επισκεπτόταν τα στέκια των άλλων μεγάλων προσωπικοτήτων που είχαν περάσει από εκεί. Θαύμαζε τον Όσκαρ Γουάιλντ που είχε πεθάνει στο Παρίσι και η σωρός του βρισκόταν στο ίδιο νεκροταφείο που επρόκειτο να ταφεί κι ο ίδιος ο Jim Morrison. Η έμπνευση όμως που τόσο επιθυμούσε δεν έρχονταν, απλά και μόνο επειδή άλλαξε πόλη. Απογοητευμένος, συνέχισε να πίνει μέχρι τελικής πτώσεως. Η καθημερινή του κατανάλωση μπορεί να έφτανε και τα δύο μπουκάλια ουίσκι.   Αγαπούσε ιδιαίτερα το αλκοόλ και την κοκαΐνη, αλλά αντιμετώπιζε την ηρωΐνη με μεγάλη επιφύλαξη. Μάλιστα συγκρούονταν συχνά με τη φίλη του, Πάμελα Κούρσον, επειδή έκανε συχνά χρήση ηρωίνης.Τ, όμως λέγεται ότι τον είχε πιάσει κατάθλιψη και ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική.
 Στο Παρίσι έκανε και την τελευταία του ηχογράφηση σε στούντιο με δυο Αμερικανούς μουσικούς του δρόμου. Ο Μάνζαρεκ απέρριψε αυτή την ηχογράφηση ως "ασυναρτησίες μεθυσμένων". Ένα τραγούδι από αυτήν, το "Orange County Suite" ακούγεται στο bootleg "Lost Paris Tapes".
 Έτσι περνούσε τις μέρες του ο Μόρισον στο Παρίσι και η 2 Ιουλίου, δεν διέφερε σημαντικά. Τον επισκέφτηκε ο φίλος του απ’ το πανεπιστήμιο, Αλέν Ρενέ και πήγαν για ένα περίπατο στην πόλη. Ο Ρενέ παρατήρησε ότι ο Μόρισον φαινόταν ανήσυχος και χλωμός, ενώ τον έπιαναν συχνά κρίσεις λόξιγκα. Σταμάτησαν σε ένα εστιατόριο για φαγητό, αλλά ο τραγουδιστής δεν αισθανόταν καλά. Είχαν υπάρξει και κάποιες περιπτώσεις τους τελευταίους μήνες, που ο Jim Morrison έφτυνε αίμα. Οι καταχρήσεις είχαν προκαλέσει σοβαρές βλάβες στον οργανισμό του.
 Λίγο μετά τις έξι το απόγευμα, ο φίλος του αποχώρησε και ο Μόρισον έμεινε μόνος του. Δεν του άρεσε η μοναξιά, αν και βρισκόταν στο Παρίσι ακριβώς για να απομονωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο. Συναντήθηκε με την Πάμελα και συνέχισαν τη βόλτα τους, πριν να επιστρέψουν στο διαμέρισμα που μοιράζονταν.
  Ήταν η τελευταία νύχτα που θα περνούσαν μαζί. Εκείνο το βράδυ, ο Μόρισον και η Πάμελα «σνίφαραν» ηρωίνη, ενώ παρακολουθούσαν ερασιτεχνικά βίντεο από παλιότερες διακοπές του.

Έκαναν τακτικά διαλείμματα για περισσότερα ναρκωτικά, μέχρι που αποκοιμήθηκαν. Η Πάμελα ξύπνησε τη νύχτα από το βήχα του Μόρισον. Βρισκόταν στη μπανιέρα και ξερνούσε αίμα. Όταν πέρασε η κρίση, η Πάμελα τον ρώτησε να ήθελε να καλέσουν το γιατρό, αλλά ο τραγουδιστής ένιωθε καλύτερα και της είπε να συνεχίσει τον ύπνο της. Η Πάμελα τον άφησε, χωρίς να ξέρει ότι αυτές ήταν οι τελευταίες του στιγμές. Όταν ξύπνησε, στις 6 το πρωί της 3η Ιουλίου του 1971, ο Τζιμ Μόρισον ήταν νεκρός στη μπανιέρα. Ήταν μόλις 27 χρονών.
  Ο Μόρισον πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι η Πάμελα Κούρσον τον βρήκε νεκρό στη μπανιέρα. Ετάφη με ταχύτατες διαδικασίες στο νεκροταφείο «Pere Lachaise» του Παρισίου. Δεν έγινε αυτοψία, γιατί ο γιατρός που τον εξέτασε είπε ότι δεν βρήκε στοιχεία εγκληματικής ενέργειας. Η απουσία αυτοψίας έδωσε λαβή για πολλές εικασίες σχετικά με την αιτία θανάτου. Επειδή τάφηκε γρήγορα χωρίς να τον προλάβουν οι συγγενείς και οι φίλοι, με κλειστό φέρετρο, πολλοί υποστήριζαν ότι ήταν ένα τρικ. Ένας τρόπος για να εξαφανίσει το παρελθόν του και να κάνει μια νέα αρχή.
  Ο Ντάνυ Σάγκερμαν διηγείται ότι όταν η Κούρσον επέστρεψε στις ΗΠΑ, του είπε ότι ο Μόρισον είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία είχε εισπνεύσει νομίζοντας πως είναι κοκαΐνη. Ο Σάγκερμαν σημειώνει ότι η Κούρσον έδινε διαφορετικές εκδοχές του θανάτου κατά καιρούς, τη μια λέγοντας ότι εκείνη τον είχε σκοτώσει και την άλλη ότι ο θάνατός του ήταν λάθος της. Η ιστορία με την αθέλητη λήψη ηρωίνης υποστηρίζεται από τη διήγηση του Αλέν Ρονέ, που έκανε παρέα με το ζευγάρι στο Παρίσι. Ο Ρονέ είχε γράψει ότι ο Μόρισον πέθανε από αιμορραγία αφού εισέπνευσε ηρωίνη της Κούρσον κι ότι εκείνη άθελά της αποκοιμήθηκε, αφήνοντάς τον να πεθάνει αντί να καλέσει για ιατρική βοήθεια.

Η Ελληνική Επιγραφή

 Όσο όμως άλυτο μυστήριο παραμένει ο θάνατος του, άλλο τόσο ανεξήγητη και αινιγματική είναι και η επιγραφή που υπάρχει στον τάφο του και μάλιστα στα ελληνικά: «Κατά τον δαίμονα εαυτού».
 Οι θεωρίες για το ποιος έχει γράψει την επιγραφή είναι πολλές: Ο Jim Morrison πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα είχε πει: «Ή θα κάνουμε έναν φόνο ή θα δημιουργήσουμε μία θρησκεία». Τελικά τα κατάφεραν και στα δύο: πρώτον οι DOORS έγιναν θρησκεία και δεύτερον ο φόνος έγινε με τον θάνατό του. Ένα θάνατο που ο Morrison δεν φοβήθηκε ποτέ. Τον μόνο φόβο που είχε ήταν ο ίδιος του ο εαυτός και η επιγραφή στον τάφο του γράφτηκε, λέγεται, κατά δική του παραγγελία μια και αγαπούσε όπως έλεγε την ελληνική φιλοσοφία.
  Γι’ αυτό και στο τραγούδι του «The End» μιλά με έναν δικό του μοναδικό τρόπο για το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.
  Το βασικό ερώτημα για το επιτύμβιο ρητό αφορά το πού αναφέρεται: αν αφορά τον τρόπο του θανάτου του, τότε πιθανότατα δεν λέει τίποτα παραπάνω από το πασιφανές ότι ο Τζιμ Μόρισον... έζησε και πέθανε "κατά τον δαίμονα εαυτού", πέτυχε δηλαδή αλλά και ταυτόχρονα καταστράφηκε από τις δικές του δυνάμεις και μόνο.
  Θα μπορούσε όμως να αποτελεί και μία αναφορά στην μεταθανάτια τύχη της ψυχής του... έναν υπαινιγμό για τη Μέλλουσα Κρίση.
  Οπότε και σε αυτήν την περίπτωση, ο ποιητής της επιγραφής, μας δηλώνει ξεκάθαρα, ότι ο αγαπημένος τραγουδιστής θα κριθεί, και πάλι, "κατά τον δαίμονα εαυτού" - σύμφωνα με τις δικές του πράξεις, τις προσωπικές του επιτυχίες και αποτυχίες...

Πηγή: η μηχανή του χρόνου